خدای جهان در جهان جهان
نهاده بسی رازهای نهان
نیابد بدان رازها آگهی
مگر راز دانان کار آگهان
همه دین پژوه و بتن لاغران
همه راد مرد و بجان فربهان
بگفتار شیرین بکردار نغز
بصورت گدایان بمعنی شهان
برو بومشان دانش آباد چرخ
نه از کشور ری نه از اسپهان
ستاده همه روزه بر شاهراه
که ره برگشایند زی گمرهان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به رازهای پنهانی اشاره دارد که خداوند در جهان قرار داده و تنها عالمان و دانایان میتوانند به این رازها دست پیدا کنند. در آن، به پژوهشگران، مردان درستکار و فربهانی که در زندگی اخلاقی و معنوی درست عمل میکنند، اشاره شده است. همچنین به اهمیت دانش و آگاهی در زندگی اشاره دارد و تأکید میکند که این دانش باید از مسیرهای درست به دست آید و در جستجوی حقایق باید جدی بود. در نهایت، شاعر از همه دعوت میکند تا در جستجوی علم و حقیقت در جامعهای که پر از چالشهاست، کوشا باشند.
هوش مصنوعی: خدای بزرگ در این دنیا، اسرار فراوانی را نهفته است.
هوش مصنوعی: آدمها به اسرار و رازها آگاهی نمییابند، مگر اینکه از افرادی که به این رازها واقف هستند، اطلاعات بگیرند.
هوش مصنوعی: همه کسانی که به جستجوی دین میپردازند و لاغر هستند، مانند رادمردان و کسانی که دارای جان و جسم نیرومندند، هستند.
هوش مصنوعی: با گفتار دلنشین و رفتارهای زیبا، مانند گدایان به زیبایی و شکوه شاهان زندگی کن.
هوش مصنوعی: برو به سرزمینهایی که دانش و علم در آنجا رونق دارد، نه اینکه از کشور ری یا اصفهان باشد.
هوش مصنوعی: هر روز در کنار جادهای ایستادهاند که مسافران گمراه بتوانند راه خود را پیدا کنند و بازگردند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به چشم دلت دید باید جهان
که چشم سر تو نبیند نهان
تویی کردهٔ کردگار جهان
ببینی همی آشکار و نهان
گمانی نبرد ایچ کس در جهان
که بتوان بریشان زدن ناگهان
یکی شادمانی بد اندر جهان
خنیده میان کهان و مهان
نگه دار دین آشکار و نهان
که دین است بنیان هر دو جهان
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.