چند از این ترهات بیحاصل
گفت بیمغز و قول لاطائل
شاعری چیست شعر و نظم کدام
سخن لغو و گفته باطل
مادری را لقب کنی حاتم
ظالمی را صفت نهی عادل
گه کنی وصف از تلال و رسوم
که چنین گفته اعشی و دعبل
بوده این یک سعاد را ماوی
گشته این یک رباب را منزل
گه ستائی بوصف روباهی
که شجاع و غضنفر و باسل
گه سرائی بمدح گمراهی
که حکیم و محقق و کامل
این سخن کی سزاست از دانا
این روش کی رواست از عاقل
چون سراید سخن بلاف و گزاف
مرد دانش پژوه صاحب دل
سخن بیفروغ و کذب و دروغ
کی برآید جز از دل غافل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به نقد سخنان بی‌محتوا و بی‌فایده می‌پردازد. او به این موضوع اشاره می‌کند که برخی افراد به نادرستی صفات و عناوینی را به دیگران نسبت می‌دهند، مانند نامیدن ظالم به عادل یا ستایش شخصیت‌های گمراه. او به این نکته تأکید می‌کند که سخن بی‌محتوا و بی‌اساس از دل‌های غافل و ناآگاه برمی‌آید و از دانایان و خردمندان انتظار می‌رود که از گفتن این گونه سخنان پرهیز کنند.
هوش مصنوعی: این گفته‌های بی‌فایده و بی‌معنا چه مقدار است که از زبان افرادی بیمغز و بی‌فایده بیرون می‌آید.
هوش مصنوعی: شاعر کیست و شعر و نظم چه هستند که سخنان بی‌اساس و نادرست را به زبان می‌آورند؟
هوش مصنوعی: اگر به مادری نسبت بخشش و سخاوت بدهی، در حالی که به ظالمی لقب عدالت بدهی، به نوعی نادرستی و بی‌انصافی عمل کرده‌ای.
هوش مصنوعی: گاهی از زیبایی‌ها و آداب و رسوم صحبت می‌کنی، زیرا این موضوعات را اعشی و دعبل نیز مطرح کرده‌اند.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان این حقیقت می‌پردازد که در زندگی، خوشبختی و سعادتی که به دست آمده، به مانند یک پناهگاه و مکانی امن تبدیل شده است. همچنین، حالتی از آرامش و نواختن را به تصویر می‌کشد که به مانند صدای یک ساز، دلنشین و آرامش‌بخش است.
هوش مصنوعی: گاهی از روباهی سخن می‌گویند که شجاع، نیرومند و بی‌باک است.
هوش مصنوعی: گاهی در وصف کسی سخن می‌گوید که به خاطر نادانی‌اش، نمی‌تواند حقیقت را ببیند و خود را فردی عاقل و کامل معرفی می‌کند.
هوش مصنوعی: این سخن از چه کسی مناسب است و این رفتار از فرد عاقل چه اندازه درست است؟
هوش مصنوعی: وقتی مردی با دانش و دل بزرگ شروع به سخن گفتن می‌کند، کلمات او بی‌خود و بی‌هدف نیستند.
هوش مصنوعی: سخن بی‌فایده و نادرست، تنها از دل کسی که بی‌خود و غافل است برمی‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر ندانی ز زاغور بلبل
بنگرش گاه نغمه و غلغل
ای دو زلفت چو ماه در آخر
وی رخانت چو مشک در اول
احول اکحلی و متفقند
خلق در حسن احول اکحل
شده بار دگر کسی هم جفت
[...]
آمد از حوت برنهاده ثقل
پیشوای ستارگان به حمل
پر لطایف نموده عرض هوا
در طرایف گرفته طول جبل
کرده بر آب و باد و خاک طباع
[...]
نه به ذاتست ساکن هر دل
بلکه لطفش همی کند منزل
جان بیمار در تراقی وتو
میگشائی ز دست او قیفال
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.