چون ماه من از مشرق انوار بر آمد
کام دلم از لمعه دیدار برآمد
آن ماه دل افروز چو بنمود جمالش
کام دل و جان جمله بیک بار برآمد
چون نور تجلی خداوند عیان شد
منصور «اناالحق » گو بردار برآمد
آن نور چو با دار و رسن رفت بیک بار
آتش ز ته که گل فخار برآمد
هر دم سفری دارد و نامی و نشانی
ازخانه سفر کرد و ببازار برآمد
در صومعه و بتکدها ذکر تو میرفت
«صدق » ز دل خرقه و زنار بر آمد
جان را بحرج داد دل قاسم مسکین
از هر طرفی بانگ خریدار برآمد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف ظهور ماهی زیبا و دل‌افروز می‌پردازد که با تابش خود دل و جان گوینده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. او از تجلی نور خداوند سخن می‌گوید که منشأ همه زیبایی‌ها و حقایق است. در ادامه، شعری در مورد سفر دائمی روح و فرار آن از خانه به بازار و زندگی روزمره بیان می‌شود. همچنین به ذکر خود و یاد خدا در مکان‌های مختلف می‌پردازد، از جمله صومعه‌ها و میخانه‌ها. در پایان، نویسنده به سختی‌های روحی و درونی خود و درد دل اشاره می‌کند که به آن "قاسم مسکین" تعبیر شده است. این شعر در کل به مسائلی چون عشق، زیبایی، وجود خدا و سفر روح اشاره دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که ماه من از سمت شرق به روشنایی خود درخشید، دل من از زیبایی ملاقات با او پر از شادی شد.
هوش مصنوعی: وقتی آن ماه زیبا چهره‌اش را نشان داد، شادی و شوقی در دل و جان همه به وجود آمد و همه یکباره خوشحال شدند.
هوش مصنوعی: وقتی که نور ظهور خداوند نمایان شد، منصور با صدای بلند اعلام کرد "من حقیقت هستم" و از میان آمد.
هوش مصنوعی: آن نور که به دار و رسن رفت، ناگهان شعله‌ای از آتش را از زیر برخاست و گل فخار به وجود آورد.
هوش مصنوعی: هر لحظه کسى راهى جدید را می‌رود و علامتی از گذشته‌اش به جا می‌گذارد. او از خانه خارج می‌شود و به بازار می‌آید.
هوش مصنوعی: در مکان‌های مذهبی و عبادتگاه‌ها، نام تو در دل‌ها جریان داشت، و از دل، جامه‌های دینی و نمادهای دینی کنار رفتند.
هوش مصنوعی: قلب قاسم مسکین تحت فشار شد و از هر سو صدای خریدارانی به گوش رسید که جان او را طلب می‌کردند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روزی بت من مست به بازار برآمد
گرد از دل عشاق به‌یک‌بار بر آمد
صد دلشده را از غم او روز فروشد
صد شیفته را از غم او کار برآمد
رخسار و خطش بود چو دیبا و چو عنبر
[...]
عشق تو ز سقسین و ز بلغار برآمد
فریاد ز کفار به یک بار برآمد
در صومعه‌ها نیم شبان ذکر تو میرفت
وز لات و عزی نعرهٔ اقرار برآمد
گفتم که کنم توبه در عشق ببندم
[...]
ناگه بت من مست به بازار برآمد
شور از سر بازار به یکبار برآمد
بس دل که به کوی غم او شاد فروشد
بس جان که ز عشق رخ او زار برآمد
در صومعه و بتکده عشقش گذری کرد
[...]
آن سرخ قبایی که چو مه پار برآمد
امسال در این خرقه زنگار برآمد
آن ترک که آن سال به یغماش بدیدی
آنست که امسال عرب وار برآمد
آن یار همانست اگر جامه دگر شد
[...]
سرمست ز کاشانه به گلزار برآمد
غلغل ز گل و لاله به یک بار برآمد
مرغان چمن نعره زنان دیدم و گویان
زین غنچه که از طرف چمنزار برآمد
آب از گل رخساره او عکس پذیرفت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.