سنبلش را تا صبا بر گل مشوش میکند
هر خم مویش مرا نعلی بر آتش میکند
در جواب او
قالبکزن چون رخِ والا منقش میکند
بهر شلوارِ زرافشان خاطرم خوش میکند
کرده در کار علم رفاف کاره مزی
ریشه نعلک زده نعا در آتش میکند
تنگچشمی چون زره آن کس که عادت کرده است
گر تبرش میزنی مشنو که ترکش میکند
کهنگان را جامه نو هر زمان آرد به کار
رخت افزون شیوه خوبان مهوش میکند
آفرین بادا به کلک سوزن آن نقشدوز
کو رخ کدرویی کتان منقش میکند
در پی معنی رنگین نقشبند فکرتم
در سخن هردم خیال شرب زرکش میکند
برد و میلک خاص و میخک قیف و قطنی گو برو
صوف گو بازآ که قاری ترک این شش میکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و دلربایی محبوبهاش اشاره میکند. او با توصیف ویژگیهای ظاهری و جذابیتهایش، احساسات و شور و شوق خود را بیان میکند. هر بویی که از او میپیچد، دلش را شورو شوق میکند و زیبایی موهایش را به آتش همچون نعلی تشبیه میکند. شاعر به آثار هنری و نقوشی که زیبایی محبوبه را انعکاس میدهد، اشاره میکند و از تنگچشمی و حسادت افراد دیگر برحذر میدارد. همچنین به اهمیت زیباییهای نو و تازه در زندگی اشاره میکند و در نهایت آرزوی خود را برای بازگشت معشوقهاش ابراز میکند. به طور کلی، شعر در مورد عشق، زیبایی و هنر است.
هوش مصنوعی: عطر و زیبایی سنبل (گل) او، با نسیم صبحگاهی، هر بار که مویش را تکان میدهد، مرا به شدت داغ و آتشین میکند.
هوش مصنوعی: زنان کاربلد و هنرمند با مهارت خود، نقشهای زیبا و خاصی بر روی پارچههایی از جنس زرافشان میزنند که این کار به یاد من خوش میآید و خاطرات خوبی را در ذهنم زنده میکند.
هوش مصنوعی: کسی که به ظرافتهای علم مشغول است، در تلاش است که در کار خود به نتیجهای خوب برسد و با دقت و تمرکز، قدم به قدم پیش میرود. این فرد مانند کسی است که با دقت بر روی ظرفی نازک کار میکند و میخواهد آن را به بهترین شکل ممکن در آتش بپزد.
هوش مصنوعی: اگر کسی به تنگچشمی عادت کرده باشد، مانند زرهای است که او را محافظت میکند. اگر به او ضربهای هم بزنی، نباید از او انتظار داشته باشی که عکسالعملی نشان دهد؛ زیرا او به دفاع و واکنشهای خود عادت کرده است.
هوش مصنوعی: قدیمیها همیشه با لباسهای تازه و مناسب به استقبال زمانه میروند و از زیباییهای زندگی لذت میبرند.
هوش مصنوعی: آفرین بر هنرمند خیاطی که با سوزن خود، پارچهای ساده را به زیبایی و شکوه زیور میآراید.
هوش مصنوعی: همواره در جستجوی معنی هنری و زیبا هستم و هر瞬ه که سخن میگویم، ذهنم در خیال نوشیدن شراب پرشور و شاداب غوطهور میشود.
هوش مصنوعی: برد و میلک خاص و میخک قیف و قطنی به معنای مجموعهای از چیزهای خاص و خوشبو است. با این حال، موضوع اصلی در اینجا دعوت به بازگشت و برقراری ارتباط است. شعر اشاره میکند که شخصی با تواناییهای ویژهای به کار خواندن مشغول است و تذکری میدهد که شاید به تحلیل و بررسی متن نیاز داریم. این دعوت به اعتماد و توجه به مخاطب میباشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زلف ترک من صبا هردم مشوش میکند
تا دماغ عاشقان از بوی آن خوش میکند
با زمین مرده ابر نوبهاری کی کند
آنچه با من بوی زلف یار سرکش میکند
از لطافت ترک من گویی که هست آب حیات
[...]
سنبلت را صبا بر گل مشوش میکند
هر خم زلفت مرا نعلی در آتش میکند
باد در وقت سحر میآورد بویت به من
باد وقتش خوش! که او وقت مرا خوش میکند
لعل جانبخش لبت دلهای مسکینان به لطف
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.