چه خوشست از دو چشمت نظری بناز کردن
مژه را گشاد دادن در فتنه باز کردن
در جواب آن
چه خوشست بهر پوشش سر بقچه باز کردن
بقبا چو آستین دست هوس دراز کردن
توکه برک که داری علم طلا تمنا
بحد گلیم باید سرپا دراز کردن
کله دو گوشی آور بر بحر حبر مواج
که باین سفینه شاید طلب جهاز کردن
بنه ارروی بمسجد ببر سجاده کیوه
که حضور باید اول پس از ان نماز کردن
چه کشی زلای دامن بلباس در زمستان
نتوان بروز باران زنم احتراز کردن
گله از گزی بوالا مکن ای گلی که عیبست
بحضور نازنینان غم دل دراز کردن
چو خراب کفش دستار شده واجبست قاری
خطر نشیب دیدن حذر از فراز کردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری زیبا است که به وصف زیباییها و جذابیتهای چشمان معشوق و احوالات عاشقانه میپردازد. در این شعر، شاعر به ظرافتها و لطافتهای نگاه و مژهها اشاره میکند و از آنها به عنوان وسیلهای برای جذب توجه یاد میکند. سپس، به احساست و تمناهایی که عاشق برای دیدار محبوبش دارد، میپردازد و به اهمیت حضور در مکانهای مقدس و ادای نماز اشاره میکند. شاعر همچنین به دشواریها و چالشهای زندگی اشاره میکند و از آنها به عنوان موانع عشق یاد میکند و به یادآوری گستره دلنگرانیهای عاشقانه میپردازد. در نهایت، شاعر بر اهمیت احتیاط و دوری از خطرات تأکید میکند.
هوش مصنوعی: چه خوب است که از دو چشمانت نگاهی به من کنی و مژههایت را به آرامی باز کنی تا در عالم فریب و زیبایی، من به تماشا بایستم.
هوش مصنوعی: چه خوب است که برای پوشاندن سر، بقچه را باز کنی و مانند آستین، دستان خواهش را دراز کنی.
هوش مصنوعی: اگرچه دانش و ترقی داری، برای دستیابی به چیزهای ارزشمند باید با تلاش و کوشش به دست آورده و آن را طلب کنی. نباید در انتظار نشسته و تنها به سادگی به آنچه میخواهی برسید؛ بلکه باید به زحمت و کار سخت دست بزنید تا به آنچه در نظر دارید، دست یابید.
هوش مصنوعی: به دو گوشهی سر، دل شجاعی را آماده کن تا بر روی دریای پرموج حماسه حرکت کند؛ شاید با این کشتی بتوانی به مقصد مورد نظر برسی.
هوش مصنوعی: به هنگام ورود به مسجد، سجاده خود را بیاور و اول باید به حضور و اقامه ادب بپردازی، سپس به نماز خواندن مشغول شو.
هوش مصنوعی: در زمستان نمیتوانم از باران جلوگیری کنم، چون در آن فصل، دامن و لباسها وقایع طبیعی را نمیپوشانند.
هوش مصنوعی: خودت را ناراحت نکن و شکایت نکن، ای گل، زیرا جلب توجه و ناز کردن در برابر بزرگان، تنها دل را غمگینتر میکند.
هوش مصنوعی: وقتی وضعیت نامساعدی پیش میآید و فردی دچار سردرگمی و مشکل میشود، لازم است که با احتیاط عمل کند. باید از خطرات و چالشها آگاه باشد و از اقدامات ناپخته و دشوار خودداری کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چه بلاست از دو چشمت نظر نیاز کردن
مژه را گشاد دادن، در فتنه باز کردن
چو کمال صنع بی چون ز جمال تست پیدا
نتوان حدیث عشقت ز ره مجاز کردن
همه خواب مردمان شد به دو دیده تلخ، یارب
[...]
چه خوش است از تو بوس بخوشی نیاز کردن
زلب تو وعده دادن پس وعده ناز کردن
من دل سیه چو خالت نکنم شکیب از آن لب
ز شکر کجا تواند مگس احتراز کردن
بسؤال بوسه از ما چه کنی به خواب چشمان
[...]
منم و دو چشم روشن برخ تو باز کردن
ز نعیم هر دو عالم در دل فراز کردن
قدمی بهستی خود زدنست، قصه کوته
بخیال کعبه تا کی ره خود دراز کردن
چو تو صبح و شام خوانی بحریم وصل ما را
[...]
چه خوشست از دو یکدل سر حرف باز کردن
سخن گذشته گفتن گله را دراز کردن
گهی از نیاز پنهان نظری به مهر دیدن
گهی از عتاب ظاهر نگهی به ناز کردن
اثر عتاب بردن ز دل هم اندک اندک
[...]
ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن
که به جامه های صورت نتوان نماز کردن
قد همچو تیر خود را به سجود حق کمان کن
که به این کلید بتوان در خلد باز کردن
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.