نه تنها در چمن از زوی گل گل می‌توان چیدن
که سنبل از نسیم شاخ سنبل می‌توان چیدن
دل درد آشنا ای آنکه داری در چمن بخرام
که گل از ناله‌های زار بلبل می‌توان چیدن
بهار گلستان حسن را نازم که در عهدش
بنفشه از خط و سنبل ز کاکل می‌توان چیدن
ز بس صحن چمن از خندة گلزار خرم شد
در او چون دست گلباز از هوا گل می‌توان چیدن
توان چیدن گل وصلش به دست آرزو فیّاض
ولیکن این گل از شاخ تحمّل می‌توان چیدن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت چشمان معشوق اشاره دارد و تأثیرات عمیق آن بر دل و جان عاشق را توصیف می‌کند. شاعر احساس می‌کند که چشمان معشوق می‌توانند او را از حالت رنج و دلتنگی به حالتی از بلا و التهاب ببرند. او نگران است که با دیدن زیبایی‌های معشوق، نه‌تنها دلش آتش می‌گیرد، بلکه دیگر نمی‌تواند گل‌ها را در گلشن تحمل کند. همچنین، شاعر احساس می‌کند که ممکن است بختش به دلیل این عشق پرشور دیگر به او روی نیاورد. در انتها، دعوتی به دوری از این عشق و عدم کشتن امیدهای بیهوده در دل است.
هوش مصنوعی: تنها در باغ گل نمی‌توان گلی چید، بلکه با نسیم می‌توان سنبل را هم از شاخه‌اش چید.
هوش مصنوعی: ای دل، گره‌ی درد خود را با کسی در میان بگذار، زیرا اگر تو در باغ قدم بزنی، می‌توانی از ناله‌های غمگین بلبل‌ها، گل‌های زیبا بچینی.
هوش مصنوعی: بهار در گلستان زیبایی حسن را تحسین می‌کنم، زیرا در زمان او می‌توان از موهایش گل‌های بنفشه و سنبل را چید.
هوش مصنوعی: به خاطر شادی و زیبایی گل‌ها، فضای باغ به قدری خوشبو و شاداب شده که انگار هرکسی می‌تواند از هوای تازه گل‌ها بهره‌مند شود و گل‌ها را به راحتی بچیند.
هوش مصنوعی: می‌توان با آرزو و خواسته، گل وصال او را چید، اما تنها از شاخه صبر و تحمل است که می‌توان این گل را چید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.