|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به شدت درد و رنج خود را بیان می‌کند. او آن‌قدر در غم و ناراحتی غرق شده که حتی نمی‌تواند ناله یا زاری کند. اگر صدای او به فایز برسد، فقط نوای دل‌انگیز طبیعت را منتقل می‌کند، نه صدای ناله و زاری.
هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای دردمند و پریشانم که حتی نمی‌توانم ناله یا زاری کنم.
هوش مصنوعی: اگر به گوش فایز صدای پرنده‌ای در طبیعت برسد، جانش را تازه و شاداب می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اگر بادی برو جست از نزاری
برون آمد ازو صد بانگ و زاری
ز دروازه برون باشد مزاری
ز لطف ساکنانش مرغزاری
بیک سرزنده شد روشن هزاری
چو آن شمعی که سوزد بر مزاری
چنان زارم که از فرط نزاری
نه از من ناله می آید نه زاری
به کوی فایز ار آید دهد جان
نوای مرغ زار از مرغزاری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.