|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع اشاره دارد که دل انسان نیاز به اطلاعات و پیام دارد. همچنین، می‌گوید که نیازی به گفت‌وگو برای فهم حال دوست فایز نیست، زیرا او خود از حال او باخبر است.
هوش مصنوعی: دل می‌داند که چه نیازهایی دارد و چه چیزی را از زندگی می‌خواهد. می‌خواهد بداند که چه پیامی و چه نوید خوشی در انتظارش است.
هوش مصنوعی: یار از حال فایز آگاه است، دیگر چه نیازی به گفتن و شنیدن بیشتر است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جهان را در بر و برگش امید است
میان هر دو پیداتر ز شید است
جمالش را که بزم‌آرا‌ی عید است
هنر اصلی و زیبایی مزید است
بدی از ما و نیکی از تو پیداست
که ذات پاک تو در کل هویداست
حقیقت در مجاز اینک پدید است
که فتح آن خزینه زین کلید است
چه شیخی و مریدی این چه قید است
چه جای زهد و تقوی این چه شید است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.