الهی زبان مرا در سخن
روان دار پیوسته بر راستی
بمعنی بیارای چون ز اولم
به نیکوترین صورت آراستی
نگهدار اعمال ما را از آن
که افتد در آن کژی و کاستی
بیکدم مسوز آنسهی سرو را
که قدش بچل روز پیراستی
چنان دار ابن یمین را کز او
نیاید بجز آنک تو خواستی
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
الهی زبان مرا در سخن
روان دار پیوسته بر راستی
بمعنی بیارای چون ز اولم
به نیکوترین صورت آراستی
نگهدار اعمال ما را از آن
که افتد در آن کژی و کاستی
بیکدم مسوز آنسهی سرو را
که قدش بچل روز پیراستی
چنان دار ابن یمین را کز او
نیاید بجز آنک تو خواستی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند می‌خواهد که زبانش را در سخن گفتن راست و صحیح نگه دارد و اعمالش را از هرگونه کژی و نقص محافظت کند. او همچنین به زیبایی و صداقت سخنانش اشاره می‌کند و از خدا می‌خواهد که او را در راهی که خود می‌خواهد هدایت کند. این نوشته حاکی از طلب خیر و راستی در گفتار و کردار است.
هوش مصنوعی: خداوندا، زبان من را در گفتار روان و همواره راستگو و صادق قرار بده.
هوش مصنوعی: به زیبایی خود را بیارای، زیرا از ابتدا به بهترین روش تزئین شده‌ای.
هوش مصنوعی: از تو می‌خواهیم که کارهای ما را از هرگونه خطا و نقص محافظت کنی.
هوش مصنوعی: هوا را بی‌محابا نسوزان که آن سرو زیبا که قامتش در روز چیده شده، دیگر نخواهی دید.
هوش مصنوعی: چنان با دار ابن یمین رفتار کن که جز آنچه تو می‌خواهی، از او چیزی نخواهد آمد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گرانمایه شبگیر برخاستی
ز بهر پرستش بیاراستی
چو شب مایهٔ قیرگون خواستی
فلک را به گوهر بیاراستی
که کمتر کس ار جنگ را خاستی
در آوردگه لشکری خواستی
سپه کردی و کینه آراستی
بدیدی همی آنچه خود خواستی
چو مه روی نیکو برآراستی
سیه زلف مشکین بپیراستی
خرامان چو کبک دری از وثاق
برون آمدی بر زده آستی
چو آراسته روی نیکوی خویش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.