چرخ دولابیست پنداری جهان
بر مثال کوزه ها خلقان او
فرقه ئی سر سوی بالا میروند
دامنی پر نعمت از احسان او
باز جمعی را ز بالا بر نشیب
کف تهی میآورد دوران او
زو مدار ابن یمین چشم وفا
کاعتمادی نیست بر دوران او
زو طمع بر کن که هرگز کس نیافت
لقمه ئی بی استخوان بر خوان او
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف دوران و گردش زمان می‌پردازد. poet جهان را به چرخ دولابی تشبیه کرده که برخی انسان‌ها به سمت بالا و برخی دیگر به سمت پایین حرکت می‌کنند. او اشاره می‌کند که هر کسی نمی‌تواند به راحتی از نعمت‌های دنیا بهره‌مند شود و ممکن است در این دوران دچار ناداری شود. شاعر همچنین به بی‌اعتمادی به وفاداری زمان اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند بدون زحمت به خواسته‌هایش برسد. در نهایت، او به طمع برچیده و نداشتن اطمینان به نعمت‌های دنیایی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: جهان همچون یک چرخ بزرگ به نظر می‌رسد، شبیه به کوزه‌هایی که انسان‌ها در آن قرار دارند.
هوش مصنوعی: گروهی به سوی آسمان میروند و دامنشان پر از نعمت‌ها و خیرات ناشی از الطاف اوست.
هوش مصنوعی: برخی افراد را از بالای قله به پایین میآورد و در نتیجه شرایط دشوار و سردرگمی ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی: از جانب ابن یمین امید وفا نیست و نمی‌توان به حیات او اتکا کرد.
هوش مصنوعی: از طمع دست بردار، زیرا هیچ‌کس هرگز لقمه‌ای بدون استخوان را بر سفره او نیافته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای چو گویی گشته در میدان او
تا ابد چون گوی سرگردان او
همچو گویی خویشتن تسلیم کن
پس به سر می‌گرد در میدان او
جان اگر زو داری و جانانت اوست
[...]
عهدِ عیسی بود و نوبتْ آنِ او
جانِ موسی او و موسی جانِ او
کفر و ایمان عرصه میدان او
گوی دلها درخم چوگان او
ملک هستی فسحت میدان او
گوی گردون در خم چوگان او
مست جام عشق گردان جان او
خلق را با بهره کن از خوان او
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.