|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
دهانش آرزوی تنگدستان
عذارش قبله آتش پرستان
بجای پسته و شکر تمامست
دهان ساقی و لب نقل مستان
ز دیوان کمال از غایت لطف
بدست آوردم این معنی بدستان
دهانش هست میگویند آن نیست
میانش نیست ، می گویند و هست آن
دل ابن حسام آن غمزه گر خست
کدامین دل که آن غمزه نخست آن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت شخصی اشاره می‌کند که دهان او آرزوی فقیران را می‌انگیزد و عذابی که به مستان می‌دهد، جذاب است. او می‌گوید که دهان این شخص با پسته و شکر پر نیست، بلکه خاصیت دیگری دارد. با اشاره به فضل و مهربانی، شاعر به عمق معنی این ویژگی‌ها پی برده است. همچنین، او بر این نکته تأکید می‌کند که هر چند میگویند دهان او چیزی ندارد، اما حقیقتاً دارای زیبایی و خاصیتی ویژه است. در پایان، شاعر به دل‌های عاشق اشاره می‌کند که تحت تأثیر زیبایی این شخص و دلگرمی‌اش هستند.
هوش مصنوعی: او همیشه در دلش آرزوهای تنگدستان را جای داده و کلامش مانند دعوتی برای آتش‌پرستان است.
هوش مصنوعی: دهان ساقی و لب مستان پر است از شیرینی و لذت، حتی بیش از پسته و شکر.
هوش مصنوعی: از کتاب کمال و فضل، به خاطر لطف و محبت خدایی، این معنا را به دست آوردم.
هوش مصنوعی: آنها میگویند که در دهانش چیزی نیست، ولی در واقع در دلش چیزهای بسیاری وجود دارد.
هوش مصنوعی: دل ابن حسام، کدام دل را می‌شناسد که شوق و جذبه‌ی آن غمزه را در خود ندیده باشد؟ آن غمزه‌ای که ابتدا دل‌ها را می‌فریبد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو دیوانه دوید اندر شبستان
زنان دو دست سیمین بر گلستان
بتی کام روان بت پرستان
بغمزه درد جان تندرستان
دو چشمش جایگاه بند و دستان
دو زلفش چون کمند پور دستان
ز رویش گل چنم اندر زمستان
[...]
ترا باید شدن چون بت‌پرستان
به دست آوردن آن بت را به دستان
چه می‌گویم خطا گفتم چو مستان
که او زالیست سر تا پای دستان
ز عهدش عامه در شادی و دستان
چنانکه از جمعه طفلان دبستان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.