ترا که گفت که بر برگ گل کلاله فکن
بنفشه تاب ده و بر رخ چو لاله فکن
به غمزه صید دل عاشقان کن و آنگه
بهانه بر نظر نرگس غزاله فکن
میار باده تلخم که عیش من تلخ است
ز لعل خویش می ناب در پیاله فکن
چو درد نامه عشاق خویشتن خوانی
کرشمه ای کن و چشمی برین رساله فکن
مقال ابن حسام آتشی دل آشوبست
ز دیده آب سرشکی بر بن مقاله فکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت عشق و تاثیر آن بر دل‌باخته‌ها اشاره دارد. شاعر به معشوق می‌گوید که بر روی گل‌ها کلاله بیفکند و با نگاهی دل‌ربا، عاشقان را به دام بیندازد. او به تلخی زندگی اشاره می‌کند و از معشوق می‌خواهد تا به جای شراب تلخ، می ناب را به او بدهد. شاعر همچنین از معشوق می‌خواهد که وقتی نامه عاشقان را می‌خواند، با یک نگاه، بر دردهای آنها بتابد و اشک را از چشمان خود بریزد. در نهایت، اشاره به مقاله‌ای از ابن حسام می‌کند که در آن دل‌آشوبی وجود دارد و از او می‌خواهد که باران اشک را بر آن بریزد.
هوش مصنوعی: به تو که می‌گوید بر روی برگ گل، زینت و زیبایی بگذار و بر روی صورت همچون لاله، جلوه و طراوت ببخش.
هوش مصنوعی: با ناز و غمزه دل عاشقان را جلب کن، و سپس عذر و بهانه‌ای درست کن تا نگاه نرگس تو را بپوشاند.
هوش مصنوعی: به من شراب تلخ نده چون خوشی من هم تلخ است، از لعل خودت شراب خالص را در جام میریزم.
هوش مصنوعی: وقتی که نامه‌ی درد عاشقان را می‌خوانی، با ناز و کرشمه‌ای رفتار کن و نگاهی به این نوشته بینداز.
هوش مصنوعی: متن به بیان احساسات عمیق و دردهای درونی می‌پردازد. در آن اشاره شده که دل شاعر پر از آتش و التهاب است، و این احساسات به صورت اشکی در چشمانش تجلی پیدا کرده‌اند. او می‌خواهد این درد و اضطراب را در قالب کلمات بیان کند و بر روی متن بنویسد. به نوعی، این عبارت نشان‌دهنده وضعیت عاطفی و روحی‌ای است که شاعر در آن به سر می‌برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.