در طلبت شب چه جنونهاگذشت
کز سر شمع آبلهٔ پاگذشت
جهل، خرد پخت وبه‌معموره ریخت
عقل جنون‌کرد و ز صحراگذشت
نقش نگین داشت‌کمال هوس
اسم بجا ماند و مسماگذشت
خلق خیالات بر افلاک برد
از سر این بام هواهاگذشت
پی سپر عجز، چه نازد به جاه
آبله از خاک چه بالاگذشت
جوش نفس بود، می اعتبار
قلقلکی‌کرد و ز مینا گذشت
چون شررکاغذ آتش زده
فرصت ما از نظر ماگذشت
سعی تک وپو، همه را محوکرد
رنگ روانی ز ثریا گذشت
چون شب وروز است تلاش همه
درنگذشت آنکه ز اینجاگذشت
خط جین فهم به فرداگماشت
خامه بر ین صفحه چلیپاگذشت
خامشی‌ام زندهٔ جاوید کرد
کم‌نفسیها ز مسیحا گذشت
ضبط نفس طرفه پلی داشته‌ست
قطره به این جهد، ز دریاگذشت
قافله‌سالار توهم مباش
هرکس ازین بادیه تنهاگذشت
فرصت دیدار وفایی نداشت
آمده بود، آینه، اما گذشت
با دم شمشیرقضا چاره چیست
دم مزن آبی‌که ز سرهاگذشت
بیدل ازین مایه‌که جز باد نیست
عمر در اندیشهٔ سودا گذشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به بیان حالات شدید عاطفی و تحولات درونی شاعر در جستجوی معشوق و عشق می‌پردازد. شاعر با توصیف صحنه‌هایی از عشق و جنون، نشان می‌دهد که چگونه عشق باعث می‌شود که انسان‌ها از مرزهای عقل و جهل عبور کنند و به سطوح بالای احساسی برسند. او به تلاش‌های بی‌پایان و نافرجام برای رسیدن به عشق اشاره می‌کند و پدیده‌هایی همچون ناپایداری زندگی، گذر زمان، و بی‌وفایی را به تصویر می‌کشد. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که زندگی و عمر او تنها در اندیشه‌ی عشق و آرزوهای او گذشته است، و هیچ چیز جز باد و عدم ثبات در آن وجود ندارد.
هوش مصنوعی: در جستجوی تو، شب‌های زیادی با دیوانگی گذشت و حتی شمعی که آبله‌های پا را حس کرد، در این راه از من عبور کرد.
هوش مصنوعی: نادانی، عقل را نپخته و بی‌فایده می‌کند و باعث می‌شود که انسان دچار جنون و دیوانگی شود و از مسیر طبیعی خود خارج گردد.
هوش مصنوعی: نقش نگین کمال و زیبایی اشتیاق را به تصویر می‌کشد، اما نام آن باقی می‌ماند و خود آن چیزی است که به فراموشی سپرده می‌شود.
هوش مصنوعی: خلق به خیال‌پردازی و آرزوهای بلند پروازانه می‌پردازند و این افکار و آرزوها از اوج این بام به آسمان‌ها می‌رسند.
هوش مصنوعی: به دنبال عذرخواهی و ضعف خود، چه نیازی به فخر و خودستایی است؟ مگر اینکه شخصی به خاطر ریشه‌اش از خاک، برتری پیدا کرده باشد.
هوش مصنوعی: نفسی که جوشیده و پرحرکت بود، لبی پر از شراب را به آرامی به جلو برد و از ظرف مینا عبور کرد.
هوش مصنوعی: زمانی که آتش به کاغذ می‌افتد، فرصتی که برای ما وجود داشت، به سرعت از دست می‌رود و دیگر آن را نمی‌توانیم ببینیم.
هوش مصنوعی: سرخوشی و تلاش بی‌وقفه‌ای که از او می‌جوشد، باعث می‌شود همه تحت تأثیر قرار بگیرند و جذابیتش به حدی است که از جایگاه بلندش رفته و بر دل‌ها نفوذ می‌کند.
هوش مصنوعی: روز و شب، همگی در تلاش‌اند و هیچ کس از این مسیر خارج نمی‌شود، جز آنکه از این دنیا بگذرد.
هوش مصنوعی: نوشته‌ی زیبا و خوانا بر روی این صفحه، نماد اندیشه و بینش عمیق من است که تأثیر آن تا فردا باقی خواهد ماند.
هوش مصنوعی: صبر و سکوت من باعث بقا و زندگی ابدی‌ام شده است، زیرا کمبود نفسم موجب شده تا از قدرت درمانگری مسیحا نیز فراتر بروم.
هوش مصنوعی: خودداری و کنترل نفس در واقع یک پل شگفت‌انگیز است که به قطره‌ای کمک می‌کند تا از دریا عبور کند.
هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ‌کس نمی‌تواند فقط به خاطر خیال‌های خود، رهبر و راهنمای دیگران باشد. هر کس که در این مسیر سخت و دشوار به تنهایی ادامه دهد، باید خود راه خود را پیدا کند.
هوش مصنوعی: فرصت ملاقات کم بود و نتوانستیم به یکدیگر وفا کنیم. آینه نیز به ما نگاه کرد، اما او نیز گذشت.
هوش مصنوعی: با تکیه بر سرنوشت و تقدیر، چه راه‌حلی وجود دارد؟ هیچ‌گاه در پی تغییر سرنوشتی نباشید که از دست رفته و عبور کرده است.
هوش مصنوعی: بیدل می‌گوید که عمر انسان مانند بادی است که نمی‌توان بر آن تکیه کرد و تنها به فکر آرزوها و خواسته‌ها گذرانده می‌شود. این به نوعی به بی‌ثباتی و زودگذری زندگی اشاره دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روز چو آخر شد و گرما گذشت
چشمه خور خواست ز دریا گذشت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.