خامش نفسم شوخی آهنگ من این است
سر جوش بهار ادبم رنگ من این است
عمریست گرفتار خم پیکر عجزم
تا بال وپرنغمه شوم چنگ من این است
بیتاب هواسنجی عمرم چه توانکرد
میزان خیال نفسم سنگ من این است
خمیازهام آرایش پیمانهٔ هستیست
چون صبح خمارم مشکن رنگ من این است
موج می و آرایشگوهر چه خیال است
ناموس جهان تپشم ننگ من این است
نه ذوق هنر دارم و نه محوکمالم
مجنون توام دانش و فرهنگ من این است
با هرکه طرفگشتهام آرایش اویم
آیینهام و خاصیت جنگ من این است
ظلم است رفیقان ز دل خستهگذشتن
گر آبله دارد قدم لنگ من این است
نامحرم آن جلوهام از بیدلی خویش
آیینه ندارم چهکنم زنگ من این است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به بیان احساسات عمیق و درونی شاعر میپردازد. او از عاشقانه بودن خود و وابستگیاش به زیباییهای زندگی صحبت میکند. شاعر درگیر احساساتی همچون شوق، درد و بیقراری است و به طور خاص از تاثیر عشق بر وجودش و غم و تنهایی ناشی از آن میگوید. او به عدم کمال خود و وابستگی به دیگران اشاره میکند و میگوید که عشقش او را به آینهای تبدیل کرده که فقط انعکاس حال دیگران را نشان میدهد. در نهایت، او به ناکامی در فهم و درک خود اشاره میکند و از ناتوانی در مقابله با احساساتش مینالد.
هوش مصنوعی: سکوت کن ای نفس، زیرا من در حال سرودن هستم و این حالت شاداب بهار در من جریان دارد و منش و رفتار من از همین رنگ و بوی بهاری است.
هوش مصنوعی: مدتی است که به خاطر ضعف و ناتوانیام در قید و بند هستم، تا اینکه بتوانم پرواز کنم و همچون پرندهای آواز بخوانم. این خواسته و آرزوی من است.
هوش مصنوعی: عمر من در هوای زندگی ناراحت و ناآرام است و نمیتوانم به خوبی حالات ذهنی خودم را بسنجید. این وضعیت، بار سنگینی برای من است.
هوش مصنوعی: خمیازه من نشانهای از روزمرگی و حالت نشئگی ناشی از زندگی است. چون که صبح به حالت خواب آلودگی دچارم، لطفا به ظاهرم به گونهای نگاه نکن که رنگ و چهرهام اینجوری است.
هوش مصنوعی: موجهای شراب و زیبایی جواهری که در ذهنم جا گرفته، همه خیال و وهم هستند. من از این که اعتماد و ارزش این جهان را از دست دادهام، شرمندهام.
هوش مصنوعی: من نه لذت هنر را میشناسم و نه در کمال هنری قرار دارم، بلکه فقط مجنون تو هستم. دانش و فرهنگ من همین است.
هوش مصنوعی: من با هر کسی که روبهرو میشوم، ویژگیها و حالتهای او را در خودم میبینم و بازتاب میکنم. خاصیت وجود من این است که در هر برخوردی به نوعی در جنگ با خودم و دیگران هستم.
هوش مصنوعی: رفیقان، اگر از دل خسته و ناتوان من بگذرید، این ظلم است؛ چون حتی اگر من مشکلی داشته باشم، نباید به راحتی از کنارم عبور کنید.
هوش مصنوعی: زن ناشناس که جلوهگری او را میبینم، به خاطر دلشکستگیام نمیتوانم خود را در آینه ببینم. زنگار وجود من به همین دلیل است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.