دارم ز نفس ناله‌که جلاد من این است
در وحشتم از عمرکه صیاد من این است
برداشته چون بو روان دانهٔ اشکی
آوارهٔ دشت تپشم، زاد من این است
مدهوش تغالکدهٔ ابروی یارم
جامی‌که مرا می‌برد از یاد من این است
چون صبح به‌گرد رم فرصت نفسم سوخت
آن سرمه‌که شد رهزن فریاد من این است
سنگی به جگر بسته‌ام از سختی ایام
آیینه‌ام و جوهر فولاد من این است
هم صحبت.بخت سیه از فکر بلندم
در باغ هوس سایهٔ شمشاد من این است
چشمی نشد آیینهٔ‌کیفیت رنگم
شخص سخنم، صورت بنیاد من این است
دارم به دل از هستی- موهوم غباری
ای سیل بیا خانهٔ آباد من این است
هر ناله، به رنگ دگرم، می‌برد از خویش
در مکتب غم، سیلی استاد من این است
دست مژه برداشتنم، عرض تمناست
حیرت زده‌ام شوخی فریاد من این است
از الفت دل چاره ندارم چه توان‌کرد
دام و قفس طایر آزاد من این است
با هر نفسم لخت دلی می‌رود از خوبش
جان می‌کنم. و تیشهٔ فرهاد من این است
هر حرف که آید بسه لبم نام تو باشد
از نسخهٔ هستی، سبق یاد من این است
گردی شوم وگوشهٔ دامان تو‌گیرم
گر بخت به فریاد رسد داد من این است
چون اشک ز سرگشتی‌ام نیست رهایی
بیدل چه‌کنم نشئهٔ ایجاد من این است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل از درد و رنج عمیق خود سخن می‌گوید و به نوعی ناله و شکایت از وضعیتی که در آن قرار دارد، می‌پردازد. او خود را قربانی احساسات و عواطف می‌داند که به او آسیب می‌زند. در این شرایط، عمر را به عنوان صیاد و خود را به عنوان طعمه‌ای در نظر می‌گیرد که در دشت‌های بی‌پناهی آواره است. شاعر از محبت و زیبایی یار یاد می‌کند و می‌گوید که این عشق او را از یاد می‌برد. ناله‌های او رنگ و حالی متفاوت دارند و در مکتب غم یاد گیرندگانِ سختی‌ها و دردهاست. او در طلب یاری و نگاه یار است و از دوری و محافظت از عشقش سخن می‌گوید. در نهایت، احساس ناامیدی و سردرگمی او از وجود و هستی خود را نشان می‌دهد و این نکته را مطرح می‌کند که به دلیل وابستگی به عشق، در دام آن گرفتار شده است.
هوش مصنوعی: من از نفس خود ناله می‌زنم، چرا که این نفس برای من همچون جلاد است، و در وحشت از عمرم هستم که انگار این عمر برای من مانند صیاد است.
هوش مصنوعی: به دلیل غم و اندوهی که در دل دارم، مانند اشک هایی که در دشت پراکنده شده‌اند، احساس تنهایی و سرگردانی می‌کنم. احساس می‌کنم این سرنوشت و حسرت، بخشی از وجود من است.
هوش مصنوعی: من در شگفتی و گیجیِ زیبایی ابروی معشوقم غرق شده‌ام، گویی که جرعه‌ای بنوشم که مرا از خودم و یادم دور می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی صبح می‌شود و به دور رم می‌گردم، فرصتی برای نفس کشیدن ندارم. آن سرمه‌ای که باعث می‌شود صدای من مدام به هیجان بیفتد، به نوعی به من آسیب می‌زند.
هوش مصنوعی: به خاطر دشواری‌های زندگی، قلبی محکم و مقاوم دارم. من همانند آینه‌ای هستم که نشان‌دهنده این مقاومت و سختی است و درونم همانند جوهر فولاد، استحکام و نیرویی قوی دارد.
هوش مصنوعی: در صحبت با کسی، به خاطر فکر بلندم و آرزوهایم، بخت سیاه و بدبختی‌ام را احساس می‌کنم. این حس شبیه به سایه‌ای است که در باغ آرزوهایم بر روی درخت شمشاد می‌افتد.
هوش مصنوعی: چشم هیچ کس نتوانسته رنگ و کیفیت من را به درستی نشان دهد. آنچه من هستم، حرف‌هایم و چهره‌ام همه به یکدیگر وابسته‌اند و این ویژگی‌ها، اساس وجود من را تشکیل می‌دهند.
هوش مصنوعی: دارم به دل از وجود ناپایدار غمی بزرگ، ای سیل! بیا و خانهٔ پر از رونق و خوشبختی من را نابود کن.
هوش مصنوعی: هر آه و ناله‌ای که می‌زنم، حال و هوای متفاوتی دارد و من را از خودم دور می‌کند. این درس‌هایی که از غم و اندوه می‌آموزم، مانند ضربه‌ای از استاد است که به من یاد می‌دهد.
هوش مصنوعی: زمانی که به چشمانت نگاه می‌کنم و مژه‌هایم را به آرامی کنار می‌زنم، این یک درخواست خاموش از توست. در این لحظه، حیرت و شگفتی‌ام باعث می‌شود که این حس و حال را به شکلی بازیگوشانه فریاد بزنم.
هوش مصنوعی: من چاره‌ای جز محبت ندارم و چه کاری از دستم برمی‌آید که قفس و دام، محدود کننده‌ی پرنده‌ی آزاد ما هستند.
هوش مصنوعی: با هر نفسی که می‌کشیدم، دل و روحی از زیبایی‌اش از دست می‌دهم، و این عشق و اشتیاق من به او مانند تیشه‌ای است که فرهاد برای شکستن کوه‌ها به‌کار می‌برد.
هوش مصنوعی: هر واژه‌ای که بر زبانم جاری می‌شود، نام تو را بیان می‌کند و از این دنیا، تنها یاد تو برایم باقی مانده است.
هوش مصنوعی: می‌خواهم مثل غبار شوم و گوشهٔ دامن تو را بگیرم، اگر در سرنوشتم خوش‌شانسی به کمکم بیاید. این خواستهٔ من است.
هوش مصنوعی: از آنجا که درد و بی‌تابی‌ام همچون اشک، مرا ترک نمی‌کند، بیدل، چه من کاری از دستم برمی‌آید؟ این حالتی که به من دست داده، بخشی از وجودم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.