اینکه طاقت‌ها جوانی می‌کند
ناتوانی، ناتوانی می‌کند
گر همه خاک از زمین‌گردد بلند
بر سر ما آسمانی می‌کند
بسکه فطرتها ضعیف افتاده است
تکیه بر دنیای فانی می‌کند
نیست‌کس اینجاکفیل هیچکس
زندگی روزی‌رسانی می‌کند
عصمت از تشویش دنیا جستن است
نفس را این قحبه، زانی می‌کند
در تب و تاب نفس پرواز نیست
سعی بسمل پرفشانی می‌کند
قید هستی پاس ناموس دل است
بیضه‌داری آشیانی می‌کند
از چه خجلت صفحه‌ام آتش زند
چون عرق داغم روانی می‌کند
هرکه را دیدم درین عبرت‌سرا
بهر مردن زندگانی می‌کند
بی دماغم، غیر دل زین انجمن
هرچه بردارم گرانی می‌کند
آنقدر از خود به یادش رفته‌ام
کاین جهانم آنجهانی می‌کند
هیچ می‌دانی که‌ام ای بی‌خبر
شاه ما را پاسبانی می‌کند
کلک بیدل هرکجا دارد خرام
سکته هم ناز روانی می‌کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعات مختلفی مانند جوانی، ناتوانی، و دنیای فانی اشاره می‌کند. شاعر به ضعف فطرتها و وابستگی انسان‌ها به دنیا اشاره دارد و می‌گوید هیچکس نمی‌تواند به دیگری کمک کند. او به زندگی و تأثیرات آن بر روح و روان انسان‌ها می‌پردازد و به نوعی رنج و خستگی اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر از احساس خود نسبت به زندگی و ارتباط با دنیای بیرون سخن می‌گوید و به وجود یک «شاه» اشاره می‌کند که پاسبان حقیقی انسان‌هاست. به طور کلی، شعر تأملاتی عمیق درباره زندگی و انسانیت را مطرح می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی که انسان‌ها احساس ناتوانی و خستگی می‌کنند، این وضعیت می‌تواند باعث جوان‌تر شدن و قوی‌تر شدن آنها شود.
هوش مصنوعی: اگر همه خاک‌ها از زمین بلند شوند و به سمت ما بیفتند، باز هم آسمانی برای ما ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی: این روزها انسان‌ها به دلیل ضعف فطرتشان، به دنیا و چیزهای زودگذر آن تکیه می‌کنند.
هوش مصنوعی: هیچکس در اینجا توانایی کفاف نیازهای دیگران را ندارد، فقط یک منبع روزی وجود دارد که به همه زندگی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: پرهیز از نگرانی‌های دنیوی، نوعی پاکی و عصمت به شمار می‌آید، زیرا این دنیا می‌تواند روح را به فساد بکشاند.
هوش مصنوعی: در حالتی مشوش و ناآرام قرار دارم و توان پرواز ندارم، به همین خاطر، مانند پرنده‌ای که در خطر است، تلاش می‌کنم تا خود را نشان دهم.
هوش مصنوعی: وجود انسان به نوعی از ارزش و اعتبار قلبش محافظت می‌کند و همچون یکی از اصول مهم، به نگهداری و پاسداری از احساسات و تعلقاتش می‌پردازد.
هوش مصنوعی: چرا باید از شرم صفحه‌ام بسوزد، وقتی که عرق گرم من جاری می‌شود؟
هوش مصنوعی: هر کس را که دیدم در این مکان عبرت‌آمیز، برای مردن زندگی می‌کند.
هوش مصنوعی: من بدون عشق و احساس، در این جمع هرچه انتخاب کنم برایم سنگینی می‌کند.
هوش مصنوعی: من به حدی در افکار و یاد او غرق شده‌ام که این دنیا برایم به مانند دنیای دیگری شده است.
هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که ما را در غیاب تو، کسی محافظت می‌کند؟
هوش مصنوعی: هر جا که قلم بیدل حرکت کند، حتی سکته هم با لطافت و ناز خاصی خود را نشان می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر شبم عشق امتحانی می‌کند
پاسبان را پاسبانی می‌کند
عشق اکنون مهربانی می‌کند
جان جان امروز جانی می‌کند
در شعاع آفتاب معرفت
ذره ذره غیب دانی می‌کند
کیمیای کیمیاسازست عشق
[...]
هر که بی او زندگانی می‌کند
گر نمی‌میرد گرانی می‌کند
من بر آن بودم که ندهم دل به عشق
سروبالا دلستانی می‌کند
مهربانی می‌نمایم بر قدش
[...]
خضر گر خوش زندگانی می‌کند
زندگانی جاودانی می‌کند
گر ببیند ساعد و تیغ تو را
کی به کشتن سرگرانی می‌کند
غمزه تو در نگاهش مضمر است
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.