هرگز به دستگاه نظر پا نمیرسد
کور عصاپرست به بینا نمیرسد
هر طفل غنچه هم سبق درس صبح نیست
هر صاحبنفس به مسیحا نمیرسد
گل خاک گشت و شوخی رنگ حنا نیافت
افسوس جبههای که به آن پا نمیرسد
این است اگر حقیقت نیرنگ وعدهات
ماییم و فرصتی که به فردا نمیرسد
از نقش اعتبار جهان سخت سادهایم
تمثال کس به آینهٔ ما نمیرسد
در جستجوی ما نکشی زحمت سراغ
جایی رسیدهایم که عنقا نمیرسد
ما را چو سیل خاک به سر کردن است و بس
تا آن زمان که دست به دریا نمیرسد
آسودهاند صافدلان از زبان خلق
ازموج می شکست به مینا نمیرسد
یک دست میدهد سحر و شام روزگار
هیچ آفتی به این گل رعنا نمیرسد
در گلشنی که اوست چه شبنم، کدام رنگ
یعنی دعای بویگل آنجا نمیرسد
رمز دهان یار ز ما بیخودان مپرس
طبع سقیم ما به معما نمیرسد
زاهد دماغ توبه به کوثر رساندهای
معذور کاین خیال به صهبا نمیرسد
آخر به رنگ نقش قدم خاک گشتن است
آیینه پیش پا وکسی وانمیرسد
بیدل به عرض جوهر اسرار خوب و زشت
آیینهای به صفحهٔ سیما نمیرسد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به محدودیتهای انسانی و ناتوانی در رسیدن به آرمانها و حقیقتها اشاره میکند. شاعر میگوید که بسیاری از چیزها خارج از دسترس انسان است و به حقایق عمیقتری نمیتوان دست یافت. او از اختلاف بین ظاهر و باطن صحبت میکند و نشان میدهد که چطور بسیاری از افراد و تجربهها به عمق وجود خود نمیرسند. به طور کلی، شعر به عدم توانایی انسان در درک و درک کامل از زندگی و جهان اشاره میکند و بیانکننده ناامیدی و بدبینی نسبت به تحقق وعدهها و آرزوهاست.
هوش مصنوعی: هرگز فرد ناتوان و ناآگاه نمیتواند به جایگاه و مقام کسی که بینا و داناست، برسد.
هوش مصنوعی: هر کودک و غنچهای در آغاز رشد خود نیست که بلافاصله به بلوغ برسد و هر کسی نیز به مرتبهای از کمال و آگاهی نمیرسد.
هوش مصنوعی: گل به خاک تبدیل شد و رنگ حنا را پیدا نکرد، افسوس به جبههای که دسترسی به آن ندارد.
هوش مصنوعی: اگر این واقعیت نیرنگی است، ما همان وعدهات هستیم و فرصتی که هرگز به فردا نخواهیم رسید.
هوش مصنوعی: ما در دنیای اعتبار و شهرت، بسیار سادهدل هستیم و هیچ تصویر و نمادی نمیتواند به آینه وجود ما برسد.
هوش مصنوعی: براي پیدا کردن ما زحمت نکش؛ به جایی رسیدهایم که حتی موجود افسانهای عنقا هم نمیتواند به آنجا برسد.
هوش مصنوعی: ما فقط میتوانیم با مشکلات و سختیها مواجه شویم و به پیش برویم تا زمانی که به هدف و آرزوهایمان دست پیدا کنیم.
هوش مصنوعی: پاکدلها از سخنان مردم آرام و بیدغدغهاند؛ اما آنچه که میگویند و مینویسند نادیده میگیرند و به اهداف بلند خود نمیرسند.
هوش مصنوعی: در طول روز و شب، شرایط زندگی به گونهای است که هیچ آسیبی به این گل زیبا نمیرسد.
هوش مصنوعی: در باغی که او وجود دارد، چه بارانی و چه رنگی، یعنی حتی بوی خوش گل آنجا هم نمیتواند به آنجا برسد.
هوش مصنوعی: برای درک رازهایی که یارمان در کلامش دارد، از ما سوال نکنید. چون ذهن بیمار ما به حل معماها قادر نیست.
هوش مصنوعی: ای زاهد، تو با توبهات خود را به جایی رساندی که جای شکرگزاری است، اما باید بدان که این خیال و تصور تو به لذتهای واقعی نرسیده و تنها در ذهن توست.
هوش مصنوعی: در نهایت، انسان به خاک و اثرات خود در زمین تبدیل میشود و در این مسیر، هیچکس نمیتواند به او کمک کند یا او را از این سرنوشت رهایی بخشد.
هوش مصنوعی: بیدل میگوید که جوهر و ویژگیهای خوب و بد درون انسانها مانند تصویری است که در آینه نمیتواند به درستی منعکس شود. به عبارت دیگر، عمق و اسرار روح انسانها فراتر از آن چیزی است که در ظاهر و شکل ظاهری قابل مشاهده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای صاحبی که صاحب دیوان چرخ را
در مجلس تو منصب بالا نمیرسد
آنجا که کاتبان تو تحریر میکنند
حکم قلم به صاحب جوزا نمیرسد
دریا چو جوش میزند از جود خود مگر
[...]
با لطف ساعدت ید بیضا نمیرسد
پیش لبت سخن به مسیحا نمیرسد
پای برهنه، گرم سراغم که شعله را
از خار زحمتی به کف پا نمیرسد
دایم شریک عشرت این باغ بودهایم
[...]
تا گرد ما به اوج ثریا نمیرسد
سعی طلب به آبلهٔ پا نمیرسد
توفان نالهایم و تحیر همان بجاست
آیینه جوهرت به دل ما نمیرسد
عشق ازگداز رنگ هوس آب دادن است
[...]
دلدار ما به درد دل ما نمی رسد
یا هیچکس به درد کسی وا نمیرسد
دردا که درد ما مرض بی طبیبی است
مردیم و این مرض به مداوا نمیرسد
کون از فساد محتضر است و علاج آن
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.