جایی که جام در دست آن مه خرام دارد
مژگان گشودن آنجا مهتاب و بام دارد
عام است ذکر عشاق در معبد خیالش
گر برهمن نباشد بت رام رام دارد
دی آن نگار مخمور در پردهگردشی داشت
امروز صد خرابات مینا و جام دارد
کممایگان به هر رنگ سامان انفعالند
هستی دو روزه عصیان زحمت دوام دارد
رنگ بهار امکان ازگردش آفریدند
هر صاف درثماست هر صبح شام دارد
جز انفعال ازین بزم کام دگر مجویید
لذات عالم خواب یک احتلام دارد
بیتابی تفسها عمریست دارد آواز
کای صبح پرفشان باش این دشت دام دارد
ضبط نفس در این بحر جمعیتآفرین است
گوهر هزار قلاب مصروفکام دارد
آثار جوهر مرد پنهان نمیتوانکرد
تیغکشیدهٔکوه ننگ از نیام دارد
دل را ودیعت وهم باید ز سر ادا کرد
از خلق آنچه دارد آیینه وام دارد
قلقل همین دو حرف است ای شیشه دردسر چند
چیزی بگوی و بگذر قاصد پیام دارد
گفتم به دلکه عمریست ذوق وصال دارم
خندید کاین خیالت سودای خام دارد
جوش خطیست بیدل پرگار مرکز حسن
دود چراغ این بزم پروانه نام دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف معشوقی میپردازد که در یک بزم عاشقانه حضور دارد، جایی که زیبایی و لذتهای زندگی به شکلی پررنگ جلوهگری میکند. شاعر به عشق و زیباییهای عالم اشاره میکند و تأکید دارد که این لذات و حالتهای عاشقانه موقتی هستند. او به مشکلات و سختیهای زندگی نیز اشاره میکند و میگوید که نباید فقط به لذتهای زودگذر فکر کرد. در نهایت، شاعر به بیثباتی عشق و خیالات ذهنی میپردازد و از این که دلش در پی وصل است، سخن میگوید. بیدل در این شعر به توازنی بین استغراق در عشق و آگاهی از واقعیتهای زندگی میانجامد.
هوش مصنوعی: در جایی که آن دختر زیبا با آرامش جامی در دست دارد و چشمانش را میگشاید، آنجا همواره نور ماه و زیبایی بام وجود دارد.
هوش مصنوعی: عشاق در معبد خیال خود، به طور عمومی دربارهی عشق سخن میگویند. اگر برهما (خدای هندی) نباشد، بتی که خود را رام و آرام میداند، هنوز وجود دارد.
هوش مصنوعی: دیروز آن معشوقهی مست در حال چرخش پردهای داشت، امروز در کنار خود صدها میخانه و جام پر از شراب دارد.
هوش مصنوعی: بیارزشان به هر شکلی در حال تغییر و ناپایداری هستند و وجودشان تنها برای چند روز است؛ در حالی که به دلیل ناتوانی و کوتاهی عمرشان، همیشه در تلاش و زحمتاند.
هوش مصنوعی: بهار به خاطر تغییرات و حرکات طبیعت رنگها و زیباییهای خود را پیدا میکند. هر روز در زندگی ما تازه و روشن است، اما شبها هم حوادث و چالشهایی در انتظار ماست.
هوش مصنوعی: از این جشنواره جز بیتحرکی چیزی نخواهید یافت. لذتی که در دنیای خواب وجود دارد، شبیه به یک خواب ناخوشایند است.
هوش مصنوعی: یک عمر است که دل من بیتابی میکند و صبحی که پر از زیبایی است را میخواند، زیرا این دشت پر از دام و چنگالهاست.
هوش مصنوعی: کنترل نفس در این دنیای پرهیاهو، باعث افزایش ارزش و اهمیت فردی میشود، زیرا وجود انسان مانند گوهری است که هزاران قلاب برای جلب توجه و خواستهها دارد.
هوش مصنوعی: هیچگاه نمیتوان قابلیتها و ویژگیهای واقعی یک مرد را پنهان کرد؛ همچون شمشیری که از نیام خارج شده و ننگی در دل کوه دارد.
هوش مصنوعی: دل را باید به دیگران سپرد و از آنچه در درون داریم، باید آن را با محبت و خلوص به نمایش بگذاریم. احساسات و رازهایی که داریم، شبیه به آینهای هستند که باید به درستی و با صداقت در برابر دیگران منعکس شوند.
هوش مصنوعی: این جمله به نوعی به حواشی و مسائل سطحی اشاره دارد و خواسته شده که به جای آن، نکتههای اصلی و مهم بیان شوند. در واقع، با توجه به مشکلات و چالشها، بهتر است که به پیام اصلی توجه کرد و از جزئیات غیرضروری عبور کرد.
هوش مصنوعی: به دل گفتم که سالهاست از عشق و وصال لذت میبرم، اما دل خندید و گفت که این خیال تو فقط یک آرزوی بیپایه است.
هوش مصنوعی: جوش و خروش این خط و قلم، مانند پرگاری است که در مرکز زیبایی قرار دارد. این نور و روشنایی که در این محفل وجود دارد، نشانهای از عشق و محبت است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن شهسوار خویان بارب چه نام دارد
در حسن و دلربائی لطف تمام دارد
عشان را حلال است اندوه دوست خوردن
خونش حلال بادا آنکو حرام دارد
دل خواهد که گیرد سیم برش در آغوش
[...]
از باغ رفت و گل خون دایم به جام دارد
هر غنچهٔ پارهٔ دل بی او به کام دارد
از عکس روی پنهان در گرد و کلفت غم
آیینه ام ز جوهر در خاک دام دارد
گر با خودم نبردی گیرم ز روی ناز است
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.