ایا نسیم صبا ای برید کار آگاه
ز طوس جانب ری این زمان بپیما راه
ببر پیامی از چاکران درگه قدس
به آستان ملک شهریار کار آگاه
بهین شهنشه والاتبار ملکستان
خدایگان سلاطین مظفرالدین شاه
شه مبارکفال و مه همایونفر
خدیو چرخ برین خسرو ستاره سپاه
ز دست معدلتش پای ظلم شد در بند
ز پای تختگهش دست جور شد کوتاه
ز جود، بارش نیسان به گاه پاداشن
ز خشم، آتش سوزان به وقت پادافراه
شهنشهی که به هر صبح و شام شمس و قمر
به پیش درگه او بر زمین نهند جباه
شهی که روز به درگاه او غلام سپید
مهی که شام به خرگاه او کنیز سیاه
گرفته صیت جلالش چو مهر عالمتاب
ز حد شام و حلب تا به قندهار و هراه
سموم خشمش در هر زمین که میبِوَزَد
بدل به آتش سوزان کند به خصم، سپاه
ریاضِ مُلکش از خرمی بُوَد چو بهشت
در آن بهشت ز داد و دهش دمیده گیاه
خدایگانا ای آنکه اختر شرفت
فراز خیمهٔ خورشید برزده خرگاه
خدای عز و جل ذوالجلال و الاکرام
نیافریده به گیتی شبیهت از اشباه
صبوری آنکه چهل سال بد ثناگستر
به ظل مرحمتت جان و تن بدش به رفاه
کنون نهاد ز روی رضا سر تسلیم
به آستان رضا روح من سواه فداه
به غیر مدح تو اندوخته ندارد هیچ
همی ز مدح تو زنده است نامش در افواه
به یادگار به جا مانده است از او پسری
که بحر مدح ترا میکند به ذوق شناه
امیدش آنکه ز الطاف شه شود دلشاد
که سوی اوست امیدش ز بعد لطف اله
خدایگانا امروز بر تو ارزانی است
به فر یزدان، اقبال و دولت دلخواه
اگر به سائل، دست تو بحر و کان بخشد
هنوز نبود جود تو زین کرم آگاه
به یُمنِ دولت، از روزگار باج بگیر
ز فر شوکت، از آسمان خراج بخواه
هماره تا که بلند است، چرخ باد بلند
ز دشمن تو به چرخ بلند ناله و آه
همیشه باد ز دست، تو پای خصم به بند
هماره باد به پیش تو پشت خصم دوتاه
همیشه بادا روی محب تو چون شید
هماره بادا رنگ عدوی تو چون کاه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از نسیم صبا میخواهد تا پیامی از طرف چاکران درگاه شاه مظفرالدین به او برساند. او به ستایش این پادشاه میپردازد و جلال و شکوه او را توصیف میکند. پادشاه که ظلم و جور را از عرصه برچیده و زندگی را برای مردم شاد کرده است. شاعر به این نکته اشاره میکند که شهرت و عظمت این شاه چنان است که از شام تا قندهار شناخته شده است. او از خداوند درخواست میکند که بر این پادشاه نعمتها و موفقیتها بیفزاید و همچنین از پسر شاعر یاد میکند که در مدح پدرش فعالیت میکند. در نهایت، شاعر برای پادشاه آرزوی تداوم قدرت و پیروزی بر دشمنان را دارد و مدام از لطف الهی برای او درخواست میکند.
هوش مصنوعی: ای نسیم صبحگاهی، ای فرستادهی کاردان از طوس به سمت ری، لطفاً در این لحظه این راه را بپیمایید.
هوش مصنوعی: پیام افرادی از درگاه مقدس به درگاه پادشاه دانا منتقل کن.
هوش مصنوعی: بهترین پادشاه و بزرگترین حکمران در سرزمینهای پادشاهی، ملکالسلطان مظفرالدین شاه است.
هوش مصنوعی: پادشاه خوشبخت و خوش شانسی که مثل ماه درخشان است، فرمانروای آسمان و سرور ستارهها در میدان نبرد است.
هوش مصنوعی: به خاطر انصاف و عدلی که داشت، پای ظلم و ستم از او دور شد و قدرت ظلم نتوانست به او برسد.
هوش مصنوعی: از طریق بخشش، در بهار باران رحمت و پاداش نازل میشود، و از روی خشم، آتش سوزانی در زمان کیفر به وجود میآید.
هوش مصنوعی: سلطانی که هر صبح و شب، خورشید و ماه را بر درگاه او میگذارند.
هوش مصنوعی: سلطانی که در روز، مردانش را به خدمت میپذیرد و شبها کنیزانی با پوست تیره در خدمت دارد.
هوش مصنوعی: نام و شهرت جلال او چنان درخشان و گسترده است که مانند خورشید در آسمان، از مرزهای شام و حلب تا قندهار و هرات را در بر گرفته است.
هوش مصنوعی: خشم او به حدی است که هر جایی که بوزد، به دشمنانش آتش میزند و به آنها آسیب میزند.
هوش مصنوعی: سرزمین پادشاهی او به خاطر سرسبزی و زیباییاش شبیه به بهشت است و در این بهشت، برکت و نعمت به وفور وجود دارد.
هوش مصنوعی: ای خداوندی که ستارهٔ شرافتت در بالای خیمهٔ خورشید درخشان است، در چادرگاه خود افراشتهای.
هوش مصنوعی: خداوند پرقدر و باعظمت، در این دنیا موجودی شبیه به خودشان نیافریده است.
هوش مصنوعی: صبوری کسی است که چهل سال تحت سایه رحمت تو زندگی کرده و جان و تنش به راحتی سپری شده است.
هوش مصنوعی: حال که با میل و رضا سر تسلیم را به درگاه رضا میگذارم، روح من غیر از او را فدای او میکنم.
هوش مصنوعی: جز ستایش تو هیچ چیز دیگری در دل نیست. تنها به برکت ستایش توست که نامش در زبانها زنده مانده است.
هوش مصنوعی: یادگاری از او باقی مانده، پسری که به زیبایی و ذوق تو را ستایش میکند.
هوش مصنوعی: امید او این است که با لطف و مهربانی شاه، دلش شاد و خوشحال شود، چرا که امید او از بعد الهی و رحمت خداوند است.
هوش مصنوعی: امروز برای تو، ای خدای بزرگ، خوشبختی و سعادت برکتیافتهای است که از جانب خداوند و قدرت او به تو ارزانی شده است.
هوش مصنوعی: اگر به کسی که نیازمند است، کمک کنی و تمام ثروت و امکاناتت را به او بدهی، باز هم دست generosity و بخشش تو به اندازهی پایداری و بزرگی نیست که از آن آگاه باشی.
هوش مصنوعی: با استفاده از قدرت و سعادت خود، از روزگار بهرهبرداری کن و از شکوه و عظمت خود، از آسمان طلب کن.
هوش مصنوعی: همیشه تا زمانی که دنیا یا سرنوشت به شدت تغییر میکند، غم و اندوه تو نیز از سوی دشمنان تو به آسمان بلند میرسد.
هوش مصنوعی: همیشه بادی که از دست میکشم، تو را به جلو میبرد و دشمن را به عقب میزند.
هوش مصنوعی: همواره باید چهره محبوب تو مانند شمع درخشان باشد و همیشه رنگ دشمنی تو مانند کاه بیارزش باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز بهر تهنیت عید بامداد پگاه
بر من آمد خورشید نیکوان از راه
چو چین کرته بهم بر شکسته جعد کشن
چو حلقه های زره پر گره دو زلف سیاه
نبیدنی به کف و هر دو رخ به رنگ نبید
[...]
مبارکی و سعادت نمود روی بشاه
از آن مبارک و مسعود تحفهای زاله
چه تحفه ایست ؟ یکی فر خجسته فرزندست
موافقان را شادی فزای و انده کاه
بشهریاری و شاهی تمام نسبت او
[...]
ز در درآمد دوش آن نگار من ناگاه
چو پشت من سر زلفین خویش کرده دو تاه
چگونه شاد شود عاشقی ز هجر غمی
که یار زیبا از در درآیدش ناگاه
ز شادمانی گفتم چو روی آن دیدم
[...]
گشادهروی و میان بسته بامدادِ پگاه
فروگذشت به کویم بتی به روی چو ماه
اگر زمهر بود بامداد نور جهان
ز ماه بود مرا نور بامداد پگاه
مهی که بود به قد سرو دلبرانِ سرای
[...]
سری که خلق جهانرا ویست پشت و پناه
امین دین الله است و سعد ملکت شاه
ستوده فخر خراسان محمد یوسف
که چون محمد و یوسف جمال دارد و جاه
اگر محمد و یوسف ندیده اند بهم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.