بعهد دولت دارای گیتی

سپهدار جهان، سالار عالم

کریم الطبع و الاخلاق و الاسم

که هست او را جوانمردی مسلم

جوان بختی که داده آستانش

بسجده قامت پیر فلک خم

جهانداری، که شد از عدل و جودش

خجل نوشیروان، شرمنده حاتم

دلیری، کش بروز رزم بوسند

رکاب افراسیاب و پای رستم

بحکم حاکم ملک صفاهان

کزو بنیاد حکمت گشت محکم

سمی شاه دین، ختم النبیین

محمد زبده ی اولاد آدم

عدالت پیشه یی کز پاس عدلش

در اصفاهان که گلزاری است خرم

پرد تیهو، نه او را خوف شاهین؛

چرد آهو، نه او را بیم ضیغم

عیان گردید، یوسف خیز چاهی

که شه ز آبش سرشته خاک آدم

چهی لبریز، چون چاه زنخدان؛

روان آب حیوه از وی دمادم

غرض، آن فخر حجاج حرم کوست

ز حرمت، در حریم کعبه محرم

بکار نیک، شد از حق موفق

بامری خیر گشت از غیب ملهم

نوشت آذر پی تاریخ سالش

در اصفاهان عیان شد بئر زمزم