تا دردی درد او چشیدیم
دامن ز دو کون در کشیدیم
با هم نفسی ز درد عشقش
در کنج فنا بیارمیدیم
بر بوی یقین که بو که بینیم
زهری به گمان دل چشیدیم
گه در طلبش ز دست رفتیم
گه در هوسش به سر دویدیم
در عالم پر عجایب عشق
آوازهٔ او بسی شنیدیم
درمان چهکنیم درد او را
کین درد به جان و دل خریدیم
عشقش چو به ما نمود ما را
صد پرده به یک زمان دریدیم
نور رخ او چو شعلهای زد
خود را ز فروغ آن بدیدیم
دیدیم که ما نه ز آب و خاکیم
از هر دو برون رهی گزیدیم
چه خاک و چه آب کانچه ماییم
در پردهٔ غیب ناپدیدیم
چون پرده ز روی کار برخاست
از خود نه ازو بدو رسیدیم
پیوستگیی چو یافت عطار
از ننگ وجود او بریدیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تجربه عاشقانه و درد و رنج آن است. شاعر از عشق خود به معشوق صحبت میکند و از دشواریها و عذابهایی که در راه عشق متحمل شده، میگوید. او در جستجوی معشوق به حیرت و شگفتیهای عشق پرداخته و همزمان از درد و بیپناهیاش در این راه حرف میزند. در نهایت، شاعر به درک عمیقتری از وجود خود میرسد و متوجه میشود که ذات واقعی او فراتر از ماده و جسم است و در عشق به معشوق به وحدت و معنای واقعی زندگی دست یافته است.
هوش مصنوعی: ما وقتی که درد او را احساس کردیم، از تمام دنیای مادی distancing کردیم و به دنبال او رفتیم.
هوش مصنوعی: در گوشهای از نیستی، به شیوهای عمیق و دردآور به یاد عشقش بیوقفه مینوشتم.
هوش مصنوعی: ما به بوی یقین توجه میکنیم و با دل خود فکر میکنیم که زهر تلخی را چشیدهایم.
هوش مصنوعی: گاه به دنبال او رفتیم و از دستش دادیم، و گاه در آرزوی او، بیوقفه در زحمت بودیم.
هوش مصنوعی: در دنیای پر از شگفتیهای عشق، نام و صدای او را بارها شنیدهایم.
هوش مصنوعی: چگونه میتوانیم درد او را درمان کنیم، چون ما این درد را با جان و دل خریدهایم؟
هوش مصنوعی: عشق او وقتی به ما نشان داده شد، ما در یک لحظه تمام حجابها و پردهها را کنار زدیم.
هوش مصنوعی: نور چهرهی او مانند شعلهای درخشید و ما نیز از روشنایی آن، خود را دیدیم.
هوش مصنوعی: ما مشاهده کردیم که ما تنها از آب و خاک نیستیم و از هر دوی اینها فراتر رفتهایم و مسیری را انتخاب کردهایم.
هوش مصنوعی: ما چه در خاک و چه در آب هستیم، اما آنچه هستیم در پردهٔ غیبت ناپیداست.
هوش مصنوعی: زمانی که پرده از روی واقعیت کنار رفت، ما به چیزی رسیدیم که از خود ما ناشی میشود، نه اینکه از آن دیگری باشد.
هوش مصنوعی: عطار به پیوستگی و اتحاد معنوی دست یافت و از زشتیهای وجود انسانی فاصله گرفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ما فوطه و فوطه پوش دیدیم
تسبیح مراییان شنیدیم
بر مسند زاهدان گذشتیم
در عالم عالمان دویدیم
هم ساکن خانقاه بودیم
[...]
آخر به مراد دل رسیدیم
خود را و ترا به هم بدیدیم
از زلف تو تابها گشادیم
وز لعل تو شربها چشیدیم
بیآنکه فراق همنفس بود
[...]
زان رنگ ببخش رو سفیدیم
کانست علامت شهیدیم
مقصود و مراد کون دیدیم
میدان هوس، به پی دویدیم
هر پایه کزان بلندتر بود
از بخشش حق، بدان رسیدیم
چون بوقلمون، به صد طریقت
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.