ما فوطه و فوطه پوش دیدیم
تسبیح مراییان شنیدیم
بر مسند زاهدان گذشتیم
در عالم عالمان دویدیم
هم ساکن خانقاه بودیم
هم خرقهٔ صوفیان دریدیم
هم محنت قال و قیل بردیم
هم شربت طیلسان چشیدیم
از اینهمه جز نشاط بازار
رنگی به حقیقتی ندیدیم
بگزیدیم یاری از خرابات
با او به مراد آرمیدیم
دل بر غم روی او فگندیم
سر بر خط رای او کشیدیم
او نیست کسی و ما نه بس کس
زین روی به یکدگر سریدیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر تجربیات مختلفی از زندگی معنوی و عرفانی را توصیف میکند. او از دیدن فوطهها و فوطهپوشها، شنیدن ذکر و تسبیح، و گذراندن وقت در خانقاه و کنار زاهدان صحبت میکند. شاعر همزمان از حوادث و چالشهای زندگی، همچون محنت و شربتهای معنوی، یاد میکند. اما در نهایت به این نتیجه میرسد که از تمام این تجربیات تنها نشاط بازار زندگی را یافته و رنگی از حقیقت ندیده است. پس تصمیم میگیرد که همنشینی با کسی از خرابات را انتخاب کند و در کنار او به آرامش برسد. در نهایت، او و یارش به نوعی از یکدیگر جدا نیستند و احساس نزدیکی و همدلی دارند.
هوش مصنوعی: ما افرادی را دیدیم که به ظاهری آراسته و شیک بودند و همچنین در مورد دعا و عبادت به صحبت پرداختند.
هوش مصنوعی: ما در مسیر زندگی از դիր زاهدان عبور کردیم و در دنیای دانشمندان پیش رفتیم.
هوش مصنوعی: ما همزمان در خانقاه زندگی میکردیم و لباس روحانیان صوفی را نیز پاره کردیم.
هوش مصنوعی: ما هم درد و رنج گفتگوهای بیپایان را تحمل کردیم و هم طعم لذیذ شراب را چشیدیم.
هوش مصنوعی: از تمام این شلوغی و شادابی بازار، به جز خوشحالی و سرگرمی چیزی واقعی ندیدیم.
هوش مصنوعی: ما از میان مکانهای پر از فساد و بیکاری، یاری را انتخاب کردیم و با او به آرزوی خود رسیدیم.
هوش مصنوعی: دل خود را در غم دیدن او گذاشتیم و سر خود را به نشانه اطاعت و احترام به خواست او خم کردیم.
هوش مصنوعی: او کسی نیست و ما هم خیلیها نیستیم، از این رو به یکدیگر نزدیک شدیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
آخر به مراد دل رسیدیم
خود را و ترا به هم بدیدیم
از زلف تو تابها گشادیم
وز لعل تو شربها چشیدیم
بیآنکه فراق همنفس بود
[...]
تا دردی درد او چشیدیم
دامن ز دو کون در کشیدیم
با هم نفسی ز درد عشقش
در کنج فنا بیارمیدیم
بر بوی یقین که بو که بینیم
[...]
در راه خدا بسی دویدیم
تا باز به خدمتش رسیدیم
در هر برجی چو شاهبازی
پرواز کنان روان پریدیم
رفتیم به سوی می فروشان
[...]
زان رنگ ببخش رو سفیدیم
کانست علامت شهیدیم
مقصود و مراد کون دیدیم
میدان هوس، به پی دویدیم
هر پایه کزان بلندتر بود
از بخشش حق، بدان رسیدیم
چون بوقلمون، به صد طریقت
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.