گنجور

 
 аттор

эй ба олам карда пайдои рози пинҳони маро

Ман кӣм каз чун туе бӯе расад ҷони маро

Ҷону дили пар дард дорам ҳам ту дар ман май нигар

Чун ту пайдо кардае ин рози пинҳони маро

зи орзӯӣ рӯй ту дар хӯн гирифтам рӯй аз онк

Нест ҷуз рӯй ту дармони чашми гирёни маро

Гарчи аз сарпоӣ кардам чун қалам дар роҳи ишқ

Поу сар пайдо наомад ин биёбони маро

Гар умеди васли ту дар пай набошад раҳбарам

То абади раҳи дркшди водии ҳиҷрони маро

Чун ту май доне ки дармони ман саргашта чист

Дардам аз ҳад шуд чаҳ майсозӣ ту дармони маро

Ҷони аттор аз парешонеаст ҳамчун зулфи ту

Ҷамъ кун бар рӯй худ ҷони парешони маро

 
 
 
دوبیتی
غزل شمارهٔ ۳ به خوانش فاطمه زندی
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
فعال یا غیرفعال‌سازی قفل متن روی خوانش من بخوانم
عبدالقادر گیلانی

گر ندادی آرزوی وصل جانان ،جان مرا

زندگی نگذاشتی بی او غم هجران مرا

سرو من آغشته در اشک جگر خون من است

فارغم گر باغبان نگذاشت در بستان مرا

نیست فرقی در میان شخص من با سایه ام

[...]

ابن یمین

مدتی گردون ز غیرت داشت سرگردان مرا

زانک در دانش مزید یافت بر اقران مرا

منت ایزد را که باز از ظلمت حرمان چو خضر

رهنما شد بخت سوی چشمه حیوان مرا

بودم اندر تیه حیرت مدتی همچون کلیم

[...]

سلمان ساوجی

ای سکندر دولتی کاوصاف لطفت دم به دم

می‌گشاید از زبان، صد چشمه حیوان مرا

تا قضا بستان سرای دولتت را ساخت، ساخت

بلبل دستان سرای آن سرا بستان مرا

در زمانت ابر می‌گوید به آواز بلند

[...]

امیرعلیشیر نوایی

هست در دیر آفتی هر دم به قصد جان مرا

زنده بردن از سر کوی مغان نتوان مرا

خانه دل بود آبادان ز تقوی وه که ساخت

عشوه های ساقی و سیل قدح ویران مرا

پرده زهدم چه سان پوشد که از آشوب می

[...]

فضولی

ز آتشین‌رویی جدا می‌افکند دوران مرا

چون شرر البته خواهد کشت این هجران مرا

کاش خون دیده بنشاند غبار هستیم

چند دارد گرد باد آه سرگردان مرا

آنچنین از دیده مردم نمی‌کردم نهان

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه