خیز ای صوفی سالوس وز میخانه برو
دامنت تا نشد آلوده از این خانه برو
زرق و طامات در اینجا نخرد کس برخیز
تا که گفتت که زمسجد سوی میخانه برو
سعی در ریختن خون صراحی چکنی
بگذر از سر خون خود و رندانه برو
آشنایان طریقت زخودی بیخبرند
خودشناسی چو تو در سلسله بیگانه برو
ساکن میکده افسانه جنت نخرد
بر در صومعه زود از پی افسانه برو
عقل و دانائی و مستی چه بود سنگ و سبوست
تا نخوردی قدحی عاقل و فرزانه برو
بستی آشفته تو پیمان نکشی پیمانه
عهد و پیمان بشکن بر سر پیمانه برو
ران سبکروح گران سنگ بکش رطل گران
بگذر از این تن و جان بر در جانانه برو
شمع رخسار علی کرده تجلی به نجف
پر فشان و ارنی گوی چو پروانه برو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به صوفی سالوس (ریاکار) توصیه می‌کند که از میخانه برود تا دامنش آلوده نشود. او به انتقاد از ظواهر مذهبی و رفتارهای ظاهری آنها می‌پردازد و می‌گوید که کسی در اینجا حقیقت را نمی‌خرد. شاعر بر اهمیت خودشناسی تأکید می‌کند و از آشنایان طریقت می‌خواهد که از خود بی‌خبر نباشند. او می‌گوید که عقل و دانش در میکده‌ها بی‌فایده‌اند و باید از پیمان‌ها و تعهدات دست کشید. در پایان، اشاره‌ای به تجلی و زیبایی علی (علیه‌السلام) دارد و از مخاطب می‌خواهد که مانند پروانه به سوی نور برود.
هوش مصنوعی: ای صوفی، خود را از پیوند با این میخانه بکش و بیرون برو تا دامن تو از آلودگی این مکان پاک بماند.
هوش مصنوعی: در این مکان هیچ‌کس به تظاهر و فریب نمی‌پردازد. برخیز و برو به میخانه، همان‌طور که به تو گفته‌اند، نه به مسجد.
هوش مصنوعی: در تلاش برای نابود کردن شراب‌خوری، از خون خود بگذر و با زیرکی و به آرامی ادامه بده.
هوش مصنوعی: آشنایان راه حقیقت از درون خود بیخبرند. تو که خود را شناخته‌ای، در میان کسانی که از این راه بیگانه‌اند، برو.
هوش مصنوعی: کسی که در میکده زندگی می‌کند، بهشت را نمی‌خرد و زود از کنار صومعه و خیالاتش می‌گذرد.
هوش مصنوعی: عقل و دانایی و حالت شادی به مانند سنگ و سبو هستند. تا وقتی قدحی نخورده‌ای، نمی‌توانی عاقل و فرزانه باشی و بهتر است که بروی و تجربه کنی.
هوش مصنوعی: تو که دل مشغول و ناراحت هستی، چرا به پیمان‌ها و قراردادها توجه نمی‌کنی؟ اگر می‌خواهی به پیمانه‌ی خود به راحتی شکنی، پس برو و کار خود را انجام بده.
هوش مصنوعی: روح آزاد و سبک را بر کن از بار سنگین و گران تحمل، و از این جسم و جان فانی عبور کن، به سوی معشوق حقیقی برو.
هوش مصنوعی: به روشنایی چهره‌ی علی در نجف، که همچون شمعی درخشیده است، نگاه کن و مانند پروانه‌ای به دنبال آن برو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.