|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که شب‌های بی‌خوابی را به خاطر غم معشوقش تجربه کرده و به گونه‌ای به عشق او شناخته شده است. او خود را در عشق معشوق بسیار تنهای بی‌نصیب می‌داند و با وجود این، نامش در همه جا به عنوان عاشق معروف است. همچنین، با امیدی به دیدن روی معشوقش، جانش را در خطر قرار داده و از کشتن خود نیز خوشحال است.
هوش مصنوعی: در شب‌های پر غم تو، من به بیداری و انتظار شناخته می‌شوم و مانند سگی وفادار به کوی تو وصف شده‌ام.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس به اندازه من در ناامیدی از به دست آوردن وصل تو بی‌نصیب نیست، هرچند که در عشق تو در همه جا شناخته شده‌ام.
هوش مصنوعی: من به امید اینکه لحظه‌ی آخرین نفس را در دیدن رویت سپری کنم، جانم را در دست گرفته‌ام و بی‌صبرانه منتظر کشتن خودم هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا که عکس تو به بتخانه آذر افتاد
از حرم شوق تو کرده است عنان معطوفم
گفتم آشفته برو از خم زلفش بیرون
گفت حاشا که گذارم وطن مألوفم
من که وقف است زبانم به مدیح حیدر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.