|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنج عاشقانه شاعر است. او از وفاداری و ارادت خود سخن میگوید، اما در عوض فقط بیوفایی و ظلم از معشوق میبیند. او احساس تنهایی و غم را در دل پوشیدهاش حس میکند و میگوید که تنها کسی که میتواند رازهایش را درک کند، سینهاش است. سپس از مطرب میخواهد که موسیقی را تغییر دهد، زیرا او راهی درست در زندگیاش نمیبیند. در نهایت، شاعر اذعان میکند که با هیچ کس جز اهل معرفت نمیتواند درد دل کند، زیرا در دیگران جز معجزاتی از عشق نمیبیند.
هوش مصنوعی: هرچند که من به او وفاداری و محبت خود را نشان دادم، اما جز بیوفایی و ظلم از آن معشوق فریبنده چیزی ندیدم.
هوش مصنوعی: در دل خود از درد عشق بسیار ناراحت و ناآرام هستم، اما هیچکس جز خودم این احساس را درک نکرده و از آن مطلع نیست.
هوش مصنوعی: ای خواننده، لطفاً توجه کن که باید این پرده را برگردانی، زیرا من در این ساز هیچ راه مستقیمی را ندیدم.
هوش مصنوعی: با خاندان اهل بیت از دردها و آرزوهای خود صحبت کن، زیرا از بین مردم جز این معجزه چیزی ندیدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.