ز نمک ندیده بودم که کسی شکر بریزد
نه رطب ز سرو هرگز چو لب تو تر بریزد
خط سبز بیسبب نیست که بر لبت نشسته
به شکر لب تو طوطی چو رسید پر بریزد
نکنی ملامت دل که سرشک اوست غماز
که چو شمع سوخت اشکی نتواند ار بریزد
تو بگوی فحش از آب لب که کسم دعا نگوید
تو بریز خون عاشق که کس دگر بریزد
همه طرح خوب ریزد به صحیفه مانی صنع
به خدا ز خامه طرحی ز تو خوبتر بریزد
تو چه چشمهٔ حیاتی که ز شوق تو نشاید
که ز چشم آب حیوان به رهت خضر بریزد
چو حدیث اشتیاقت به صحیفه مینویسم
نشود شبی که کلکم به جهان شرر بریزد
تو چه گوهری همانا که ز بحر کبریایی
به صدف چو گوهر تو به جهان بشر بریزد
منم آن نهال آشفته که میوهام بود عشق
به جز از ولای حیدر ز برم ثمر نریزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی معشوق و عشق اشاره دارد. شاعر بیان میکند که هیچکس شکر را بر نمک نمیپاشد و معشوق او چنان زیبایی دارد که باعث میشود شکر از لبانش بریزد. او به قدرت عشق و احساسی که در دل دارد اشاره میکند و میگوید که اشک و غم او قابل پنهان کردن نیست. شاعر همچنین به تلاش برای نوشتن احساسی از عشق و زیبایی معشوق پرداخته و میگوید که هیچکس نمیتواند به خوبی او عشق را توصیف کند. در نهایت، او خود را به مثابه نهالی آشفته معرفی میکند که میوهاش عشق است و به ولای حیدر وابسته است. این شعر، درواقع تجلی احساسات عمیق و ستایش زیبایی و عشق است.
هوش مصنوعی: هرگز نمیتوانستم تصور کنم که کسی به مانند تو، شکر و محبت را در زندگیاش جاری کند یا مانند لبهای تو، کسی میوه را به این شکل و با این زیبایی پدید آورد.
هوش مصنوعی: خط سبز بر لب تو بیدلیل نیست؛ این رنگ به دلیل شیرینی لبهایت است، چون وقتی طوطی به تو نزدیک میشود، پرهایش را میریزد.
هوش مصنوعی: دل را ملامت نکن، چرا که گریهاش نشانهی غم است؛ زیرا وقتی شمعی بسوزد، نمیتواند اشک بریزد.
هوش مصنوعی: اگر کسی از تو بدی بگوید، نگران نباش چون دعا نمیکند. تو حتی اگر عاشق را هم زخم کنی، هیچکس دیگر این کار را نخواهد کرد.
هوش مصنوعی: تمام زیباییها و آثار ارزشمند بر روی صفحات زندگی به خاطر توانایی و خلاقیت خالقان است، اما بهراستی نمیتوان طرحی زیباتر از آثار خداوند پیدا کرد که با قلم او به وجود آمدهاند.
هوش مصنوعی: تو چشمهٔ حیات و زندگی هستی و عشق تو آنقدر بزرگ است که از چشمان من، نهاد آب حیوان هم به پای تو بریزد.
هوش مصنوعی: وقتی از عشق و علاقهام مینویسم، هیچ شبی نیست که همه شما را به دنیا نیفکند.
هوش مصنوعی: تو چه مرواریدی هستی که از دریای عظمت و بیکران، همچون مروارید در صدف، به دنیای انسانها تابیدهای.
هوش مصنوعی: من آن نهال نگرانی هستم که میوهام عشق است و فقط در سایه ولایت حضرت علی (ع) میتوانم ثمر ببرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.