هرکه ما را خراب می‌داند
نه خطا بر صواب می‌داند
عارفان سرخوش از خم توحید
گرچه شیخ از شراب می‌داند
هرکه دیده است موج لجه عشق
بحر قلزم حباب می‌داند
هرکه بوسیده است آن لب نوش
آب حیوان سراب می‌داند
چشم تو بی‌حساب خونریز است
ترک کی خود حساب می‌داند
ماهی دور مانده از دریا
حالت اضطراب می‌داند
گل خبر دارد از لطافت دوست
بوی او را گلاب می‌داند
خون ما بسته بر سرانگشتان
ناخن خود خضاب می‌داند
تیغ او باخبر ز سوز دل است
حال مستسقی آب می‌داند
یار محجوب نیست آشفته
هستی خود حجاب می‌داند
زان مژه بازپرس حال دلم
سیخ حال کباب می‌داند
کعبه خویش را محب علی
درگه بوتراب می‌داند
هرکه نقش تو بست عالم را
همه نقش بر آب می‌داند
می‌کند حل مشکلات علی
کیمیاگر عقاب می‌داند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بررسی نگرش‌های مختلف نسبت به عشق و حقیقت می‌پردازد. او بیان می‌کند که هرکس به شکلی متفاوت به مسأله عشق و معرفت نگاه می‌کند. عارفان از خم توحید و زیبایی‌های عشق سرمست‌اند، اما برخی دیگر این را خطا می‌دانند. شاعر به تشبیهاتی مانند بوسیدن لب نوش و غوطه‌وری در دریای عشق اشاره می‌کند که نشان‌دهنده عمق احساسات و تجارب معنوی است. همچنین، او به تضادها و حالاتی چون اضطراب و حجاب اشاره می‌کند، و در نهایت به اهمیت علی به عنوان منبع حل مشکلات و رازهای حقیقی اشاره دارد. به طور کلی، این شعر تأسیس عشق، حقیقت و معرفت را در قالب تمثیل‌ها و تصاویری زیبا به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که ما را به عنوان افرادی بی‌نقص و درستکار نمی‌بیند، در واقع در قضاوت خود اشتباه می‌کند و نمی‌تواند حقایق را درست درک کند.
هوش مصنوعی: عرفا از حال و هوای عشق الهی و وحدت خداوند سرمست و شاداب هستند، هرچند که عالم و شیخ تنها به شراب مادی آشناست.
هوش مصنوعی: هر کس که تجربه کرده باشد که عشق مانند امواج دریا است و زیبایی‌های آن شبیه حباب‌هایی در آب می‌باشد، به خوبی این موضوع را درک می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که آن لب شیرین را بوسیده، می‌داند که آب حیات چه میزان ارزش دارد.
هوش مصنوعی: چشمان تو بدون هیچ دلیل و حسابی بسیار خطرناک و ویرانگر هستند. ترک، که نماد آرامش و سکون است، چگونه می‌تواند به حساب و اندازه‌گیری خود بپردازد؟
هوش مصنوعی: ماهی که از دریا دور مانده، احساس بی‌قراری و نگرانی می‌کند.
هوش مصنوعی: گل از نرمی و لطافت دوست آگاه است و بوی او را مانند بوی گلاب می‌شناسد.
هوش مصنوعی: ما خون خود را به گونه‌ای می‌دانیم که بر سرانگشتان ناخن‌ها رنگی شبیه به آن دارد.
هوش مصنوعی: تیغ او از درد دل آدمی آگاه است و مانند کسی است که حال تشنه را می‌فهمد.
هوش مصنوعی: عزیزم در حقیقت پنهان نیست؛ بلکه این بی‌نظمی و آشفتگی در وجود توست که مانع دیدار او می‌شود.
هوش مصنوعی: چشم‌های تو حال و روز دل مرا به خوبی می‌فهمند، انگار که مانند سیخ کباب در آتش در حال پختن هستم.
هوش مصنوعی: محب علی، کعبه‌ی خود را درگاه بوتراب می‌شمارد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به زیبایی‌های تو توجه کند و به هنر و جذابیت تو پی ببرد، تمامی چیزهای دیگر را بی‌ارزش و بی‌اهمیت می‌بیند و آنها را مانند نقشی که بر آب کشیده می‌شود، زودگذر و نامشخص می‌داند.
هوش مصنوعی: علی مانند یک کیمیاگر، قادر به حل مشکلات است و مانند یک عقاب هم می‌تواند بر آنها تسلط یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.