آتش عشق تو چون زبانه برآرد

دود ز دل، از سر زمانه برآرد

حلقه‌ی زلفت ز هر دری که درآید

دست سیه زود گرد خانه برآرد

پای درآید به سنگ بازی جان را

دست جمالت چو تازیانه برآرد

تا دهنت حلقه‌ای ز لطف گشاید

بلعجب که چرخ صد بهانه برآرد

فتنه بر آن در فرو شود که رخ تو

دست گشایش به آستانه برآرد

چنگل باز است عشق، ار چه ز اول

شهپر طاووس از آشیانه برآرد

هر نفسی صد‌هزار مرغ هوس را

خال و خطت گرد دام و دانه برآرد

عشق تو شعر اثیر را بنهم چرخ

چون نظر صاحب یگانه برآرد