ز کار فرامرز پرداختیم

ز کشمیر دیگر دری ساختیم

هر آن کس که این داستان یاد کرد

دلش گشت از کین بهمن به درد

چنین گفت پرمایه دهقان پیر

[...]

همه دشت از مرد پولادپوش

همه کوه و صحرا غلامان زوش

چو از بیشه نزدیک رود آمدند

به هامون یکایک فرود آمدند

یکی نامه فرمود بهمن به صور

[...]

بفرمود تا پیشش آمد دبیر

نبشت او یکی پاسخی بر حریر

به پاسخ چنین گفت کای شهریار

بدین کار در خویش رنجه مدار

که مرد آن بود کو هنرهای خویش

[...]

سَرِ کوه چون مغفر زر نهاد

شب تیره جوشن ز تن برگشاد

تبیره برآمد ز هر دو سپاه

رخ بددلان چون رخ پرگناه

کشیدند صف از دو رویه سپاه

[...]

چو دریای چین فرش زنگارگون

بپوشید بر دشت دینارگون

همه برنشستند شاه و سپاه

سوی شهر کشمیر تازان به راه

سواری دوان رفت زی ناسیا

[...]

بدین باهله شاه تیبال بود

خداوند شمشیر و کوپال بود

چو بانوگشسب اندر آمد به راه

فرستاد کس سوی تیبال شاه

که ما دختران جهان پهلوان

[...]

وز آنجا سوی شهر باز آمدند

به بازی و باده فراز آمدند

چو آگاه شد زان سخن شهریار

سپه عرضه کردند ششصدهزار

روان شد سوی کشور باهله

[...]

همانگه که شد در سراپرده شاه

نشاند او نویسنده در پیشگاه

یکی نامه فرمود پر خشم و کین

به نزدیک تیبال شاه زمین

چو مشک از دهانش برافکندنی

[...]

چو برکَند میغ سراپرده رنگ

جهان شد چو دریای چینی زرنگ

جهانجوی فرزانه را پیش خواند

همه سرکشان را بَرِ خود نشاند

از آن رای و راه آگهی دادشان

[...]

نماند اندر آن شهر خُرّم سرای

نه در کشور و مرزش آباد جای

وز آن جایگه لشکر اندر کشید

سوی شهر قنوج ره درکشید

همی رفت منزل به منزل سپاه

[...]

گرانمایه دستور قنوج شاه

بشد با تنی چند ازان بارگاه

چو آگاهی آمد به سالار بار

همانگه بیامد بَرِ شهریار

که دستور قنوج شاه آمده‌ست

[...]

چو بهری ز تیره شب اندر گذشت

چو انقاس شد کوه و هامون و دشت

شب تیره مانند پر عقاب

نهان گشته زیر زمین آفتاب

همان هر دو دخت جهان پهلوان

[...]

غریو آمد از نامور درگهش

پر از ناله و گریه لشکرگهش

ازیشان چو آگاه شد تندبر

به چشمش جهان گشت زیر و زبر

خروشید و نالید و انده فزود

[...]

گرفتند آرام و آرامگاه

برآسود دو هفته شاه و سپاه

چو شاه از بَرِ گاه آرام یافت

از آن دختر نامور کام یافت

یکی روز بنشست با تندبر

[...]

برون آمد از شهر با تندبر

به پیش اندرون لشکر نامور

دو منزل برفت و به دریا رسید

ز دریا یکی گوشه آمد پدید

ز راه بیابان کشیده دراز

[...]

دگر داستانی نکو کرد یاد

که روباه بر شیر تنبل نهاد

دلاور یکی شیر در مرغزار

همی رفت روزی ز بهر شکار

ز ناگاه روبه بدو بازخورد

[...]

ز دریا به خشکی برآمد سپاه

سراپرده زد بر لب شاه‌راه

می لعل با سروران روز پنج

هم خورد و از تن جدا کرد رنج

بپرسید شه پس ز قنوج شاه

[...]

جهانجوی از آن کار دل تنگ کرد

که با یکدگر لشکرش جنگ کرد

دگر روز با تندبر شهریار

چو فرزانه و پارس پرهیزکار

پیاده برفتند با ده غلام

[...]