گنجور

حاشیه‌ها

سید محسن در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۹ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶۶:

درود بر ادیبان--فرمایش مجتبی درست است--لطفا تصحیح بفرمائید

(نگین)در ابتدای راه در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۴۹ در پاسخ به رضا آذرآیین دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱۲:

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد؟ جز غم، که هزار آفرین بر غم باد..

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۱۰ دربارهٔ قاسم انوار » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۳:

6- ای عشق جهان سوز، کجایی؟ که دلم را - صد واقعه از عقل بد اندیش رسیدست 

***

5- عیب بینی از چه خیزد خیزد از عقل ملول - تشنه هرگز عیب داند دید در آب روان (مولانا)

سید محسن در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۵۸ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۵۶:

در بیت نهم -----عطار عاشق از تو زین بیش صبر ندارد---پیشنهاد می شود

سید محسن در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۵۲ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۵۴:

بیت دوم مصرع دوم--نامفهوم و سخت خوان است.لطفا درست آن را بفرمائید.ویا نحوه خواندن و معنای کلمات به همین صورتی که هست را بفرمائید

vafa در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۵۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۵:

ای آنکه به تقریر و بیان، دم زنی از عشق

ما با تو نداریم سخن، رو به سلامت...!

البته به نظر من هم "نرگس" در بیت پنجم، اشاره به چشم دارد، نه نام گلی که امروزه برای دیگران اشاره به شخص خاصی دارد.

مرتضی م در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۳۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸:

همشو خوندم عاااالی

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۵۸ دربارهٔ حزین لاهیجی » مثنویات » ودیعة البدیعه (حدیقهٔ ثانی) » بخش ۲۵:

30- بود آن در رجوع قوس وجود - اشقیا را جهنم موعود

31- بود آن شرِّ محض و جهل و هوان - ذلت است و شقاوت و خسران 

*

17- صبح خرد چون عَلَم خود فراشت - نیل شقاوت به جبین، جهل داشت 

***

ما مسّنی السوء ، همین جهل است که‌ آدمی را پس از مرگ به شقاوت رساند. (1)

***

[یزدانپناه عسکری]

بیرون کشیدن انبوه تجربیات فراموش شده (هوی) با جابجایی قلب، إِلاَّ مَنْ أَتَی اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلیم الشعراء : 89

_______

1- نامه های عین القضات همدانی ج1 به اهتمام دکترعلینقی منزوی –دکتر عفیف عسیران .تهران: انتشارات اساطیر 1377 - ص 32 + 8:90

حمید سیفان در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۰۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۲ - ستایش خرد:

در بیت دوازدهم : نخست آفرینش خرد را شناس     نگهبان جان است و آن سه پاس

به صورت : نخست آفرینش خرد را شناس    نگهبان جان است و آن یک سه پاس

به لحاظ وزنی بهتر به نظر می‌رسد و در بیت بعدی چشم و گوش و زبان ، در پاسبانی از انسان قدر و منزلت یکسانی دارند.

سوشیانت کیخسروی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۰۸ در پاسخ به رضا دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷ - نالهٔ ناکامی:

درواقع یتیم بودن  دُریعنی پدر و مادراین دُردیگر وجود ندارند که  دگرباره همچون این دُر بوجود آورند

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۵۴ دربارهٔ کوهی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۹:

3- عشق در جان و دل علم می زد - که در آندم که جسم بود امشاج 

***

28- صورتی بی ارادتت نشود - متصور ز نطفه ی و امشاج 

***

28- بهم نشانی تو یافت عز سمع و بصر - مزاج نطفه ز دل در بدایت امشاج 

***

[یزدانپناه عسکری]

 إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَلیهِ فَجَعَلْناهُ سَمیعاً بَصیرا - الإنسان : 2

........

" نبتلیه" مقامِ تکلیف و تعهد و مسئولیت و آزمایش و امتحانِ انسان است. خروج اراده انسان، فلسفه خلقت و بزرگترین موهبتی است که به انسان کرامت شده، بر آمده از درون در پیوند به فیوض بیرون،  دو آمیختن و گرد آمده در پیوندی با خروج از ناف (أَمْشاجٍ)، به هنگام خروج؛ انسان آن را حس می کند: (سَمیعاً بَصیرا)

وَلَوْ أَرَادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً –  توبه : 46

_______

2:165

263:320

159:176

 

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۴۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۴۳:

اندم که قضا کار کند

امیرالملک در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۱۷ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۲:

دیدهٔ بخت مرا گریان مکن

گردن بخت مرا خندان مزن

بیتی ناب

جهن یزداد در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۲ دربارهٔ مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۴۸ - هم در ثنای او:

در پراشید بخت نیک چو ابر
 در پراکند نجم سعد چو خور
 پراشیدن= پراکندن

راستین احمدی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۱۴ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳۸:

بیت ۹ مصرع اول به جای (بافتن) باید یافتن نوشت.

بیت ۱۲ مصرع اول به جای (هر) باید (در) نوشت.

لاله سودایی‌ست بیدل ورنه در گلزار دهر

هر کجا داغیست چشمش با دل ما روشن است

 

رضا از کرمان در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۴۳ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱ - آغاز کتاب:

سلام بر دوستان وهمراهان گنجور

   ۲۵ اردیبهشت سالروز حکیم ابوالقاسم فردوسی وبزرگداشت زبان پارسی است  روحش شاد 

حمیده عسکری بیحاربسته سری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۵۷ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰:

غم خوردن این جهان فانی هوس است

از هستی ما به نیستی یک نفس است

نیکی کن اگر باز ترا دست رس است

کین عالم یادگار بسیار کس است

 

 

ساسان سپهری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۳۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۷:

سلام

در مصرع "شوق است در جدایی و جور است در نظر"، جور به معنای رنج و تعب است.

منظور از "جور در نظر"، رنجی است که عاشق هنگام نظر کردن به چهره معشوق از شدت عشق می برد.

این رنج فقط تجربه کردنی است و بیان شدنی نیست.

این جور ربطی به بی وفایی یا ملامت گویی معشوق ندارد.

چیزی شبیه "چشم بیمار" یار...

محمد هارون صادقی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۳۹ در پاسخ به انجنیر محمد هارون صادقی دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۸:

به عوض مغثنم = مغتنم
//   //     آیسنه = آیینه : نوشته شود صحت میگردد.

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۰۷ دربارهٔ بلند اقبال » دیوان اشعار » مثنویات » بخش دوم - داستان گل و بلبل » بخش ۳۷ - در صیدشدن فاخته:

10 - کس از راه دل آتش افروزدا - دل سنگ خارا از او سوزدا

***

[یزدانپناه عسکری]

زادِ «راه دل »

هر آنکس در زندگی راه را به هدایت دل بر گزید و با راه یکی شد، در پیمایش راه آرامش و نشاطی عظیم یافت. 

إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَذِکْرَیٰ لِمَنْ کَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ - ق 37

2:240 ؛ 2:249

۱
۶۱۹
۶۲۰
۶۲۱
۶۲۲
۶۲۳
۵۲۶۲