ع . غفوریان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۲۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » گفتار اندر داستان فرود سیاوش » بخش ۲۴:
در مورد بیت ۵۱ در نسخه ای به این صورت آمده که درست تر به نظر می رسد:
که گر من کشم یا کشی پیش من
برادر بود کشته یا خویش من
رسول لطف الهی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۸:
این عقده مشکل که زد ابروی او در کار من
بسیار خواهد کردنی در ناخن تدبیرها
رسول لطف الهی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۰۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۸:
از تمنا گرهی رشته ی عمرتو نداشت.
توبراین رشته دوصد عقده مشکل زده ای.
میرزا
فتادند در عقده پیچ پیچ
که در حل آن ره نبردند هیچ
حضرت سعدی
کیان منصوری در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۰۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶:
خیام در رباعیات خود بار ها از کلمه می استفاده کرده است. برخی اوقات منظور او نوشیدن شراب انگور و برخی اوقات می استعاره از لذت های دنیوی است. اما هیچگاه خیام به هیچ چیز دیدگاه عرفانی و دینی نداشته است و در اشعارش میتوان عدم اعتقاد ایشان به معاد را دید.
امیرالملک در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۲۷ در پاسخ به رویا دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۹۳:
از آینه دل
فرانسوا کاظمی‌نیا در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۱۸ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۰:
به نظرم «می بکش با سر» در بیت یکی مانده به آخر غلط است. نمی‌دانم چه می‌تواند باشد!
سیدمحمد جهانشاهی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۴۰ دربارهٔ آشفتهٔ شیرازی » غزلیات » شمارهٔ ۶۰۱:
کامده عذرخواهِ او ، اشک بر این ندامتش
م نظرزاده در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۴۰ در پاسخ به م.ج.جهرمی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸:
می فرماید «گنبد» دوار. گرد بودن آسمان همیشه مشهود و معروف بوده است.
سیدمحمد جهانشاهی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۳۸ دربارهٔ آشفتهٔ شیرازی » غزلیات » شمارهٔ ۶۰۱:
هست یدِ خدا علی ، نایبِ مصطفی علی،
سیدمحمد جهانشاهی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۳۱ دربارهٔ نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۹:
دولتِ شاه یاد باد ، تا ابد استدامتش
م بایگی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۱۴ در پاسخ به عباس دربارهٔ سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۷:
نه. کاملا درست است. «آخر کم از آن که ...» جمله را سوالی می کند. مثلا: قدسی مشهدی می گوید:
هرچند نباشد خبرت از رازی
گوشی بگشا چو کوک گردد سازی
آهنگ و مقام هم اگر نشناسی
آخر کم از آن که بشنوی آوازی؟
یا عطار:
وقت است که در بر آشنائی بزنیم
تا بر گل و سبزه تکیه جایی بزنیم
زان پیش که دست و پا فرو بندد مرگ
آخر کم ازانکه دست و پائی بزنیم؟
mehdi Hoseyini در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۳۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۹۲ - جواب گفتن عاشق عاذلان را:
این حکایت ونمثیل بارها در مثنوی تکرار شده گویی مولانا با تکرار این تمثیل مدام یاداور میشود که این جهان فقس شکل است و زندان و راه درست حفره کردن این زندان است منبل یعنی گدا کاهل که خود مولانا مجددا آن را معنا میکند چنانکه در معنی ابله هم معنایی جدید ارائه می دهد :ابلهی نه کو به مسخرگی دو توست ، ابلهی کو واله وحیران اوست گدا و کاهل هم در این داستان گدایی است که از هر ثروتمندی غنی تر است او دنبال مواهب مادی نیست بلکه جستجو گر و گدای راهی است برای رهایی از تمامی مظاهر مادی و مثنوی به تمامی حکایت این راه گشودن است از اولین بیت نی نامه تا اخرین بیت که با کلمه ی روزنه ناتمام میماند و چه عجب که مثنوی ناتمام است گویی مولانا با این کار آخرین نکته را یاداور میشود که حکایت تعالی و رشد اتسان داستانی بی پایان است چنانکه غلطیدین در دره ی تباهی اش را نیز انتهایی نیست چرا که انسان ذاتا بی انتهاست . این سخن پایان ندارد ای پسر....
مهدی حقیقی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۰۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵۱:
با عرض ادب و احترام
[به‌جز ۵ مصراع] در هیچ‌یک از مصراع‌های ابیاتِ غزل‌های ۱۷۵۱ تا ۱۷۵۸، مصرع با هجای کوتاه (فَـ از فعلاتن) آغاز نمی‌شود؛ که چه‌بسا با هجاهای بلند و کشیده (همچون فا در فاعلاتن یا مفـ در مفتعلن) شروع می‌گردد. بنابراین وزنِ شعر با شروعِ «فعلاتن» صحیح نیست.
دستِ کم بهتر «فاعلاتن مفاعلن فعلن» است.
رضا رحیم در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۳۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۸:
سلام و درود بر رضا( نویسنده متن و تفسیر ۸ مهر ۱۳۹۶ ) چقدر به فهم من در فهم این غزل کمک کردید. ممنون و سپاس
جهن یزداد در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۲۱ دربارهٔ کمال‌الدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۹۷ - وله ایضا:
این سلجوقیان چه بی پدرانی بودند صد دینار برای شاعر بیچاره حواله کرده سه سال دواندش
رضا از کرمان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۰۰ دربارهٔ مولانا » فیه ما فیه » فصل پنجاه و ششم - اکمل‌الدّین گفت مولانا را عاشقم:
سلام رسته گرامی
آیا منظور پسران رقاصه است
یونس در ۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۵ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۳۸ دربارهٔ اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۲۰۵ - خنکن ملتی بر خود رسیده:
(دران کوش الخ اشاره بشمر امیر خسرو.)
Khishtan Kh در ۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۵ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
راستای صحبت سعید آقای عزیز
درود🌹🖐
در اینکه هر انسانی باید از قدرت عقلانی خود نهایت بهره را ببرد و از دایره منطق پا بیرون نگذارد هیچ شکی نیست.
بیایید تصور کنیم از روزنی به بیرون نگاه میکنیم،شعاع دید ما برابر با شعاع روزنی دید ماست.حال قابل قیاس است با شعاع دید دیگر کسی که از حفره ای به بیرون نظر دارد! (حکایت همان مو و پیچش مو است)
فرموده جناب حافظ بار عرفانی دارد در عرفان تقبل بر مبنای باور و عقل و منطق نوعی نیست
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزل ها
در عقل و منطق و باور شما ریختن می بر سجاده کاستن از پاکیزگی سجاده است و اشاره جناب حافظ دقیقا همینجاست درک واقعیت به ازای فاصله از باور ...........
بهار در ۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۵ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۵۹ در پاسخ به زهرا قوچانی دربارهٔ فرخی سیستانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۳ - در مدح امیر محمدبن محمود بن سبکتگین:
اینجا قصب بمعنی حریره.
میان یعنی کمر
یعنی با کمرهای باریک و لطیف
امید در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۱۰ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » خاتمهٔ گلستان: