ارش در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۳۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۹:
سلام. دوستان این بیت چه معنایی دارد
بکی العذول علی ماجری لا جفانی
رفیق غافل از این ماجرا چه غم دارد
دوست در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۱۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۲:
معنی بیت آخر طبق تفسیر دکتر خالقی
امیدوارم به برکت همت بلند حافظ، بار دیگر لیلای خود را در شبی مهتابی ببینم و با او قصه و افسانه بگویم
آِیناز اسفندیاری در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۵۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۲:
واقعا از محسن چاوشی باید تشکر کرد که این شعر زیبارو خوندن و ما بعد از سال ها باز نام سعدی رو شنیدیم اگر نه ما عمرا این شعر زیبا رو متاسفانه حتی نگاه نمی کردیم. ممنون
مجید فلاح تفتی در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۴۲ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۹۹:
آزاده دلان رنگ تعلق نپذیرند
نازم به قد سرو تهیدست که خم نیست
علی صمدی در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۲۶ دربارهٔ هلالی جغتایی » قطعات » قطعهٔ شمارهٔ ۸:
منظور از من سگ در او این است که من سگ امیرالمونین(ع) زیرا در مصرع قبل به حدیث نبوی اشاره دارد به انا مدینة علم و علئٌ بابها . در بعضی مراجع یک بیت اضافه دارد که به این ترتیب است : محبت شه مردان مجو ز بی پدری / که دست غیر گرفته است پای مادر او
۷ در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۵۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۱:
این ترانه با نام "یاد تو" در آلبوم قرار هست.8/5 دقیقه
8 ترانه دارد این آلبوم ولی هیچ کدام به خوبی این ترانه نشد.خیلی اثر گذار هست.
لینک دانلود mp3:
پیوند به وبگاه بیرونی
لینک دانلود و یا پخشmp3:
پیوند به وبگاه بیرونی
روفیا در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۵۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۰:
درود دکتر ترابی عزیز
بنده هم با حتا موافقم،
حتا به روزگاران، حتا با اراده، حتا با تلاش، نمیتوان مهری را از دل برون کرد،
راستی بیرون از توان و کنترل ماست که کسی را دوست بداریم یا نه...
نادر در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۳:
پیشنهاد میکنم گلهای تازه 153 رو با صدای استاد شجریان بشنویید و حال کنید اساسی
نادر در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۱:
احسان عزیز نظرت زیبا و تاثیر گذار بود.خودم و یک لحظه گزاشتم جای تو حال وصف ناشدنی داشتی به امید اون روز خوبی که قراره بیاد
میترا در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۱۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۷۹:
با سلام شما میتوانید این غزل را با صدای استاد شجریان در این آدرس بشنوید .
پیوند به وبگاه بیرونی
شیخ در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۵:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۲:
و جدیدترین اجرای آن با صدای مامک خادم هم بسیار شندیدنی ست
دکتر ترابی در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۰:
سعدی به روزگاران ، مهری نشسته بر دل
بیرون نمی توان کرد.(الا،حتا ،هرگز) به روزگاران
ازدل سعدی ای بسا به روزگاران بیرون کردنی بوده است شاعری که به هیچ یار و دیار خاطر نمی سپرده ؛ چه بر و بحر را فراخ و آدمیان را بی شمار می دیده است ( ارچه هم می سراید:
عشق داغی است که تا مرگ نیاید نرود
هر که بر چهره ازین داغ نشانی دارد.
اما آنجا که می فرماید
ما دفتر ازحکایت مهرت نبسته ایم .... دست کم گمان بستن دفتر را از سربه در نمی کند)
باری، الا، حتا، هرگز
با شماست چگونه بخوانیدش، به مهر بستگی دارد، مهر کسی، جایی ، چیزی، و این مهر تا کجا در دلتان نشسته باشد، فرو رفته باشد ، ریشه دوانیده باشد
جا خوش کرده باشد.
همه دلتان را فرا گرفته است؟؟
چنان فراخ که بیش صحبت اغیار در نمی گنجد؟
مهر آفتاب است، دوستی است ، پیمان است در دل من جا خوش کرده است ، روشن پر و پیمان. بیرون رفتنی نیست ، بیرون کردنی نیست.
بی او دلم می میرد.
آن شما چطور ؟ ماندگار است؟ ماندگار باد!
سید محمد در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶:
حظ کردم
زیباترین مناظره ی ادبی را درین حاشیه ها در گفتمان دکتر ترابی عزیز و بانو مرسده گرامی دیدم که با تائید بانو روفیا همراه شد
شما هم بخوانید، جالب است
سیدمحمد در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۲۱ دربارهٔ حافظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰:
محقق همان بیند اندر ابل
که در خوبرویان چین و چگل .
سعدی
شمع چگل اشاره به زیبا روی چگلی دارد که ناحیتی ست در ترکستان
کادح در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۴۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۳:
استنباط من از رباعی 143 چنین است.
گروهی آنقدر در مسائل دینی غرق شده اند که خود را در اوج تفکر و اندیشه و درک در این زمینه می دانند.
گروهی دیگر خود را از آنان بالاتر دانسته و تصور می کنند که به یقین و غایت دین و حقیقت رسیده اند. و داعیۀ ( اَنَ رَبّکم العلا ) دارند.
بیم از این دارم که بالاخره روزی حقیقت و اصل دین و مسیر آن بدرستی و وضوح روشن شود که محتوای صحیح ، آنگونه که تصور و تفکر و یقین نموده و پیموده بودند ، نبوده و راه را نادرست و اشتباه فهمیده و معرفی کرده و رفته اند.
( ( دین و حقیقت آن در طول تاریخ و عمرش بدلیل مطالب و مسائل فرعی و نادرستی که جاهلان و غافلان و مغرضان و متعصبان و غالیان و سطحی نگران و .... در آن وارد نموده اند مانند آب زلال و شفاف و گوارا و سالم و طاهر و آرامش دهنده و شادی آفرین و حیات بخش و احیاء کننده ای که از سرچشمۀ اصلی اش جاری شده و در طول مسیرش با خار و خاشاک و .... توسط نامبردگان فوق الذکر پوشانده و مستتر گردیده و ظاهری زشت و کریه و مشمئز کننده و دافع گر و خطرناک پیدا نموده است ) اشارۀ رباعی به آنانی است که عملا اینگونه شده اند و هستند ولی خود را خلاف آن و حقیقت مطلق می دانند!!!!!!
گمنام در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
جناب شمس،
از قضا آنرا از مانا می اندازد،
شیخ سخن از کمال خداوند می گوید و نه کمال توهم!!
یاد داستان محمود و طلحک و ماجرای بادمجان افتادم!
گمنام در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۲۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۳:
محسن گرامی،
معجم اینجا به مانای نقطه دار است.
منسوب است به نصیرالدین توسی:
آنان که به فارسی سخن میرانند
در معرض دال ذال را ننشانند
ما قبل وی ار ساکن جز وای بود
دال است وگرنه ذال معجم خوانند :
بوذ ، بیذ ، باذ
گرد، کرد، آورد.....
و هنوز در برخی روستاهای پیرامون کویر جای پای این گونه واژه ها را میتوان یافت
گنبذ (گنبد) ، باذنجان (بادنجان) و. با پوزش
کمال در ۹ سال قبل، دوشنبه ۲۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۵۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۲۲۲:
8600
مصطفی اسلامی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۲۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۴۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۸:
درباره بیت مورد بحث (غم کهن به می سالخورده دفع .......) چند نکته مورد غفلت واقع شده است که متذکر میشویم :
1) عدم وجود این بیت در چند نسخه معتبر میتواند دلالت بر این داشته باشد که این بعدها توسط حافظ دوستان و تقلید کنندگان او به شکلی ناقص و بحث برانگیز وارد این شعر شده است.
2) محور عمودی این غزل تا میانه های آن سخن از رفتن معشوق و هحران اوست که حالت مقدمه دارد و در ابیات پایانی با آوردن مثالهایی باستانی حافظ این کار معشوق را شماتت میکند و میگوید دلیلی که باعث جدا شدن معشوق یا ممدوح از من شده قدرت اوست (قدرت سیاسی یا زیبایی) اما نباید فراموش کند که حتی سلیمان هم قدرت جاودانه نداشت. بنابراین در این بیت فضایی برای نوشیدن می و فراموشی غم های کهن نمیماند که حافظ ان را در غزل بگنجاند.
3) در بررسی اشعار حافظ حتما باید محور عمودی شعر مورد بررسی قرار گیرد تا ابیات ناهمخوان با محور عمودی در صورت رخصت نسخه ها حذف شوند.
4) بع عنوان نتیجه عرض میکنم که این بیت اساسا با فضای این غزل ناهمخوان است و با توجه به این که در چند نسخه نیامده است باید آن را الحاقی بدانیم و بحث درباره آن را تمام کنیم.
صالح در ۹ سال قبل، سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۴۰ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۳۲: