بهرام ناهد در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۱۲ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵:
در برنامه یک شاخه گل شماره 343 ، "عشق" در مصراع اوت بیت اول ، "جور" خوانده شده. که به نظر بنده با مصراع دوم و کلمه :بیداد" تناسب بهتری دارد
امین کیخا در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰:
لغت می و نبید و باده هر سه برابر wine هستند ولی ریشه می و ریختار دیگر آن مل با لغت های اروپایی ای که معنای عسل میدهند نزدیک است مثلا اسم ملیکا و ملیسا و لغت miel به فرانسه به معنای عسل
نبید هم ریشه در سانسکریت و أوستایی دارد و کمی بیشتر به باده ی خرما اشاره میکند
باده اگر به بادیه به معنای کأسه نزدیک شده احتمالا یک خویشاوندی سنجیده شده است ولی بادی که باده در سر میکند إز شیرین سخنی نویسندگانی مانند حافظ است و نباید إز بابت ریشه شناسیک نزدیکی ای میان باد و باده باشد .
امین کیخا در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۴۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰:
بادیه به معنای کاسه با باده همریشه باید باشد
بهرام ناهد در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۲۰ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۸:
به نظر بنده در بیت چهارم نگارش "فتنه کنی ام" بهتر است.
Mir Seyed Sepehr در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۴:
Ya Hagh
Ya Mashoogh, Man az eshgh e to nemitavanam harf bezanam
پیوند به وبگاه بیرونی
بهرام ناهد در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۵۴ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱:
همچنین مصراع اول بیت سوم اینچنین خوانده شده :
"هر روز به هشیاری جان و دلم آزاری"
"
بهرام ناهد در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۹ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱:
مصراع : "مرغی عجب استادم در دام تو افتادم" در برنامه شاخه گل شماره 341 : "انصاف غمت دادم کز بهر غمت زادم" خوانده شده که با مصراع دوم تجانس بهتری دارد
بهرام ناهد در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۶ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۸:
در بیت دوم ، مصراع دوم : “صد شهر به هم ریزی" صحیح است . که در برنامه یک شاخه گل شماره 341 خوانده شده
سعید در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۳۷ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۶:
غلط:
هیچکس زگردش‌گردون نم فیضی نبرد
صحیح
هیچکس از گردش‌گردون نم فیضی نبرد
نادر در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۰۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳:
دوستان ارجمند، این غزل پرشور را بشنوید با آواز ابوعطای زنده یاد قمرالملوک وزیری ..
کمال داودوند در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۶:
ایول به خواجه غزل
زیبایست بنده تفسیر
چندمصراع ازاین غزل
روازبرنامه زیبای تماشاگه،
رازمجری این برنامه رادیویی
سمع نمودم(تماشاگه راز)
گمشده در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۰:
درود بر همه ی دوستان اهل تفکر
بنده نظر خودم رو عرض میکنم بدون مدعی بودن در عرصه ادبیات.ظاهرا اختلاف بین مصرع دوم بیت ششم هست.دو تصور ایجاد میشود یک اینکه نا خلف باشم اگر من به جویی نفروشم...اینجا معنی حمایتی میده...به این معنی که اگر پدرم بهشت رو به دلیل بی اهمیتی به دو.گندم فروخته است پس من باید به جو بفروشم تا فرزند خلف ان پدر باشم...که یعنی نفی اعتبار و ارزش بهشت.
تصود دوم .من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم.اینجا معنی گله داشتن از پدر و جبران اشتباهاست .به این معنی که اگر پدرم این اشتباه رو کرد و اون جایگاه رو به دو گندم فروخت پس چرا من این جهان و این عقوبت و این مادیات و برای بازگشت به اصل خودم و جایگاه خودم به جوی نفروشم.
نظر بنده این است که تصور دوم درست است زیرا نصور اول به معنی نفی بهشت است و با مطالعه معانی ابیات قبل که به معنی قبول وجود گناه و عفو و جزا و پاداش(بهشت و.جهنم ) می باشد بنا براین نظر حافظ نفی بهشت نبوده.البته با فرض درست بودن تصور اول باز هم بایدگفت گه به همان دلیل معانی ابیات قبلی احتمالا با کنایه خواسته است بگوید.نا خلف باشم اگر دنیا و مادیات و ریا و تزویر را به جوی نفروشم نه اینکه ناخلف باشم اگر بهشت و اون جایگاه رو به جوی نفروشم.
معانی ابیات قبل و بعد هر بیت می تواند رمز گشای معنی واقعی هر بیت باشد.با سپاس.
۷ در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۲۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳:
اگر معاینه بینم که قصد جان دارد
به جان مضایقه با دوستان نه کار منست
معاینه در تصوف به کشف و شهود اشاره دارد.
ولی به نظر من در اصل (هرآینه) درست میباشد.یعنی بی گمان حتی ببینم میخواهد مرا بکشد نه نمیگویم
۷ در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۰۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳:
پیوند به وبگاه بیرونی
همایون شجریان
۷ در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵:
پیوند به وبگاه بیرونی
قبله عشق/محمدرضا شجریان
ذبیح اله رنجبر در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۲۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۴:
ایهام تناسب در واژه های شکر و شیرین وجود دارد
۷ در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۱۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۳:
از اینجا میتوانید گوش کنید:
پیوند به وبگاه بیرونی
امجد امیری در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۲۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶:
مصرع دوم از بیت اول در نسخ دیگر: " دفع مده شیوه مکن ای مه عیار بیا " آمده که صحیح تر به نظر می رسد و طراوت و غوغای دیگری به ظاهر(لفظ) و باطن(معنای) این مصرع می بخشد به بجای " دفع مده دفع مده ای مه عیار بیا " که در آن " دفع مده " با معنی واحد تکرار شده است.
همچنین در مصرع اول از بیت دوم در نسخ دیگر: " عاشق مهجور نگر این دل پر شور نگر " نوشته شده که صحیح تر به نظر می رسد بجای " عاشق مهجور نگر عالم پر شور نگر " زیرا " این دل پرشور " بیان یک ویژگی زیبا برای عاشق است و کاملاً باعاشق مرتبط بوده و پیوستگی معنایی دارد اما " عالم پر شور " خود معنای مستقلی داشته و چندان با " عاشق مهجور " همخوانی و هماهنگی ندارد.
دان یئلی در ۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸:
دلیلی بر اینکه ازل برگرفته از اسر اوستا باشد و عربها ازل را از اسر اقتباس کرده اند وجود دارد؟ یا تخیلات خود را شرح می دهید؟
پگاه در ۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۱: