علی در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱:
سعدی استاد سخن است ولی آیا بیت زیر نباید نیگونه می‌بود:
از کوی تو سر نمی‌توان تافت
بر روی تو در نمی‌توان بست
امید یزدانی در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۱۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۹:
جون میده واسه یه اهنگ خوب در دستگاه همایون
سعید آقائی در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۱۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳:
در بیت هفتم ره روی بهتر است به صورت رهروی و یا رهروی نوشته شود.
مهدی تفرجی در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۱۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹:
به نظر من در بیت اول به جای" باد" بایست "یاد" بوده باشد و معنای مصراع یاد آوری این نکته هست که همه چیز در عالم یک وجود به صورت مجازی و تنها در ذهن داره و فیزیک ظاهری همه اشیا و موجودات نقصان پذیر هستند و تنها جلوه ذهنی (اطلاعات) اونها باقی میمونه. در تئوری اطلاعات (Information Theory) موجودیت اطلاعات مانند سایر کمیت های فیزیکی قابل اندازه گیری، رد گیری و پردازش هست. باقی بودن روح میتونه به نوعی تعبیر به باقی بودن اطلاعات باشه.
رضا در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۰۸ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۵:
پیوند به وبگاه بیرونی
میر مفتون خواننده اهل افغانستان
علی در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۲۴ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب اول در عدل و تدبیر و رای » بخش ۱۳ - حکایت در معنی رحمت با ناتوانان در حال توانایی:
منظور از ملخ میگو نیست دوست عزیز همون ملخ خودمونه چون فکر نکنم میگو بوستان بخوره
ملخ بوستان خورده مردم ملخ
مرتضی در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۷ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۶ - در صفات ذات اقدس باری:
من فرستادهٔ فرقانم و ماه رمضانم
من فرستنده ی قرآن به ماه رمضانم
شعر بسیار زیبا ، عرفانی و با احساسی است فقط به نظر بنده برای استفاده عمومی تر یه ویرایشی که به اصالت شعر لطمه نزند نیاز دارد. تا همانند شعر" ملکا ذکر تو گویم" ورد زبان مردم شود
فرهاد بیران در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۰۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۷:
صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جام دگر آشفته شود دستارش
صوفی می تواند کنایه از مدعیان پارسایی باشد که منصبی دنیوی را در دست دارند و کلاه کج نهاده اند ( مغرورند که اسیر شیطان نخواهند شد) و به دو جام دگر ( بزودی در اثر شکست در آزمون های خداوند ) دستارشان آشفته خواهد شد ( اسیر هوا و هوس گردیده و رسوا می شوند).
فرهاد بیران در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۶:
رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار
کار ملک است آن که تدبیر و تأمل بایدش
رند عالم سور می تواند کنایه از بزرگان و پارسایان باشد که نیازی به مصلحت بینی یا سیاست ورزی (از همان نوعی که مرسوم است) ندارند.
در مصرع دوم تدبیر و تامل مترادف مصلحت بینی در نظر گرفته شده است.
ادب دوست در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۲۱:
جناب دکتر زهره وندی عزیز،
آیا در بنهان ( پنهانی، نهانی ) ایراد واشکال مانایی ، دستوری یا زبانی موجود است که آقای سروش باید
" په- نهان " بخوانند؟؟
نادرست خواندن واژه برای بر طرف کردن مشکل وزن؟؟
با پوزش
کمال داودوند در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۲۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۲۲:
7450
هیچ اگر سایه پذیرد منم آن سایه هیچ... در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۰۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱:
سلام
به نظر منم پارسایی درسته
چراکه در مصرع بعد از نرگس فتان حرف می زنه
و میگه
پارسایی و سلامت هوسم بود ولی...
شیوه ای می کند آن نرگس فتان که...باعث میشه ترک پارسایی و سلامت نفس کنم
محمد.ر در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۰۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳:
برداشت من از این رباعی اینست که قران برای دوره ای در گذشته بوده و دوام نداره و شراب اما با گذشت زمان دوام خود را از دست نمیدهد بلکه بهتر نیز میشود
۷ در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۰۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۳:
کم می‌نشود تشنگی دیده شوخم
با آن که روان کرده‌ام از هر مژه جویی
عجب چشمان بی حیایی دارم که با اینهمه اشک،ذره ای از شور و شوقش برای دیدن یار کم نشده
۷ در ۸ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۴۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۸:
گر دست دهد دولت آنم که سر خویش
در پای سمند تو کنم نعل بهایی
اگر بخت یارم شود تا جانم را در راه نعل بهای اسب سمندت تو فدا کنم
شاید که به خون بر سر خاکم بنویسند
این بود که با دوست به سر برد وفایی
نعل بها= نقدی که پادشاه غالب از مغلوب ستاند. مالی که سلطان و امیر مغلوب برای مراجعت و صلح به پادشاهی غالب دهد.
مالی که پادشاه در وقت مرور از موضعی از صاحب آن می گیرد به بهای نعل اسب خود که از آنجا عبور کرده است
۷ در ۸ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۳:
به عمر خویش ندیدم شبی که مرغ دلم
نخواند بر گل رویت چه جای بلبل باغ
مرغ راغ
راغ=دامن کوه=سبزه زار
نه در راغ سبزه ، نه در باغ شخ
ملخ بوستان خورد و مردم ملخ
فردوسی:
سپه بود بر دشت هامون و راغ
دل رومیان زان پر از درد و داغ .
amin در ۸ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۱۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳:
با سلام خدمت همه یاران گنجور
چه قدر تلخ است که شخصی به نام علیزاده طوسی در مقاله نامه ای از لندن: «حافظ: واعظ، صوفی، یا معلّم؟»
با بسنده کردن به دو بیت اول غزل 133 حضرت حافظ او را صوفی نمیداند. باید به این شخص که برای بی بی سی فارسی ( به قول آقای حسینی دشمن تصوف و عرفان) مقاله نوشته است گفت که چگونه با دو بیت به این نتیجه پوچ و بی ارزش رسیده است! قول آقای حسینی مبنی بر به وجود آمدن صوفیان حکومتی به نظر بنده صحیح است.
فرومند در ۸ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۰۳ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۵۴ - رفتن رامین به گوراب و دیدن گل و عاشق شدن بر وى:
سلام ، لطفا در مورد کلمه فرومند بیشتر توضیح فرمایید. با تشکر فرومند
فرومند در ۸ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۵۶ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۵۴ - رفتن رامین به گوراب و دیدن گل و عاشق شدن بر وى:
سلام ، لطفا در مورد کلمه فرومند بیشتر توضیح بفرمایید.
عباس در ۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۳۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶۵: