حاشیه‌ها
مصرع اول بیت اول ناقص است، کلمه‌ی جاافتاده در جایگاه قافیه است، کلمه‌ای مثل «شتاب» می‌تواند مناسب باشد:
چو شام شد به شبستان [شتاب] باید کرد
از دوستان اگر کسی به دیوان چاپی خواجو دسترسی دارد در این زمینه به ما کمک کند.حمیدرضا در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۴:۰۷ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۷۸
مطلع غزل گویا جا افتاده است.
حمیدرضا در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۲:۵۵ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۴۶۳
با درود، در این قصیده مطول ولی بسیار پند آموز البته اغلاط تایپی اجتناب نا پذیر است زیرا حجم اشعار از همه شعرا بسیار است. بهر حال در مصرع دوم از بیت ۲۷ نوشته شده: صد پنو نوست اکنون در مغز سرش پنهان. که صحیح آن صد پند نوست اکنون در مغز سرش پنهان- میباشد
با آرزوی پیروزی
الفت
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.عنایت الفت در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۰:۳۶ دربارهٔ شمارهٔ ۱۶۸ - هنگام عبور از مداین و دیدن طاق کسری
در بیت سوم «رهگذریم» با «رهگذری» جایگزین شد.
این شعر یک ترکیب بند است که در بخش غزلیات (به اشتباه یا به پیروی از نسخ قدیم) آورده شده است.
@رسته:
ممنون از توضیحات شما.
مرجع در دسترس من عروض دکتر شمیسا ست که تا آنجا که من در ذهن دارم «اختیارات شاعری» ذکر شده در آنجا فقط تبدیل هجای کوتاه به بلند را در «فعلاتن» به «فاعلاتن» در ابتدا (و فقط ابتدای) بحور مبتنی بر فعلاتن پوشش می‌دهد.حمیدرضا در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۲۰:۱۸ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۵۶
جز مصرع دوم از بیت ششم این متن مطابق چاپ فروزانفر است .
در چاپ فروزانفر مصرع دوم بیت ششم چنین است :
غافلم نی عاقلم، بیا بیا، بیا بیا.
ظاهرا این شعر برای رقص بوده است و باالبداهه در حال رقصیدن و یا برای رقصندگان سروده شده است. غزل بعدی ( ۱۵۷ ) کپی همین غزل است که به چارچوب قوانین سفت و سخت عروضی در آمده است.رسته در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۹:۴۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۵۶
این موضوع در کتاب های عروض در مبحث ” اختیارات شاعر” مفصلا بحث شده است، حال که دست به کار گنجاندن وزن غزل ها در حاشیه ی غزل ها شده اید خوب است که به مبحث های گفته شده مراجعه بفرمایید. اختیارات شاعر هم مطابق قواعد معینی است . در اختیارات شاعر ممکن است هجای کوتاه و بلند تبدیل شوند و یا قلب گردند. به دون آگاهی از اختیارات شاعر تقطیع کار بسیار مشکلی خواهد شد. این ها نارسایی عروض نیست. به هر حال عروض یک ابزار خیلی دقیق نیست بلکه یک ابزار تقریبی است و با وجود این برای سنجیدن وزن ها کافی است، آن چه مهم است گوش است که باید وزن را بسنجد. به همین خاطر باید که گفته اند که شعر را باید با صدای بلند خواند تا وزن درست ن به دست آید.
رسته در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۹:۲۴ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۰۳۴
بیت اول مصرع اول
در چاپ فروزانفر چنین است :
” تشنه بر لب جو بین که چه در خواب شدست”ولی نقص وزنی دارد.
ظاهرا متن ری را هم از روی چاپ فروزانفر است
—
پاسخ: ممنون، پس متن را به حالت سابق بازگرداندیم.رسته در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۸:۳۴ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۴۱۵
بیت ۷ مصرع یک
در چاپ فروزانفر چنین است:
“جمله ی ناگوارشت از طلب گوارش است”
—
پاسخ: ممنون، پس نقل ری‌را غلط نیست و نیاز به تغییر ندارد.رسته در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۸:۲۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۳۲۳
بیت اول مصرع اول
چاپ فروزانفر چین است :
” ای گل تو را اگر چه که رخسار نازکست”
—
پاسخ: ممنون، پس «که» را اضافه کردیم.رسته در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۸:۱۴ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۴۴۷
ببین اتفاق جالب در باره ی یاد داشت در باره ی بیت ۷ را
اینک غزلی دیگر الخمس و مع الخمسین
ساعت ثبت یاداشت سوم را هم ببین : ۵:۵۰
کلی خندیدیمرسته در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۸:۰۵ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۱۷۳
بیت ۹
غلط : غد اسکری
درست : غداً سکری
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.رسته در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۷:۵۶ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۱۷۳
@ناشناس:
«شانیک» را فکر می‌کنم مطابق حرکات آیه‌ی منبع باید «شانی‌یــَـک» خواند، در این صورت «که، شانییَکَل ابتر» مشکل وزنی ندارد و صحیح به نظر می‌رسد.حمیدرضا در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۷:۵۶ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۱۷۳
بیت ۷ مصرع دوم :
” زان پیش که برخوانم که شانیک الابتر” ( در چاپ فروزانفر همچنین است) ولی ظاهرا اشکال وزنی دارد و با توجه به آیه سوم از سوره کوثر شاید به صورت زیر درست تر باشد:
” زان پیش که برخوانم شانیک هو الابتر “Anonymous در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۷:۵۰ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۱۷۳
در چاپ فروزانفر ” پیغامبر “است.
—
پاسخ: ممنون، پس تصحیحی لازم نیست.رسته در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۷:۱۷ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۱۷۳
طبق اشاره‌ی استاد الهی قمشه‌ای در یکی از سخنرانیهای پخش شده از سیما، قوافی این شعر را کلمات یونانی (غیر از خروس) تشکیل داده‌اند.
حمیدرضا در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۶:۵۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۲۰۷
در مصرع اول «پیغمبر» به جای «پیغامبر» درست‌تر می‌نماید. از دوستان اگر کسی به نسخه‌ی چاپی دسترسی دارد در این زمینه ما را مطلع کند.
حمیدرضا در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۶:۳۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۱۷۳
اگر اشتباه نکنم در تمام جایگاههای قافیه‌ی این شعر تبدیل «مستفعلن» به «مفاعلن» داریم (مفعول فاعلاتن یا مستفعلن فعولن به مفاعلن فعولن).
حمیدرضا در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۶:۲۶ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۱۱۲
بعضی از مصاریع این غزل بر وزن «مفاعیل فعولن مفاعیل فعولن» هستند که از وزن اصلی (مفاعیل مفاعیل مفاعیل فعولن) یک هجای کوتاه کمتر دارد (در واقع وزن فرعی یاد شده یک وزن دوری است که می‌توان آن را به صورت «مفاعیل فعولات - مفاعیل فعولات» تقطیع کرد که با متحرک کردن هجای آخر دور اول و چسباندن آن به دور دوم به وزن اصلی می‌رسیم). علی رغم حذف این هجا، مشکل وزنی احساس نمی‌شود و اگر در قواعد عروض سنتی قاعده‌ای برای پوشش این تبدیل وجود نداشته باشد (آیا وجود ندارد؟!)، می‌توان این نمونه را از شواهد نارسایی عروض سنتی به حساب آورد.
حمیدرضا در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۷ ساعت ۱۶:۱۰ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۰۳۴
[صفحهٔ اول] … [۳۴۴۹] [۳۴۵۰] [۳۴۵۱] [۳۴۵۲] [۳۴۵۳] … [صفحهٔ آخر]