حاشیه‌ها
علی جان ما بین که او و بر او در متن شعر از نظر وزن تفاوتی نیست. هم راستایی با تصحیح علامه قزوینی بهتر است تا دست بردن خودسرانه بر متن موجود.
محمد در تاریخ ۱۷ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۳:۴۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۸۹
دوست عزیز بسیار زحمت کشیدید و بسیار استفاده کردم اما ای کاش تفسیزی هم اضافه می کردید که منت تمام کرده باشد.
محمد در تاریخ ۱۷ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۲:۰۶ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۷۵
پیشانی ار ز داغ گناهی سیه شود بهتر ز داغ مهر نماز از سر ریا(فروغ فرخ زاد)
یونس در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۲۳:۲۲ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۹۶
من به گوش خود از دهانش دوش
سخنانی شنیده‌ام که مپرس
اگر نشنیده بودی لسان غیب نبودی و تا این زمان حیات نداشتی….
الحق که عاشق العشاقیحامد خ (طایر) در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۲۰:۵۴ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۷۰
غزل به معنی شعر عاشقانه است این غالب شعری مناسب بیان عشق و علاقه است بنابراین سیاست در آن راه ندارد. این غزل هم باید در عالم خودش یعنی عالم عشق بررسی شود که آن بیت مذکور می تواند معانی زیبایی داشته باشد ولی اگر منظور اقبال امام بوده باشد که بسیار بعید است این غزل از نظر محتوا بسیار ضعیف است.
امیر در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۹:۴۷ دربارهٔ چون چراغ لاله سوزم در خیابان شما
@آذرین
این غلط املایی نیست بلکه منظور از “کش” “که او را” است.
مثلا در مصرع نخست یعنی کسی که سر پیوند تو در خاطر او نیست
اساتید محترم گنجور ! مقاله ی “بنی آدم اعضای یک….ند”که اشتباها دوبار آن را در حاشیه ی غزل ١٣٠ آورده ام از ارادتمند حسین منصوری پور است.این همان مقاله است که در دست نوشتن داشتم و قبلا در همین حاشیه گزارش کرده بودم.لطفا بجای ناشناس،نام منصوری پور را مرقوم فرمایید.متشکرم.
Hossein Mansoury pour در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۲۰:۳۶ دربارهٔ غزل ۱۳۰
سلام تفسیر این حکایت را ذکر میکنید ؟
رضا در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۹:۲۳ دربارهٔ حکایت شمارهٔ ۱۴
سلام تفسیر این شعر بخصوص جمله ی ” تو نیز اگر بخفتی به از آن که در پوستین خلق افتی” چیست؟
رضا در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۸:۰۳ دربارهٔ حکایت شمارهٔ ۷
مصرع اول بیت آخر :
شهپر زاغ وزغن زیبای صید وقید نیستمحمد عسگری در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۷:۰۰ دربارهٔ قطعه شمارهٔ ۱۲
به راستان درسته…به معنی در حقیقت…به راستی….من در تنصیف فراق اثر علیرضا قربانی در آلبوم رسوای زمانه نیز به راستان شنیده ام.
شیرازی در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۳۷ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۹۷
آنکس که عشق بازدجان بازد وجهان
دیوان سنایی - شفیعی کدکنی
سادات در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۰:۳۲ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۶۰
در بیتی که نوشته شده: سومین شرس آنکه از پیوند
به این شکل اصلاح شود : سومین شرط آنکه از پیوند
ل صفایی در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۰:۱۲ دربارهٔ بخش ۲۹ - نشستن بهرام روز سه‌شنبه در گنبد سرخ و افسانه گفتن دختر پادشاه اقلیم چهارم
اگر کسی میتواند راجع به بیت چهارم توضیحاتی اراِِِیه نماید درک معنی آن قدری ثقیل است
حدادی در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۷:۵۵ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۴۸
برای درک بهتر شعر به http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=102834&ParentID=0&BookID=96832&MetaDataID=29848&Volume=1&PageIndex=0&PersonalID=0&NavigateMode=CommonLibrary&Content=
رجوع کنیدم کلانتر در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۲:۵۷ دربارهٔ فی التوحید باری تعالی جل و علا
متن درست بیت اول این است:
خلاف رأی سلطان رأی جستن/ به خون خویش باشد دست شستنAnonymous در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱:۳۶ دربارهٔ حکایت شمارهٔ ۳۱
مصراع دوم بیت ۵
لوح از سر بی خودی قلم شد (تصحیح تفضلی)لیلی ضیایی در تاریخ ۱۴ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۷:۵۹ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۵۴
فراق روی تو چندین بسست حد جنایت
بسست به این شکل اصلاح شود: بس است
ل صفایی در تاریخ ۱۴ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۶:۲۳ دربارهٔ غزل ۱۵۲
در بیت اخر مصراع دوم واو نمی خواهد تا وزن درست دربیاید
لیلی ضیایی در تاریخ ۱۴ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۶:۰۸ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۵۳
به نظر می رسد که در بیت دوم به جای “فروشد” باید “فرو شد” استفاده شود. زیرا منظور شاعر غرقه شدن در عشق جان در عشق می شود. در این حالت معلوم نیست که چه کسی قصد فروش چه چیزی را دارد.
کیانوش پدرود در تاریخ ۱۴ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۳:۴۲ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۳۷
[صفحهٔ اول] … [۳۴۵۰] [۳۴۵۱] [۳۴۵۲] [۳۴۵۳] [۳۴۵۴] … [صفحهٔ آخر]