دکتر امین لو در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۰۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان هفتخوان اسفندیار » بخش ۲:

سروی = شاخ
آژنگ = چین صورت که نشان خشم یا غم است.

دکتر امین لو در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۰۵ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان دوازده رخ » بخش ۱:

جهان چون بزاری برآید همی بدو نیک روزی سرآید همی
در مصرع اول کلمه "بزاری" صحیح به نظر نمی رسد و صحیخ آن برآری می باشد کما اینکه دکتر کزازی در فایل صوتی برآری قرایت کرده است پس قرایت صحیح به صورت زیر خواهد بود.
جهان چون برآری برآید همی بدو نیک روزی سرآید همی
چون در این بیت به معنی هرطور می باشد.
جهان چون برآری= تو هر طور جهان را سپری کنی (سخت یا آسان بگیری)
برآید همی = به پایان می رسد.
مصرع دوم معنی اش واضح است و تأیید مصرع اول است.
مضمون بیت فوق با این بیت از حافظ یکسان است.
گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع
سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش

فرخ مردان در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۵۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۸:

بیت سوم ، مصراع دوم در نسخه فروغی هست: "آن نیزه که حلق می‌ربودم" که بنظر خطای چاپیه و همین "آن نیزه که حلقه می‌ربودم" صحبح هست.

فرخ مردان در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۵۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۸:

پس بنظر میرسه بیت چهارم همانطور که دهخدا میگه (و علیرغم نسخه فروغی) باید به این شکل باشه:
انگشت نمای خلق گشتم
وانگشت به هیچ در نسودم

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۳۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۶ - دفع گفتن وزیر مریدان را:

جناب روزگار
راه رفتن حضرت مسیح(ع) بر روی آب در سه انجیل متی، مرقس و یوحنا نقل شده است. شرح این معجزه را از انجیل یوحنا این چنین است:«و چون شام شد، شاگردانش به جانب دریا پایین رفتند، و به کشتی سوار شده به آن طرف دریا به کفر ناحوم روانه شدند. و چون تاریک شد عیسی(ع) هنوز نزد ایشان نیامده بود. و دریا بواسطه ی وزیدن باد شدید به تلاطم آمد. پس وقتی که قریب به بیست و پنج یا سی تیر پرتاپ، رانده بودند عیسی(ع) را دیدند که بر روی دریا خرامان شده، نزدیک کشتی می‌آید. پس ترسیدند. او بدیشان گفت: من هستم، مترسید. و چون می‌خواستند او را در کشتی بیاورند، در ساعت، کشتی به آن زمینی که عازم آن بودند رسید.».[یوحنا 6: 16 – 21]
همچنین می توانید برای توضیح بیشتر به این آدرس مراجعه بفرمایید:

در مورد بحرالمیت بودن آن دریا که عیسی بر روی آن راه رفته است نیز نمی دانم.
جهت توضیح بیشتر می توانید به این آدرس مراجعه بفرمایید:

فرخ مردان در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۸:

شابد مفید باشه:
( از دهخدا)
انگشت بدر سودن ؛ در خانه کسی را به قصد مزاحمت کوبیدن
، کنایه از روی آوردن به کسی

دکتر امین لو در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۲۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود » بخش ۲۶ - سخن فردوسی:

ببخشید
"به دام افتادن" اشتباها به صورت "به دام افتدن" تایپ شد.

دکتر امین لو در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۲۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود » بخش ۲۶ - سخن فردوسی:

چو این نامه افتاد در دست من به ماهی گراینده شد شست من
شست به معنای قلاب و تور ماهیگیری ، دام ، کمند. (فرهنگ معین)
نامه (سروده دقیقی) که در دسترس فردوسی قرار گرفته است آن را به دام افتدن ماهی به قلاب ماهیگیری تشبیه نموده است.

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۹ - اعتراض مریدان در خلوت وزیر:

کافران چون جنس سجین آمدند
سجن دنیا را خوش آیین آمدند
انبیا چون جنس علیین بدند
سوی علیین جان و دل شدند
اشاره دارد به آیات سوره مطففین:
کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ ﴿7﴾
نه چنین است [که می ‏پندارند] که کارنامه بدکاران در سجین است (7)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ ﴿8﴾
و تو چه دانی که سجین چیست (8)
کِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿9﴾
کتابی است نوشته‏ شده (9)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿10﴾
وای بر تکذیب ‏کنندگان در آن هنگام (10)
و
کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ﴿18﴾
نه چنین است در حقیقت کتاب نیکان در علیون است (18)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿19﴾
و تو چه دانی که علیون چیست (19)
کِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿20﴾
کتابی است نوشته‏ شده (20)
یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿21﴾
مقربان آن را مشاهده خواهند کرد (21)

ابراهیم صفابخش در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۳۸:

در بیت زیر:
در غصه‌ای افتاده‌ای تا خود کجا دل داده‌ای
در آرزوی قحبه یا وسوسه قواده‌ای
به نظر می رسه برای صحت وزن "وسواسه ی قواده ای" باید نوشته بشه تا اخلالی در زون پیش نیاد.

مهناز ، س در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۵ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » مستزادها » مناظرهٔ ادبی (در جواب صادق سرمد از ادبای زمان):

بیت 6
کن با اشعارش مرور
کن به اشعارش مرور ، روان تر است

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۹ - اعتراض مریدان در خلوت وزیر:

واندر آن کاری که میلت نیست و خواست
خویش را جبری کنی کین از خداست
خوانش صحیح این ببیت چگونه است و معنی آن چیست؟

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۹ - اعتراض مریدان در خلوت وزیر:

ور تو می‌بینی که پایت بسته‌اند
بر تو سرهنگان شه بنشسته‌اند
پس تو سرهنگی مکن با عاجزان
زانک نبود طبع و خوی عاجز آن
یاد آیات سوره ضحی می افتم که انگار این ابیات، ترجمه آن آیات است!
أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَی ﴿الضحی: 6﴾
وَ وَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَی ﴿7﴾
وَ وَجَدَکَ عَائِلًا فَأَغْنَی ﴿8﴾
فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿9﴾
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿الضحی: 10﴾
مگر نه تو را یتیم یافت پس پناه داد (6)
و تو را سرگشته یافت پس هدایت کرد (7)
و تو را تنگدست‏ یافت و بی ‏نیاز گردانید (8)
و اما [تو نیز به پاس نعمت ما] یتیم را میازار (9)
و گدا را مران (10)

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۰۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۹ - اعتراض مریدان در خلوت وزیر:

تو ز قرآن بازخوان تفسیر بیت
گفت ایزد ما رمیت اذ رمیت
گر بپرانیم تیر آن نه ز ماست
ما کمان و تیراندازش خداست
اشاره دارد به آیه زیر:
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَکِنَّ اللَّهَ رَمَی وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿الانفال:17﴾
و شما آنان را نکشتید بلکه خدا آنان را کشت و چون [ریگ به سوی آنان] افکندی تو نیفکندی بلکه خدا افکند [آری خدا چنین کرد تا کافران را مغلوب کند] و بدین وسیله مؤمنان را به آزمایشی نیکو بیازماید قطعا خدا شنوای داناست (17)

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۵۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۹ - اعتراض مریدان در خلوت وزیر:

لذت هستی نمودی نیست را
عاشق خود کرده بودی نیست را
لذت انعام خود را وامگیر
نقل و باده و جام خود را وا مگیر
برای کسانی که فکر و قصد خودکشی می کنند، این ابیات می تواند مفید باشد. توجه به لذت هستی و اینکه بودن و وجود داشتن، صرف نظر از چگونه بودن، خود لذت و حظ بسیار عظیمی دارد.

حامد کهن دل در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۵۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۹ - اعتراض مریدان در خلوت وزیر:

در بیت دهم، بنظرم اگر "پیداست" به "پیدا" تغییر کند، وزن بیت درست می شود.

اسماعیل اسدی ده میراحمدی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۳:

این

اسماعیل اسدی ده میراحمدی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۳:

این شعر زیبا و روحیه بخش از حضرت مولانا رو هنرمند گرانقدر خانم سپیده بانو رییس السادت خوندن ک شنیدنش خالی از لطف نیست
منم تقدیمش میکنم ب نامزد عزیزم جهان بانو و همه دوستداران شعر و ادبیات

حمید رضا۴ در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۱۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰:

سلام جناب فرهاد،
بله، می شود که انسانها در طول عمر خود، باورها و روش زندگیشان یک یا چند بار تغییر کند.
ما را ببخشید اگر به این دلیل برداشتهای دیگران را قبول نمی کنیم و آنچه حافظ خود گفته را فقط می پذیریم.

دکتر امین لو در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۰۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی لهراسپ » بخش ۱:

چو موی از بر گوی و ما در میان به رنج تن و آز و سود و زیان
در مصرع اول این بیت در بعضی نسخه ها از جمله نسخه تصحیح شده توسط مصطفی جیحونی به جای کلمه "موی" کلمه "مور" ثبت شده است که به نظر صحیح تر می باشد.
چو مور از بر گوی و ما در میان به رنج تن و آز و سود و زیان
اگر این قرائت را بپذیریم معنی بیت چنین خواهد بود:
انسان در زندگی خود مانند موری است که بر روی گوی (توپ) قرار گرفته است مورچه تلاش کرده و متحمل زحمات می شود تا در روی گوی بالا رود با توجه به انحنای روی توپ مقدار کمی بالا می رود و بعد به پایین می لغزد. در این بیت (انسان به مور)- ( فراز و نشیب زندگی به انحنای گوی) - (رنج تن به تلاش و سخت کوشی مورچه) - ( آز به طمع مورچه برای بالا رفتن) – ( سود به موفقیت نسبی مورچه برای بالا رفتن) و( زیان به سقوط مورچه مجددا به نقطه اول) تشبیه شده است.