|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
لغزش به بخش حاشیههای شعر
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخههای خطی، چاپی و نگارههای هنری مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش ترانهها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش شعرهای همآهنگ
|
|
لغزش به بخش خوانشهای شعر
|
|
لغزش به بخش شرحهای صوتی
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
به اشتراکگذاری متن شعر جاری در گنجور
|
|
مشابهیابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالببندی کتابهای قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاههای با عرض مناسب)
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: سعدی در این شعر به تجربهها و مشاهدات خود در جهان اشاره میکند. او بر این نکته تأکید دارد که در میان مردم وفاداری نیافته و به ناسپاسی و بیوفایی آنها اشاره میکند. سعدی از ما میخواهد که به او نپرسیم چه دیده است، زیرا تمامی تجربیاتش خلاصهای از ناامیدی است. او به تندی روزگار و گذر زمان اشاره کرده و خاطرنشان میکند که زیبایی و زشتی در زندگی همیشه در حال تغییر و گذرند. در انتها، او به یکی از ویژگیهای زندگی اشاره میکند و تأکید میکند که نه به موقعیتهای دنیوی متکی باشیم، چرا که روزگار همواره در حال تغییر است.
هوش مصنوعی: من در دنیا سفر کردم و هر گوشهای را دیدم و با انسانهایی مواجه شدم که اگر نشانهای از انسانیت در آنها میدیدم، به خاطر همین بود که آدمی بودند.
هوش مصنوعی: مگر اینکه یک مرد وفادار از دنیا ناپدید شود، هرگز نمیتوانم به هیچ وفایی در بین مردم این زمان اعتماد کنم.
هوش مصنوعی: از من نپرس که در زندگی چه بر من گذشت. فقط بگویم که هرچه دیدم، در یک نکته خلاصه میشود.
هوش مصنوعی: در این متن، زیبا و دلنشین به بیان کلامی پرداخته شده که بر روی صفحهای نرم و لطیف، با نوری طلایی و درخشان نوشته شده است. این سخن خوشایند و پر از نقش و نگار است.
هوش مصنوعی: ای کسی که به مدت ده روز در خوشی و نعمت به سر میبری، فریب نخور و مغرور نشو؛ چون من کسانی را دیدهام که از تو بزرگتر و قدرتمندتر بودهاند.
هوش مصنوعی: کسی که در اوج عظمت و شکوه بود و در هنگام صبح لباس عزا به تن داشت، در شب او را در حالتی دیدم که زیر سرش سنگی گذاشته بودند.
هوش مصنوعی: زمان به مرور میگذرد و من، ای سعدی، مشاهده کردهام که همه چیز، اعم از زیبایی و زشتی، خوبی و بدی، در حال تغییر و گذر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سواد خط تو چون نافع نظر دیدم
روایتی که ازو رفت معتبر دیدم
مرا چو زلف تو بر حرف می فرو گیرد
حروف زلف تو برخواندم و خطر دیدم
چه گویم از الف وصل تو که هیچ نداشت
[...]
جهان بگشتم و آفاق سربسر دیدم
بمردمی اگر از مردمی اثر دیدم
درین زمانه که دلبستگیست حاصل او
همه گشایشی از چشمۀ جگر دیدم
امید منفعت از خلق منقطع شد از آنک
[...]
جهان بگشتم و آفاق سر بسر دیدم
نه مردمم اگر از مردمی اثر دیدم
برین صحیفه مینا بخامه خورشید
نگاشته سخنی خوش بآب زر دیدم
که ای بدولت ده روزه گشته مستظهر
[...]
از آن زمان که من آن روی چون قمر دیدم
دل ضعیف خود از عشق بی خبر دیدم
حلاوتی که در آن چهره نگارین است
قسم به جان تو در ماه و خور اگر دیدم
ز خون دل رقمی از سرشک چون سیماب
[...]
چه گویمت که نیرزد بگفتگو«عرفی»
ز عهد ماضی و حال آنچه در گذر دیدم
ز عیش و بی غمی عهد پیش باز مپرس
که عیشش از سخن راست تلختر دیدم
ز درد ناقص این عهد هم سؤال مکن
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۷ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.