nabavar در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۰۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۲:

تنها مکانی که نام مطلق حرم دارد ، همان حریم کعبه است
ولی به بقیه ی اماکن متبرکه را نیز مردم حرم میدانند که فقط برای احترام است

khayatikamal@ در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۰۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۸۱:

بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 9023

علیرضا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۰۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۸:

درود
اگر اندکی با ریتم و موسیقی نهفته در اشعار حضرت حافظ آشنا باشید مطلبی که عرض میکنم را درک میفرمایید
بیت اول را چند مرتبه بلند بخوانید... فالش بودن "هردم "در مصرع اول و "هردم" در مصرع دوم کاملا واضح است
بنظر بیت اول دچار تغییر شده است
زیبایی و ریتم آنرا دزدیدند... به همین راحتی
اصل بیت اینست:
مرا میبینی و در دم زیادت میکنی دردم
تو را میبینم و میلم زیادت میشود هردم

nabavar در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۵۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۲:

درین حیطه نیز بیتی از بر دارم :
..
اگر سرشک پی شستن غبار غم است
بجای هر مژه‌ام دیده‌ای هنوز کم است
شکسته بال‌تر از من میان مرغان نیست
دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است

دکتراحمدرضانظری چروده در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۴۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۸:

اما دوستان من مهرداد وواردشیر حق باشماست .ولی بفرمایید درآن زمان درشبه جزیره عربستان چند دین غیر ازمسلمان وجود داشت .به این سوال پاسخ بفرمایید .درایران پنج دین وجود داشت.درهمان زمان که اعراب به ایران حمله کردند.

نادر.. در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۳۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۲:

حمید رضای عزیز، نوشته زیبایتان خاطره ای را برایم زنده کرد..
سالها پیش در محضر استاد اجلّی عزیز، یکی از دوستان نمونه خطی تمرینی با خود آورده بود .. بیتی زیبا بود از سروده هایش که در خاطرم مانده:
مرغ دل را صید کرد اندر حرم
رحم بر حال کبوترها نکرد..

دکتراحمدرضانظری چروده در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۳۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۸:

ازین مارخوار اهرمن چهرگان
ز دانایی و شرم بی بهرگان
اینکه عرب ازاحسان وبخشش وکرم برخوردار بودند شکی نیست.منتها اگرملتی به سرزمینت حمله کردند ،دیگر نمیشود برای آنان صفات نیک برشمرد.

همیرضا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۵۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۲:

لاتقتلوا صید الحَرَم (جانوران قابل شکار در سرزمین حرم را نکشید) در بیت 6 احتمالا اشاره به آیهٔ 95 سورهٔ مائده دارد:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقْتُلُوا الصَّیْدَ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ...»
یعنی:
«ای کسانی که ایمان آورده‏ اید در حالی که محرمید شکار را مکشید ...»
در لغتنامه دربارهٔ صید حرم آمده:
«صید حرم . [ ص َ / ص ِ دِ ح َ رَ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) وحشی که در سرزمین حرم باشد کشتن و شکار کردن آن حرام است و اطلاق حرم بر زمین حوالی مکه ٔ معظمه کنند به این حدود اربعه : بطرف مشرق از مکه تا شش کروه و بجانب شمال دوازده کروه و بسمت مغرب هیجده کروه و بسوی جنوب بیست و چهار کروه . (غیاث اللغات ) :
خون صاحبنظران ریختی ای کعبه ٔ حق
قتل اینان که روا داشت ؟ که صید حرمند.
سعدی .
دگر بصید حرم تیغ برمکش زنهار
وز آن که با دل ما کرده ای پشیمان باش .
حافظ.
یارب مگیرش ارچه دل چون کبوترم
افکند و کُشت و عِزّت صیدحرم نداشت .
حافظ.»

علی مظاهری در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۳۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان بیژن و منیژه » بخش ۱:

سپهر اند آن چادر قیرگون> درست اش>> سپهر اندر

عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۴:

سلام بر دوستان
این سخن دعای کمیل نیست بلکه حدیث قدسی است
یا بنی آدم انا اقول للشّی ءِ کن فیکونُ اطعنی فی ما امرتک اجعلک تقول للشّی ءِ کن فیکونُ
البته به شکل های دیگر هم وارد شده است
دقیقا این غزل مصداقی از این حدیث است
روزها انسان را درگیر خودش می کند البته یه غزل دیگه از مولانا فقط می تونه اون را موقتا از ذهن کنار بزنه

سید احمد مجاب در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۵۲ دربارهٔ حافظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - قصیدهٔ در مدح شاه شیخ ابواسحاق:

نوای مجلس (مستان) چو برکشد مطرب
گهی عراق زند گاهی اصفهان گیرد (شاید)

اشکان در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۰۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸:

شما را به خدا ،به سعدی درس ادب ندین!!
این یکی انگشت در سوراخ مار کردن هست!!!

فرخ مردان در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۳۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳:

@روفیا
ظاهرا ریشه Perish از لاتین perere به معنی
go through(destruction) هست.
اگر به ریشه لغات انگلیسی علاقه دارید به سایت زیر مراجعه کنید که به تجربه شخصی بسیار جامع است:
پیوند به وبگاه بیرونی

فرخ مردان در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳:

@بیتا
درست گفتید خانم.ابن غزل بوضوح زمینی و در وصف حالات دوری از یک زیبارو هست. چیزی آسمونی توش دیده نمیشه!

فرخ مردان در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۵۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۷:

@خرم روزگاران
شما بنویس دستت روون شه.
چو یشنوی سخنی(زودی) مگو که خطاست
سخن شناس نشدی آخر، خطا اینجاست

فرخ مردان در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۱۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:

@Vijay
1-شب تار(literary)= شب تاریک =darkened night
2-دل ز ما گوشه گرفت = My heart has secluded itself from us
us' is majestic us, and means me'.

مهرداد پارسا در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۰۱ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۷:

"پاذیر" آن گونه که در صحاح الفرس آمده به معنی تیری چوبی است که زیر دیواری قرار می دهند تا از خراب شدن و ریزش آن جلوگیری کند.

۷ در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۴۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۵ - گفتار اندر آفرینشِ آفتاب:

ز خاور برآید سوی باختر
نباشد ازین یک روش راست‌تر
خاور یا خاوران در اصل خوربر و خوربران و خوروران بوده=مغرب
مشرق هم خورآی و خورآیان و خورآستان.
به شمال هم اپاختر و باختر گفته مییشد.
جنوب هم نسا و خورتاو گفته میشد.نیمروز

نادر.. در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:

مرا در منزل جانان..
یاران بی اعتبار...
ای عشرت نزدیک ز ما دور مشو..

محمد صادقی زاده در ‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۴۹ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۱۱۶:

سینا سرلک در تیتراژ مجموعه زیبای شهرزاد فصل دوم این شعر را خوانده اند