nabavar در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیقباد » بخش ۱:
علی جان
نظرت را عوض کن ، وزن درست است
زنده باشی
ج م در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۴ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپ‌نامه » بخش ۷ - در ستایش مردم گوید:
بیت دوم
ج م در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۳ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپ‌نامه » بخش ۷ - در ستایش مردم گوید:
در بیت لطفا فاصله بین "گو" و "نه" را حذف کنید
ali در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۵۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیقباد » بخش ۱:
بیت اخر به نظرم این طور باید باشه
چنین است کردار گردون پیر
گهی چون کمانست و گاهی {هم} چو تیر
با اضافه شدن هم اوزانش رعایت میشه
البته این نظر منه
علی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۵۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیقباد » بخش ۱:
به نظم بیت اخر باید طوری دیگه باشه
این شکل
چنین است کردار گردون پیر
گهی چون کمانست و گاهی {هم}چو تیر
با اضافه شدن هم اوزان میشه گفت رعایت میشه
البتهخ این نظر منه
وفایی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۲:
کسانی که به هنگام سخن گفتن به مخاطب فکر می کنند ، سعی می کنند از طولانی شدن کلام پرهیز کنند .
و کسانی کلام را طولانی می کنند که به هنگام سخن گفتن به خودشان فکر می کنند .
محمد ضیااحمدی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۶:
اقای ایرج پزشکزاد از شعر " بکش چنانکه تو دانی " در کتاب حافظ ناشنیده پند استفاده کرده.
نازی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۳۰ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۸۰ - زن در ایران:
سلام...من دنبال شعری از پروین اعتصامی هستم که در یک جا زندگی را به زنی با سبد سیب مثال میزند. از راهنماییتون خیلی ممنون میشم.
نازی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۳۰ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۸ - آرزوی مادر:
سلام...من دنبال شعری از پروین اعتصامی هستم که در یک جا زندگی را به زنی با سبد سیب مثال میزند. از راهنماییتون خیلی ممنون میشم.
وفایی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶۷:
بنابراین به صورتی که در بالا نوشته شده ( که بسرشت است جان .... ) غلط است .
اگر بخواهیم " است " را جدا بنویسیم به این صورت می شود :
که بسرشته است جان با این عروسی
بسرشته = سرشته = مخلوط شده ، آمیخته ، آغشته ....
وفایی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶۷:
فروزا جان !
شما هم عجب اختراعاتی می کنید !!
در دیوان شمس من به این صورت نوشته شده ، که هم وزن اش و هم معنی اش درسته :
خمش کردم که در گفتن نگنجد
که بسرشتست جان با این عروسی
وفایی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۰۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷۱:
چو بینی مرمرا نادیده آری
چنین باشد وفا و آشنایی ؟
وفایی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۰۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷۱:
بیت چهارم :
عزیزی بودم و خوارم ز عشقت ....
منبع : نسخه دکتر فروزانفر
احسان در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۴۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۷:
واقعا بسی جای تعجب که بعد از قزنها هنوز هم فکر میکنند خیام یا حافظ ، شراب انگوری مصرف میکردند!!!
ادبیات ، بقالی نیست که اگه بگن ماست ، منظور همون ماست باشه ، اگه بگن دوغ ، منظور دوغه!!!
یک آدم عارف که خودش میگه ، هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
عارفی که اشعارش از نظر ادبیات و نگارش و وزن و آهنگ در بالاترین مراتب و اوج قله ی ادبیات قرار داره ، آیا شراب انگور مصرف میکرده؟!!!
:-))))
مولانا :
پیش از آن کاندر جهان جام می و انگور بود
از شراب لایزالی جان ما مخممور بود
وفایی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۲۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷۴:
در دیوان شمس ، بیت یازدهم به این شکل نوشته شده :
زمین و کوه اگر نه عاشق اندی
نرستی از دل هردو گیایی
گیا دقیقا همان گیاه است . فرهنگ معین : گیاه = گیاغ = گیا = گیه .
به این صورت که شما نوشته اید ، قافیه این بیت با بقیه ابیات این غزل هماهنگ نیست .
مراد بیگ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۱۷ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۰ - چشمه قاف:
جوی را شده ئی از لؤلؤ دریای فلک
باز دریای فلک در دل جو می بینم
صحیح آن اینست:
جوی را شَدّه یی از لؤلؤ دریای فلک
باز دریای فلک در دل جو می بینم
شَدّه =رشته ای که دانه های گرانبها را بدان کشیده و به گردن یا جامه آویزند
Omar Sherdil در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۰ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸۷:
بیت دهم ، مصرع اول ، در کلیات چاپ کابل ، چنین آمده است:
برنگی سر گران افتاده ایم از نارسائیی ها
حسین در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۰۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۳:
واژه گوز در لغت‌نامه دهخدا با مثال زدن همین بیت، به معنی درخت گردو (یا همان جوز یا گردکان یا ضبر) آمده است
علی عباسی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۵۱ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۶۸ - هنگام عبور از مداین و دیدن طاق کسری:
مهتوک مسیحا دل دیگر چه صیغه ایست؟؟
مهتوک مسبح دل بسیار درست و عرفانی و زیباترست،درجاهای دیگر هم معتوه مسیحا دل آمده که آنهم غلط است...مسبح دل ترکیب زیباییست که با مهتوک یعنی هتک حرمت شده و بدنام بهتر مینشیند تا معتوه یمعنای دیوانه
اصلاح بفرمایید
ج م در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۳۲ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپ‌نامه » بخش ۹ - در سبب گفتن قصه گوید: