نیلوفر در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴۰:
درود بر دوستان اهل ادب
کسی میدونه مخاطب این شعر کیه؟ لطفا مختصر تفسیری بفرمایید
نی ما در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۳۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰:
"محنتم" البته که بصورت "محتشم" هم در برخی از نسخه ها ذکر شده است، برای نمونه :
غزلهای سعدی / به تصحیح دکتر غلامحسین یوسفی / چاپ اول / انتشارات سخن / ص 253
بنا بر این نسخه، جناب شجریان هم صحیح خوانده اند ...
امامی در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۳۰ دربارهٔ شیخ بهایی » نان و حلوا » بخش ۹ - فی تأویل قول النبی صلی الله علیه و آله و سلم: حب الوطن من الایمان:
ظاهرا کلمه "الماثور" اشتباه است و "الماسور" (اسیر شده) درست است.
شهرام بنازاده در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۲۷ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷:
میکده در اینجا بیشتر منطقی است که به معنای اولیه و اصلی به کار رفته باشد نه معنوی ثانویه .
بنابراین با جناب شروین پاداش پور موافقم.
آن کلمه "هم" در مصرع آخر این احتمال را تقویت میکند
حمید رضا در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱:
ترس احساسیست که از قرار گرفتن در برابر خطری که واقعی است پدید می آید. این احساس موجب واکنش و بیرون آمدن از آن موقعیت می شود. احساس ترس لازم برای ادامه زندگی، نجات بخش و مفید است.
اما اضطراب احساسیست که از خطری که واقعی نیست و تنها در ذهن تصور و پرورانده شده پدیدار می شود و به دنبالش افسردگی همراه دارد.
جناب ATA درست می گویید. حیوانات هنگامی که خطری موجب ترس آنان می شود، با تمام نیرو تلاش می کنند که از آن اوضاع بگریزند. و اگر موفق به دوری از خطر شدند، بسیار سریع با آرامش به زندگی ادامه میدهند.
بشر شاید تنها موجودیست که در زمان آرامش که بیشترین اوقاتش هست، خطر مردن، خطر از دست دادن عزیزان و اینکه پس از مرگ چه خواهد شد را در ذهن دائمأ مرور می کند و دچار اضطراب میشود.
مردم جهان با فرهنگ های متفاوت به باورهای گوناگونی دست یافته اند تا سرپوشی بر روی این اضطراب ها بنهند و به آرامشی برسند. جناب عابد در حاشیه بالا باور خود را توضیح داد و نظری هم خطاب به انسان غیر مؤمن داد که اینگونه نظرها در طول تاریخ معمولأ سر آغازی بوده برای جنگ و جدل که تا به امروز ادامه داشته.
اما برای دوری از اضطراب مردن و آخرت راه دیگری هم هست و آن جلوگیری از تصور خطر غیر واقعی در ذهن است، مگر آگاهانه، برای مثال به منظور پیشگیری از وقوع خطر.
فراوانند کسانی که از روی آگاهی و نه برای سرپوش روی ترس و اضطراب مؤمن هستند و یا نیستند. اینگونه افراد هرگز چیزی نمیگویند و کاری نمیکنند که آغازگر درگیری در جامعه شود و خیام از اینگونه انسانها بود.
جناب ATA، با پاسختان به پرسش خیام که چالشهای زندگی برای رشد تدریجی به سوی کمال است هم باورم.
با سپاس
nabavar در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۵۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۵:
احمد جان
تعصب و خشک اندیشی به بیراهه می رود
شما می فرمائید سعدی به آن حضرت میگوید
تا چند گویی ما و بس کوته کن ای رعنا و بس
نه خود تویی زیبا و بس ما نیز هم بد نیستیم؟
یعنی ما هم دست کمی از تو نداریم
رعنا را ” زن احمق “ معنا کرده اند
یا در بیتی دیگر :
ای سست مهر سخت دل ما نیز هم بد نیستیم
به حضرت می گوید سست عهد سخت دل ؟
زنده باشی
جلیل در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۷:
در اینکه مولانا شاعری برای تمام دورانها وتمام بشریت است حرفی نیست ولی حالا که صحبت از خوانندگان این شعر شده انصاف نیست نگیم که اولین خواننده این شعر حسن شماعی زاده بودند البته در سبک پاپ
رضا در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۸۳ - جواب گفتن مسلمان آنچ دید به یارانش جهود و ترسا و حسرت خوردن ایشان:
بوالحکم کنیه اصلی ابوجهل بوده است.
رضا در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۸۳ - جواب گفتن مسلمان آنچ دید به یارانش جهود و ترسا و حسرت خوردن ایشان:
در یک بیت اشاره ای دارد به نحوه تشخیص اطباء که به ادرار می نگرند.
و در بیتی دیگر بر این حقیقت اشاره می کند که وجود عصا در دستت علامت کوری تو است.
مهدی فرهنگ در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۴۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۲:
شنیده شدن اشعار سعدی چه با صدای چاوشی چه شخص دیگر و چه اصلا خواندن آن با معرفی یک آشنا
آموزنده و لذت بخشه هر ایرانی باید از زبان و ادبیات کشورش به قدری بدونه و ازش لذت ببره این همه مجادله لفظی رو اصلا خوش نمیبینم. عزیزان دله علاقه مند به شعر و ادب : لذت خواندن شعر های شیرین رو به مجادله نفروشید
و عزیزان دله علاقه مند به محسن چاوشی ((ول کن هیاهوی بیرون را چاوشی ات از دهان افتاد))
بهروز در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵۷:
هر آن چشم سپیدی کو سیه کرده‌ست تن جامه
سیاهش شد سپید آخر سپیدش شد سیه فامی
چشم سپید: چشمی که از شدت گریه نابینا شده
یعنی کسی که او در غم هجران عزادار و سیاهپوش است و از شدن گریه چشم او سپید شده است روزی برسد که جامه سپید در برکند و به وصال معشوق نایل گردد.
هنگامه حیدری در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۰۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰۶:
در بیت 14 می فرماید:
من بس نکنم که بی دلان را
این گلبشکر مجرب آمد
گلبشکر یا گلشکر ، معجونی است ساخته شده از شکر و برگ گل و قند که به آن گل انگبین هم می گویند. یا همان گلقند است که باعث افزایش قوت دل و تقویت معده است.
در ادبیات فارسی مجازا به معنای لب یار نیز هست
لطفا به صورت گلبشکر تصحیح شود
هنگامه حیدری در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۰۵:
در بیت هفتم به جای اعنات می بایست طبق تصحیح مرحوم فروزانفر اغنات باشد و با توجه به واژه ی گدا در مصراع بعد اغنات صحیح به نظر می رسد:
اغنات مهیجست جان را
ور نی ز چه روی جان گدا شد؟
می فرماید: غنا بخشی تو (ای معبود بی همتا) برای جان شگفت آور و مهیج است و اگر غیر از این باشد پس از چه روی جان خواهندگی از تو را ترجیح میدهد
بانو در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۳۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۴:
دوستان عزیز لطف کنید نظرات رو کمی تخصصی تر اعلام بفرمایید. در زیبا بودن شعر که شکی نیست. از مولانای جان هم کمتر از این انتظار نمیره...
منظورم از تخصصی اینه که اگر کسی میدونه این شعر در چه زمانی سروده شده و منظور از برخی ابیات چیه مثلا در بیت :
این عجبتر که من و تو به یکی کنج این جا
هم در این دم به عراقیم و خراسان من و تو
مخصوصا مصرع دوم اشاره به چی داره سپاس گزار میشم.
آیا شمس آن زمان در عراق بوده؟
پیرهادی در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۲۹ دربارهٔ سنایی » حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه » الباب الرّابع: فی صفة العقل واحواله وافعاله و غایة عنایته و سبب وجوده » بخش ۱۲ - اندر مراتب عقل:
در بیت ششم فاصله بین مر و زبان اشتباه است و مرزبان صحیح است :
مرزبان تنست سود و زیان
رضا در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۰۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۲۰:
منظور از کاف و نون چه چیزهایی میتواند باشد ؟
سینا شکیبا در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۲۳:
استاد ناظری عالی خوندن این غزل مستانه رو
اآلبوم رقصانه تو لیست پیشنهاد اآهنگ نیشت متاشفانه
سینا شکیبا در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۹:
قسمتی از این غزل رو استاد شهرام ناظری در اآلبوم رقصانه به زیبایی خوندن
مدیریت محترم لطفا البوم رقصانه رو که روی اشعار مولوی ساخته شده به لیست اضافه کنن
س ش در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۳۳ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸:
گردون که به امر کن فکان چاکرتست
در واقع : "گردون که به امر کن فکن چاکر تو ست" درست است.
س ش در ۷ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۰۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۷ - آرزوی پرواز:
من اینجا چون نگهبانم و تو چون گنج
در واقع: " من اینجا چون نگهبانم تویی گنج" درست است.