امیران در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۰۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۸:
کیه که چشمش به جمال تو روشن شه و دست از دنیا نکشه ❤
دکتر محمد ادیب نیا در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۱:
با سلام بر همه حافظ نشینان؛
بیت هفتم در دیوان خواجه حافظ شیرازی به اهتمام مرحوم انجوی شیرازی (کار خود گر به کرم بازگذاری حافظ) به جای کرم ، خدا آمده است (کار خود گر به خدا بازگذاری حافظ) و به گمان بنده این مصرع درست تر باشد، به دلیل اینکه باز گذاشتن به معنای تفویض نمودن است و آن اشاره به یکی از منازل و وسایل سیر و سلوک در اخلاق عرفانی «تفویض الامر الی الله » می باشد. لذا می توان نتیجه گرفت که کار به خدا واگذاردن در مصرع مورد نظر احیانا منظور این شاعر عارف الهی بوده که نتیجه آن خوشبختی خدادادی است که نصیب انسان می گردد.
ضمنا لازم به یادآوری است که دیوان مذکور بیت هشتم را هم ندارد. سلام و درود خداوند بر همه عارفان مخلص باد....
احمد غفاری در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۴۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۵:
به نام خدا
چه زشت بود نظر برخی از کسانی که دنباله رو هوا و هوس هستند و برای خودشون میخوان حضرت حافظ رو ملعبه کنند . و شاید جای تعجب نباشه که وقتی کسی نمیتونه نور مطلق امام حسین ع رو در عالم ببینه چگونه میخواد ارادت حافظ رو به قرآن و اهل بیت درک کنه .
واقعیتش اینه که هر کسی دنبال هوا و هوس بره همه چیز رو میخواد دلیل بیاره که من کارم اشکال نداره. بقیه نمی‌فهمن و من میدونم.
جدا از شاهکارهای ادبی شعر نمیشه بدون قرآن و اهل بیت به این اشعار نگاه کرد و دنبال دو تا کلمه مغ و آتش رفت که زرتشت چنین بود و چنان . این جماعت به نظرم دارن آبروی زرتشت رو هم میبرن .
دکتر محمد ادیب نیا در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۳۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳:
اکثر صاحبنظران و حافظ شناسان اعتقاد راسخ دارند به اینکه حافظ هم ژرفای اندیشه مولوی را با خود دارد و هم جوشش بینش خیام را؛ هم خیزش پیکارجویانه ناصرخسرو را به همراه دارد و هم زلالی اندیشه فردوسی را. فلسفه عشق و عرفان خواجه شمس الدین محمد حافظ را زمانی خواهیم فهمید که به قول علامه حسن زاده آملی یک دوره اسفار ملاصدرا، یک دوره اشارات ابن‌سینا، یک دوره از تفاسیر شریف قرآن مجید، را خوانده باشیم. اما میراث معنوی و هنر شاعرانگی‌اش به قدری غنی است که محدوده مرز‌های جغرافیایی، گویش‌های زبانی، مسلک‌های مذهبی و سیطره‌های فکری را درنوردیده و از او شاعری ساخته است که نام دیوان و محتوای غزلیاتش از گوته و نیچه در آلمان و آندره ژید و ویکتور هوگو در فرانسه گرفته تا رادولف امرسون در آمریکا شنیده می‌شود....
و الحمدلله رب العالمین علی کل حال
سید محسن در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۱۸ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳:
پسته را-----چو باز مانده دهان
دانی از چیست ؟زان دهان بشکست
میفرماید زمانی که دهان پسته را باز میبینی فکر کن چون شکستن همان پست بابت دهان بازش هست---یعنی نابودی انسان از اینست که دهانش را بیموقع باز میکند و حرف میزند
سید محسن در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۰۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۹:
کم زن و اوباش شد و مهره دزد
کم زن یعنی کمانچه زن شد و تهی دست و مهربان
مثلا میگویند طرف مهره مار دارد که بقیه خیلی او را دوست دارند
حالا طرف رفته و آن مهره مار را دزدیده و محبوب همگان شده است
سید محسن در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۵۹ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۸:
بزد یک دشنه بر دل پیر ما را---
درست است
محمد رحمان دوست در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۳۱ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲ - مسافر مجنون:
در بیت 4 «قصد نماز» می‌تواند جایگزین بهتر و مناسب‌تری برای «قصر نماز» باشد.
فرشاد افشاری در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۱۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۹:
با سلام و احترام
بیت پایانی که در نسخه خطی نیز موجود میباشد چرا حذف گردیده که میفرمایند :
سعدی قلم بسوزان کاغذ بباد برده
شربت سفید کردی تا کی سیاه کاری
امیر کرمانشاهی در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۱۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸:
با سلام خدمت اهل ادب و شعر با اینکه شعر زیباست ولی من نکته ای در باره این بیت دارم و به نظرم سعدی در مصرع دوم اگر اینگونه می سرود مصرع را موزونتر می کرد.
مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس
ماهی که بر خشکی فتد، قیمت بداند آب را
علی در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۵۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۸۴:
کامتحان دیده ام با کسره ن
یعنی اینکه من خودم (مولانا) امثحان کننده و سنگ محکی هستم که دیده ها یا دریافت های (CONSCIOUSNESS) آدمها و یا بعبارتی استادان معنوی را می سنجد.
سبا در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:
از صحبت دوستان به این برداشت رسیدم.
ایکه بر مه کشی از عنبرسارا چوگان
مضطرب حال مگردان من سرگردان را
مه=صورت چون ماه یار
چوگان =چوبی سرکج که شباهت به انحنای ابروی یار دارد.(میتوان وجه بازی چوگان و بازی کردن معشوق با دل شاعر را هم مدنظر داشت)
عنبر سارا=ماده ای خوشبو که احتمالا در اینجا اشاره با این داشته که معشوق از این ماده برای پررنگ کردن ابروهای خود استفاده کرده و این چشم وابروهای سیاه تر از همیشه دل شاعر را برده.
چشمان و ابروان سیاه در فرهنگ فارسی نماد زیبایی است .همانطور که اصلا در فرهنگ ما چشم و ابرو مشکی به صورت اصطلاحی درآمده که بیانگر میزان زیبایی های شخص و دارای بودن معیارهای زیبایی اوست.همانطور که مثلا در ادبیات روسیه قطعا به چشم آبی معشوق به عنوان یکی از معیارهای زیبایی او اشاره میکند.
مقصود نهایی بیت میخواهد بیان کند که معشوق با دست بردن در صورت چون ماه خود باتیره تر کردن ابروان خود دل شاعر را بیش از پیش میبرد و او را مضطرب تر میکند.
بنده نظر خود را بیان داشتم و تحصصی در این حوزه ندارم و تخصص بنده زبان و ادبیات روس است.
نگار بهشتی پور در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۳۱ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۵ - گفتار اندر گزاردن شکر نعمتها:
مجوش: در اینجا یعنی بی تاب و ناراحت مشو.
مَنّ:غذایی که خدا برای بنی اسرائیل فرستاد و آنان در سالهای سرگردانی از آن تغذیه میکردند تا به سر حد کنعان رسیدند.
نَحل:زنبور عسل
نَوی: هسته های خرما
دست خاییدن: دست گزیدن . به دندان گرفتن دست به علامت حسرت و پشیمانی . اظهار پشیمانی کردن
قنادیل سقف: اشاره دارد به سوره ی ملک، آیه ی 5 "وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ"
نافه:کیسۀ کوچکی که زیر شکم آهوی مشک قرار دارد و مشک از آن خارج می‌شود.
توانا که او نازنین پرورد:یادآور به آیه ی 14 سوره ی مومنون "فتبارک الله احسن الخالقین"
سَمَک: ماهی
بیوَر:ده هزار
مپوی:از پوییدن
A در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۲۹:
کسی معنی این غزل رو میدونه و یا در وصف چه کسی است ؟ اگر میدونید لطفا به اشتراک بگذارید ممنون
عزیز رضازاده در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۵۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴:
این غزل قبل از انقلاب توسط رضا رویگری بازیگر تئاتر و سینما در دستگاه آواز بیات ترک بدون ساز که البته از ویژه گی های صدای رضا رویگری ست خوانده و چه دلنشین.توصیه می کنم حتما" گوش بدید.
سرور عیدانی در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۳۳ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۵:
بیت1:ای جهان چه موجود درخور و لازمی هستی هرچند که باهیچ کس تا انتها پایدار نبوده ای
بیت2:از نظر ظاهر ای جهان همانند خس وخاشاکی که در چشم می رود و ناخوشایند و آزار دهنده هستی اما ازنظر باطن مانند دوچشم انسان بایسته و لازم هستی
بیت3:اگر یک چیز سالم وبسته را گاهی بشکنی،اما بسیاری از چیزهای شکسته را نیز به همدیگر بسته ای و باعث به وجود آمدن آنها شده ای
بیت 4:این جهان حالت آیینه دارد هنگامی که شخص آلوده ای را ببیند حالت آلوده به خود می گیرد ولی در برابر آدم های پاک حالت پاک به خود می گیرد
بیت5:آن کسی که تو را نکوهش می کندبه آن شخص بگو:هنوز مرا نشناخته ای
بیت6:اگر تو انسان باوقار وحیا باشی از من ک دنیا هستم وقار و حیا را می آموزی
بیت7:به آن شخص بگو که من که جهان هستم به تو راستی بخشیده ام ولی تو به دنبال چیزهای ناقص بوده ای
بیت8:اگر خردمند باشی تو از من(جهان)به وجود آمده ای پس چرا آن چیزی که از آن روییده ای را نکوهش می کنی ؟
بیت9:خداوند در این فرصت چند ساله ی زندگی تورا ازمن عبور داد،حالا تو چرا هیچ کوشش نمی کنی تاذخیره ای برای آخرتت مهیا کنی؟
بیت10:خداوند برای تو در این دنیا درختی کاشت ،تو ای انسان از زیشه های این درخت روییده ای
بیت11:اگر که این روییدن تو از ایت درخت به صورت کج باشد باید بدانی که سزاوار درخت کج سوزاندن است،امااگر که شاخه های وجود تو به صورت راست روییده باشد از سوزاندن نجات پیذا می کنی
بیت12:این جهان کجی های تو را مانند یک چوب کج می سوزاند و دیگر از تو نمی پرسد که درخت بادام یاپسته هستی (یعنی ارزشمند بوذن یا نبودن تو برایش فرقی نمیکند)
بیت13:تو همانند تیر خدا سوی دشمنانش هستی تو اگر چوب راست باشی ماننداین است که چوب راست به سمت دشمنان خداوند باشدپس چرا تو که چوب کج هستی خوذت رامجروح کرده ای
بیت14:وقتی که تو خودت بی راه و گمراه هستی برای چه من که جهان هستم را سرزنش میکنی و می گویی من گمراه کننده و بی فایده ام؟
بیت15:تو اگر اهل دانش باشی بدان که به سمت من آمده ای واگر دانش نیاری من به سمت تو می آیم.
Fatêh.A در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۱۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۵۶:
شاعر گرانمایه جناب آقای "سروش آئینه" اینگونه به استقبال این شعر زیبا رفته است:
از راهِ جفا یارم تا بارِ سفر بسته
هم راهِ حضورِ دل، هم راهِ نظر بسته
حاصل نشود کامم از دستِ دلارامم
تا وعده‌ی شاید را، بر شاخِ اگر بسته
فارغ شده از رنجم، در پوست نمی‌گنجم
بر قتلِ من خسته، تا یار کمر بسته
گر کودک و گر پیریم ما نامده می‌میریم
عمرِ من و تو خود را بر بالِ شرر بسته
کرده‌ست خطا آدم، افتاده بشر در غم
کرده‌ست پدر عصیان، تهمت به پسر بسته
اوضاع ِخلایق باز، بیدل به همان وضع است
دستار به پا کرده، شلوار به سر بسته
Mahmoud P در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۳۶ دربارهٔ حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۲۰:
حال که چنین است این بیت وزین را هم به نام حافظ ثبت بفرمایید. در فراق یار فرموده اند:
گل سرخ و سفید و ارغوانی
فراموشم مکن تا میتوانی
بهزاد در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۲۶ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۱۳:
جناب صالح عزیز
اتفاقا در این متن تنها چیزی که به آن نمی خورد واژه ”رُسته” است که شما می فرمایید. نه از نظر معنایی و نه از نظر قافیه با "پیوسته" و "بسته" جور در نمیاد. لذا یک سوزن به خود بزن و یک جوالدوز به مردم
عفت در ۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۲۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۱:
به نظر من کان عقیق نادر ارزانم آرزوست یعنی معدن عقیق کمیابی گه به من ارزان بدهند ، آرزوی من لسا