هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و نیکویی معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق و زیبایی او همچون شمع و شکر است. همچنین اشاره به این دارد که هیچ‌کس (حتی چرخ فلک) نتوانسته است زیبایی او را ببیند و در نهایت، شمع دولت او در سرنوشتی غم‌انگیز به پایان می‌رسد. پروانه‌هایی که در انتظار او بوده‌اند، همگی در آتش این شمع سوخته‌اند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و نیکویی معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق و زیبایی او همچون شمع و شکر است. همچنین اشاره به این دارد که هیچ‌کس (حتی چرخ فلک) نتوانسته است زیبایی او را ببیند و در نهایت، شمع دولت او در سرنوشتی غم‌انگیز به پایان می‌رسد. پروانه‌هایی که در انتظار او بوده‌اند، همگی در آتش این شمع سوخته‌اند.
هوش مصنوعی: ای تو که در زیبایی، مانند شمع و شکر می‌درخشی و هر کس دلش برای تو تنگ می‌شود.
هوش مصنوعی: چشم آسمان هیچ‌گاه وجود تو را ننگریست تا اینکه سرنوشت، شمع خوشبختی تو را خاموش کرد.
هوش مصنوعی: بنگر که پروانه‌ها که منتظر وعده تو هستند، همه در کنار شمع انتظار سوخته‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
گرچه نمرود آتشی افروخت
آتشش چون علف نیافت نسوخت
روی نعمان ازین سخن بفْروخت
خرمن مهر و مردمی را سوخت
تا توانی زکس امید مدار
زانکه کس لهو را به غم نفروخت
زانکه از پیش شمع، پروانه
روشنایی امید داشت و بسوخت
با عدو هیچ صلح مکن
[...]
دل ما، چون چراغ عشق افروخت
خرمن خویشتن به عشق بسوخت
گر مرا بی‌تو در بهشت برند
دیده از دیدنش بخواهم دوخت
کاین چنینم خدای وعده نکرد
که مرا در بهشت باید سوخت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.