‌ای دل وفا و عهد به دور زمان کجاست

آن را که داده مرگ برات امان کجاست

یاران و دوستان نو پیر و جوان کجاست

جمشید کو سکندر گیتی سنان کجاست

آن حشمت و جلال ملوک کیان کجاست

[...]

روزی که پا به علم پر غم گذاشتیم

امید بر ذخیره در هم گماشتیم

آخر هر آنچه گشت فراهم گذاشتیم

رفتیم و هر چه بود به عالم گذاشتیم

دنیا و محنتش همه با هم گذشتیم

[...]

دردا و حسرتا که به غفلت جهان گذشت

عمر عزیز در طمع این و آن گذشت

ای خفته در سراچه غفلت ز جای خیز

بربند بار جان که دگر کاروان گذشت

قارون مگر نداشت بسی نقد سیم و زر

[...]

ای پرده پوش معصیت عاصیان تمام

بر درگه تو دیده امید خاص و عام

کار تو عفو و بخشش و انعام روز و شب

شغل تو فضل و رحمت و اکرام صبح و شام

جز معصیت نکرده و خواهم ز تو بهشت

[...]

ای خالقی که صانع ارض و سما تویی

معبود کائنات ز شاه و گدا تویی

چشم امید سوی دارند ممکنات

آن کس که بوده است و بود با بقا تویی

در ورطه مهالک و آلام صعب سخت

[...]

یا رب مرا به چنگ بلا مبتلا مکن

دست مرا ز دامن لطفت جدا مکن

از حد گذشته گرچه گناه و خطای ما

چشم از گنه بپوش و نظر بر خطا مکن

افعال ما به وفق و رضای تو گر که نیست

[...]

یا رب اگر ز کرده ما پرده وا کنی

ما را به خجلت ابدی مبتلا کنی

ابلیس‌وار جامه طغیان به بر کند

گر یک نفس به خویش کسی را رها کنی

هر کس به جان خویش جفا بیشتر کند

[...]

شد وقت آنکه درد نهان را دوا کنیم

روی نیاز خویش به سوی خدا کنیم

ای خفتگان بستر راحت سحر رسید

خیزید تا گذر به خدا از رجا کنیم

خیزید تا به وعده «ادعونی استجب»

[...]

زینب چون دید خسرو دین مانده بی‌معین

رفت و گرفت دست دو طفلان نازنین

آورد آن دو تا گل گلزار خویش را

با چشم اشکبار به نزد امام دین

گفتا که خواهم ای شه خوبان ز جان کنم

[...]