ای راحت عیش ها وصالت
مقصود همه جهان جمالت
ای محنت عاشقان فراقت
وی نعمت مفلسان وصالت
ای پردهٔ نقشِ حسن، زلفت
وی دانهٔ دام عشق خالت
ماه شب چهارده به‌خوبی
ناقص بر آیت کمالت
پالوده تن من از فریبت
فرسوده تن من از محالت
ای حال دلم تباه بی تو
چون حال دلم مباد حالت
نی نی ، که مراست تازه عیشی
در سایهٔ دولت خیالت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان عشق و longing (اشتیاق) شاعر به محبوب می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌ها و نعمت‌های وصال با محبوب سخن می‌گوید و به درد و محنت فراق عاشقان اشاره می‌کند. او از زیبایی و کمال محبوب مانند ماه شب چهارده یاد می‌کند و ابراز می‌کند که زندگی‌اش بدون محبوبش تباه و بی‌معناست. در نهایت، شاعر به سایه خیالات محبوبش دلخوش است، حتی اگر در واقعیت دوری وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: ای آرامش و خوشی‌ها، هدف همه مردم زیبایی توست.
هوش مصنوعی: ای زحمت دوری تو برای عاشقان، همچون نعمت است برای آنهایی که در عشق بی‌چاره‌اند.
هوش مصنوعی: ای پردهٔ زیبایی، زلف تو همچون دانه‌ای است که در دام عشق تو گرفتار شده است.
هوش مصنوعی: در شب چهاردهم، ماه با زیبایی تمام در آسمان می‌درخشد و نماد کمال و شکوه توست.
هوش مصنوعی: بدن من از فریب تو خسته و فرسوده شده است و از این خیالات باطل به تنگ آمده‌ام.
هوش مصنوعی: حال دلم بدون تو خراب است، امیدوارم وضعیت دلم هیچ‌گاه به این حال نرسد.
هوش مصنوعی: نه نه، چیزی نیست جز خوشی تازه‌ای که در سایهٔ خیال تو دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سرگشته شدم دران خجالت
از سستی عمر و ضعف حالت
ای زلف تو دام و دانه خالت
هر صید که می‌کنی حلالت
خورشید دراوفتاده پیوست
در حلقهٔ دام شب مثالت
همچون نقطی سیه پدیدار
[...]
از چارده بگذرد چو سالت
گردد مه چارده جمالت
شاهی که به ذات او عدالت
ختم است چو بر نبی رسالت
پرسیدم از او که چیست حالت
زینگونه که ساخت پایمالت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.