در ره پر خطر عشق بتان بیم سر است
بر حذر باش در این راه که سر در خطر است
پیش از آنروز که میرم جگرم را بشکاف
تا ببینی که چه خونها ز توام در جگر است
چه کنم با دل خودکام بلا دوست که او
میرود بیشتر آنجا که بلا بی‌سپر است
شمع سرگرم به تاج سرخویش است چرا
با چنین زندگیی کز سر شب تا سحر است
چند گویند به وحشی که نهان کن غم خویش
از که پوشد غم خود چون همه کس را خبر است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره چالش‌ها و خطرات عشق است. شاعر هشدار می‌دهد که در مسیر عشق، خطراتی وجود دارد که ممکن است به سرنوشت painful بینجامد. او از درد و رنج‌های عاطفی خود صحبت می‌کند و به این نکته اشاره می‌کند که گاهی بر خلاف میل خود، عشق به سوی مشکلاتی می‌کشانده می‌شود. در نهایت، شاعر ابراز می‌کند که نمی‌تواند غم خود را پنهان کند، زیرا همه از دردهای یکدیگر آگاهند.
هوش مصنوعی: در مسیر پرخطر عشق، از زیباها باید مراقب بود، زیرا این راه می‌تواند خطرناک باشد و ممکن است سر آدمی در خطر افتد.
هوش مصنوعی: قبل از اینکه به سفر آخرت بروم، دلم را بشکاف تا ببینی چقدر از عشق و درد تو در وجودم جای دارد.
هوش مصنوعی: چه کنم با دل خودخواهی که به خاطر دوستی دچار درد و رنج است، در حالی که او به سمت جایی میرود که خطر و مشکل بیشتری در انتظارش است؟
هوش مصنوعی: شمع درگیر زیبایی و محبوبیت خود است، اما چرا باید با چنین زندگی‌ای که از غروب تا صبح ادامه دارد، ادامه دهد؟
هوش مصنوعی: بسیاری به وحشی می‌گویند که غم خود را پنهان کن، اما چه کسی می‌تواند غم خود را از دیگران پنهان کند در حالی که همه از آن باخبرند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای خردمند نگه کن که جهان برگذر است
چشم بیناست همانا اگرت گوش کر است
نه همی بینی کاین چرخِ کبود از برِ ما
بسی از مرغ، سبکپَرتر و پرّنده‌تر است؟
چون نبینی که یکی زاغ و یکی باز سپید
[...]
پیش من یکره شعر تو یکی دوست بخواند
زانزمان باز هنوز این دل من پر هسر است
در خانی ز پس اوست و بآنحلقه در است
نتوان گفت کز آنهاست کز آنها بتر است
سرخ مرد است ولی چاره چه دانم چو غر است
سرخ عر نبود در زیر برنگ دگر است
فلسفه داند و از فلسفه دانان خر است
[...]
بر گذر ای دل غافل که جهان برگذر است
که همه کار جهان رنج دل و دردسر است
تا تو در ششدرهٔ نفس فرومانده شدی
مهره کردار دل تنگ تو زیر و زبر است
عمر بگذشت و به یک ساعته امید نماند
[...]
هر کسی را نتوان گفت که صاحب‌نظر است
عشقبازی دگر و نفس‌پرستی دگر است
نه هر آن چشم که بینند سیاه است و سپید
یا سپیدی ز سیاهی بشناسد بصر است
هر که در آتش عشقش نبود طاقت سوز
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.