گنجور

 
واعظ قزوینی

ز درویشان بی‌قدر است رفعت اهل دولت را

ز پهلوی پری یابد هما اوج سعادت را

کشد دریای رحمت، تنگ چون مادر در آغوشت

برون کن از سر خود چون حباب این باد نخوت را

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode