گنجور

 
طغرای مشهدی

نگیرم چون سر زلف سیاهش؟

که خود پرورده ام از دود آهش

محبت داد ما را سرزمینی

که آب دیده می خواهد گیاهش

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode