گنجور

 
طغرای مشهدی

تا نام تو سردفتر معنی ست رقم را

برفرد بیان، سجده ضرور است قلم را

گر وسعت خلقت به نبی ضابطه می داد

از خانه ات اخراج نمی کرد صنم را

شوق تو به گل کاری اشکم چو زند دست

آرایش دستار دهد باغ ارم را

زان پیش که بنیاد شود کلبه شادی

در کوچه ما ساخت قضا، خانه غم را