|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر اشاره به وجود و مقام عالی انسان دارد که به عنوان نماینده خداوند در عالم شناخته میشود. شاعر بر این نکته تاکید میکند که جدایی فرد از خداوند، باعث میشود که نور و خلاقیت او کاهش یابد. همچنین، کسی که هنوز به عمق بینش و شناخت حقیقی نرسیده، با دیدن این نور الهی، به شناخت و درک خدا نزدیکتر میشود. شاعر در نهایت بیان میکند که نه تنها در مکانهای مذهبی نمیتواند به خداوند نزدیک شود، بلکه در آنجا نیز احساس شرمندگی میکند، چرا که از حقیقت دور است.
هوش مصنوعی: ببین چگونه کسی جز تو، نخواهد توانست خدا را به تو نشان دهد و نمایندگی از خدا برای تو خواهد کرد.
هوش مصنوعی: هیچکس نتوانسته است نام جدایی تو را از خدا بشنود. نور تو سبب روشنی و خلقتی از سوی خدا شده است.
هوش مصنوعی: چشم دلی که هنوز زیباییهای واقعی را درک نکرده است، با دیدن تو به شناخت خالق خود میرسد.
هوش مصنوعی: من نه از عهده کارهای صومعه برمیآیم و نه از عهده کارهای کلیسا. وقتی به آنها مراجعه کردم، خود را در برابر خداوند شرمنده یافتم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.